Μετάνοια – Εξομολόγηση
Εἰσήγηση τοῦ Ἐπισκόπου Μπουκόμπας καί Δυτικῆς Τανζανίας Χρυσόστομου στό Σεμινάριο Πνευματικῶν BUKOBA11/3 /2024
Ἀγαπημένοι μου ἀδελφοί.
Ὁ Θεός τῆς ἀγάπης ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός μέ τήν μετάνοια, μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τήν τυραννία τῆς ἁμαρτίας. «Αὐτός εἶναι ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, πού παίρνει πάνω του τήν ἁμαρτία τῶν ἀνθρώπων» (Ἱωαν. 1, 29). «Αὐτός πού δέν εἶχε γνωρίσει ἁμαρτία, φορτώθηκε μέ ὅλη τήν ἁμαρτία γιά χάρη μας, γιά νά μπορέσουμε μέσῳ ἐκείνου νά βροῦμε τή σωτηρία κοντά στό Θεό» (Ρωμ. 5, 21).
Μετάνοια ἦταν τό πρῶτο Του κήρυγμα. «Μετανοεῖτε γιατί ἔφθασε ἡ βασιλεία τοῦΘεοῦ» (Ματθ.4, 17). Κάλεσε τούς πάντας «εἰς μετάνοιαν καί ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τά ἔθνη» (Λουκ.24, 47).
Στήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία Του, ὁ Κύριος συμπλήρωσε τόν Μωσαϊκό νόμο καί ἀνέδειξε σάν μεγαλύτερη ἀρετή, τήν ἀγάπη γιά τούς ἐχθρούς. Χτύπησε τήν ἁμαρτία στή ρίζα της.
Ἡ ἁμαρτία ἀρχίζει ἀπό τόν λογισμό καί τήν ἐπιθυμία. Ὁπότε ἡ μετάνοια ξεκινᾶ ἀπό τήν ἀλλαγή τοῦ νοῦ καί τήν ἀλλαγή τῆς ἐπιθυμίας.
Χτύπησε τήν ὑποκριτική ἀρετή, πού περιοριζόταν στόν ἔλεγχο μόνο τῆς ἐξωτερικῆς συμπεριφορᾶς.
1. Ἡ ἁμαρτία
Ἡ μεγαλύτερη δυστυχία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἁμαρτία.
Ἁμαρτία σημαίνει ἀποτυχία τῆς προσπάθειας γιά ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀποτυχία στό νά εἶναι ἄνθρωπος. Ἀποτυχία τοῦ σκοποῦ, πού εἶναι ἡ σωτηρία. Λάθος ἐνέργεια. Ἀνυπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἁμαρτία περιλαμβάνει ὅσα λανθασμένα κάνει ὁ ἄνθρωπος μέ τή σκέψη, τή θέληση καίτήν πράξη.
Ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία εἶναι ὁ ἐγωϊσμός καί ἀπό αὐτόν άπορρέουν ὅλες οἱ ἄλλες ἁμαρτίες. Ἡ φιλοδοξία, ἡ φιλαργυρία καί ἡ φιληδονία.
Ἡ περηφάνεια, ἡ πλεονεξία, ἡ ἠδονή ξεγελοῦν τόν ἄνθρωπο καί τόν παρασύρουν νά κάνει τήν ἀμαρτία, πού πολλές φορές δέν θέλει.
2. Ἡ συνειδητοποίηση τῆς ἁμαρτίας
Ὁ Θεός στήν Παλαιά Διαθήκη μέ τίς δέκα ἐντολές βοήθησε τόν ἄνθρωπο νά συνειδητοποιήσει τήν ἁμαρτία του.
Στήν Καινή Διαθήκη ἔρχεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί γίνεται ἄνθρωπος στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιά νά ἐλευθερώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία. Τό πρῶτο κήρυγμα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἦταν κήρυγμα μετανοίας. Στήν διδασκαλία Του ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς διδάσκει τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τήν ἁμαρτία, μέ τήν μετάνοια. «Δέν ἤρθα νά καλέσω σέ μετάνοια τούς δικαίους, αλλά τούς αμαρτωλούς» (Ματθ. 9, 13). «Ἄν δέν μετανοήσετε, θά χαθεῖτε» (Ματθ. 13, 3), «θά χαθεῖτε ἐξαἰτίας τῆς ἁμαρτίας σας» (Ἰωαν.8,21), «σᾶς βεβαιώνω πώς ὅποιος ἁμαρτάνει εἶναι δοῦλος τῆς ἁμαρτίας» (Ἰωαν. 8, 34), «ὅλοι ἔχουν ἁμαρτήσει καί βρίσκονται μακριά ἀπό τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ὅμως τούς δικαιώνει χωρίς ἀντάλλαγμα, μέ τήν χάρη του. Γι’ αὐτό ἔστειλε τόν Ἰησοῦ Χριστό νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τήν ἁμαρτία» (Ρωμ.4, 23-24), «δέν εἴμαστε πιά ὑπόδουλοι στό ζυγό τῆς ἁμαρτίας» (Ρωμ.6, 6).
