Το κείμενο που ακολουθεί είναι αλιευμένο από τη σελίδα της Testimonianza ortodossa (Ορθόδοξη Μαρτυρία), έναν Μη κερδοσκοπικό Ορθόδοξο Σύλλογο, που εδρεύει στην Μπολόνια της Ιταλίας. Περιγράφει το πώς κινούνται αρκετοί γονείς μετά τη βάφτιση του παιδιού τους στην ιταλική ορθόδοξη πραγματικότητα, αλλά τα κακώς κείμενα που αναφέρει συναντώνται σίγουρα συχνά και στη χώρα μας…
«Ένα από τα πράγματα που θλίβει τον Κύριο, εκτός από την αμαρτία, είναι να βλέπει έναν γονιό να μην ξαναπηγαίνει το παιδί του στην εκκλησία μετά τη βάπτιση. Το παιδί μπορεί να είναι οργανικά ζωντανό, αλλά είναι πνευματικά νεκρό. Νιώθεις μια παράξενη θλίψη γι’ αυτό, αλλά ξέρεις ότι μόνο η προσευχή μπορεί να αγγίξει λίγο την καρδιά του. Διότι χωρίς τον Χριστό κάθε τι είναι πνευματικά νεκρό.
Δυστυχώς, πολλοί είναι οι γονείς που βαφτίζουν το παιδί τους λόγω εθίμου και έπειτα δεν ενδιαφέρονται για την πνευματική πρόοδο και τη σωτηρία των παιδιών τους. Μαθήματα μουσικής, μπαλέτου, γαλλικών, αλλά για τη Βασιλεία των Ουρανών και τη σωτηρία της ψυχής δυστυχώς τίποτα. Φέρνουμε ένα παιδί στον κόσμο και το βλέπουμε ως αντικείμενο. . . Του δίνουμε κυριολεκτικά σανό αντί να του δίνουμε τον άρτο της ζωής.
Μερικοί γονείς τρελαίνονται αν το παιδί σταματήσει να πηγαίνει σε μαθήματα αγγλικών ή μπάσκετ, αλλά όταν σταματά να πηγαίνει στην εκκλησία, να εξομολογείται και να κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, τότε δεν συμβαίνει τίποτα «βαρύ» και αν τους το πεις, δίνουν και μια «φοβερή» απάντηση: «Τώρα έχει μεγαλώσει! Η εκκλησία δεν του είναι τόσο απαραίτητη!» Όταν συμβαίνει κάτι κακό ή μια ασθένεια στο παιδί, όμως, τότε οι πρώτες λέξεις που βγαίνουν από το στόμα των γονέων είναι: «Υπεραγία Θεοτόκε! Σώσε το παιδί μου!».
Δυστυχώς, στρεφόμαστε στον Θεό μόνο σε ανάγκη. Όταν τα πράγματα πάνε καλά, δεν είναι απαραίτητο να νηστεύσουμε, να εξομολογηθούμε, να πάμε στην εκκλησία ή να πάρουμε την Θεία Ευχαριστία. Μας αρκεί να κάνουμε πού και πού τον σταυρό μας και νιώθουμε εντάξει…».
Κείμενο: Stilianos Bouris
Πηγή: Testimonianza ortodossa (Ορθόδοξη Μαρτυρία)
Μετάφραση για το πρακτορείο «Ορθοδοξία»:Ευγενία Δίτσα