3. Ὁ ἀγῶνας κατά τῆς ἁμαρτίας
Ὁ χριστιανός ἀγωνίζεται σ’ ὅλη του τή ζωή κατά τῆςἁμαρτίας.
Πολεμᾶ τόν ἁμαρτωλό λογισμό, πολεμᾶ τήν ἁμαρτωλή ἐπιθυμία πρίν ἀκόμη γίνουν πράξη.
Καί ἄν γίνει ἡ πράξη, ἀγωνίζεται νά μήν ἐπαναληφθεῖ, γιά νά μή γίνει πάθος. Ὅταν ἡ ἁμαρτία γίνει πάθος ριζώνει καί δύσκολα ξεριζώνεται.
Ὅπλα στόν ἀγῶνα κατά τῆς ἁμαρτίας ὁ χριστιανός χρησιμοποιεῖ τήν ὅλη ζωή του μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἡ συμμετοχή στή Θεία Λειτουργία, ἡ ἀκρόαση καί ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ προσευχή, ἡ νηστεία εἶναι δυνατά ὅπλα κατά τῆςἁμαρτίας, πού βοηθοῦντήν μετάνοια.
4. Τό μυστήριο τῆς μετάνοιας
Ὁ Χριστός μας μᾶς παρέδωσε αὐτό τό μεγάλο μυστήριο τῆς μετανοίας, πού μᾶς προσφέρει τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τήν σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας.
Ἀφοῦ ὁ χριστιανός συνειδητοποιήσει τήν ἁμαρτία πού διέπραξε, μισεῖ τήν ἀμαρτία καί ἀποφασίζει νά μή ξαναμαρτήσει. Πηγαίνει τότε στόν πνευματικό πατέρα καί ἐξομολογεῖται τίς ἁμαρτίες του μέ πόνο καί μετάνοια.
Ὁ πνευματικός Ἱερέαςἀκούει τίς ἁμαρτίεςτοῦμετανοοῦντοςχριστιανοῦ, τόν συμβουλεύει, πῶςνάμήτήνἐπαναλάβει. Στή συνέχεια βάζει τόπετραχῆλι του καίτό χέρι του στό κεφάλι καί διαβάζει τήν συγχωρητική εὐχή.
Ἔτσι ἡ ἁμαρτία συγχωρεῖται καί σβύνει ἀπό τόν ἄνθρωπο.
Ὁ χριστιανός στό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως βιώνει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Ναί, τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
5. Ἡ συμμετοχή μας στό μυστήριο
Ὅταν ἦλθα στήν Ἐπισκοπή διεπίστωσα, ὅτι τό μυστήριο αὐτό ἦταν ἄγνωστο.
Δέ νὑπῆρχε οὔτε ἕνας πνευματικός καίθεωρεῖ το μυστήριο, πού εἶχαν μόνο οἱ Ρωμαιοκαθολικοί.
Ὁ Κύριος εἶπεστούς μαθητές του «νά κηρύξουν μετάνοια στόὄνομα Του καίἄφεσηἁμαρτιῶν σ’ὅλατάἔθνη» (Λουκ. 24, 47).
Ἑπομένως ἡ μετάνοια εἶναιτό περιεχόμενο τῆςἹεραποστολῆςτῆςἘκκλησίας μας.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας κ. Θεοδώρου χειροθετήσαμε 17 νέους πνευματικούς πατέρες, τούς ὁποίους ἐκπαιδεύουμε στά Σεμινάρια Πνευματικῶν που ὀργανώνει ἡ Ἐπισκοπή. Μέ ἐγκύκλιο μας ἔχουμε καθορίσει σέ ποιές Ἐνορίες μας ἐπισκέπτονται πρίν τά Χριστούγεννα καί πρίν τό Πάσχα, γιά νά ἐξομολογοῦν σέ συννενόηση μέ τούς Ἐφημερίους.
Ὅταν βλέπετε μιά ἁμαρτία ἐπάνω σας, πᾶτε στό πνευματικό τῆς Ἐνορίας σας καί ἐξομολογηθεῖτε. Μήν κοινωνᾶτε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἔχοντας ἀμετανόητη καί ἀνεξομολόγητη ἁμαρτία.
Γευθεῖτε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, στό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως.
Τό φάρμακο τῆς σωτηρίας ἕνα: «δάκρυα δικά μας καί τοῦ Χριστοῦ τό Αἷμα». Εἶναι τά ἀπορρυπαντικά τῆς ψυχῆς μας.
Ὅπως γιά νά καθαρίσουμε τά ροῦχα χρησιμιποιοῦμε νερό καί σαπούνι, ἔτσι γιά νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας χρησιμοποιοῦμε γιά νερό τά δάκρυα μας καί γιά σαπούνι τό Αῐμα τοῦ Χριστοῦ.
Τά δάκρυα, δάκρυα τῆς μετανοίας, καί ἡ Θεία Κοινωνία μᾶς ἐλευθερώνουν ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί γινόμαστε πάλι παιδιά καί φίλοι τοῦ Θεοῦ καί ἀδέλφια καί φίλοι τῶν συναγωνιστῶν χριστιανῶν.
Ξαναπαίρνουμε πάλι τή θέση μας μέσα στήν οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας μας.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.