Του Καθηγητή Χρήστου Κ. Οικονόμου
Προέδρου Τμήματος Θεολογίας Πανεπιστημίου Λευκωσίας
Έφυγε από την παρούσα ζωή και μεταβέβηκε στην αληθινή ζωή ένας φίλος, ο καθηγητής Ιωάννης Γαλάνης.
Τον γνώρισα το 1974, όταν εγκαταστάθηκα στην πολυαγαπημένη μου Θεσσαλονίκη, μετά από την τουρκική εισβολή στην ιδιαίτερή μου πατρίδα την Κύπρο. Με τον Γιάννη είχαμε μια φιλία που κρατά από τότε, τόσο σε προσωπικό όσο και σε οικογενειακό επίπεδο. Άριστος οικογενειάρχης, σύζυγος και στοργικός πατέρας.
Συμπορευθήκαμε με ιδιαίτερη αγάπη και εκτίμηση, είχαμε τον ίδιο δάσκαλο, τον λαμπρό και αειθαλή καθηγητή Γεώργιο Γαλίτη, ο οποίος είναι ένα υπόδειγμα σοφίας, αρχοντιάς και αριστοκρατίας. Στον ίδιο αυτό κύκλο η συντροφιά πλαισιωνόταν από δύο ακόμη άξιους καθηγητές, τον αείμνηστο Βασίλη Στογιάννο, με τον οποίο εκπόνησα τη διδακτορική μου Διατριβή, με
μυαλό υψηλών θεολογικών πτήσεων και τον πολυαγαπημένο μας καθηγητή και φίλο Ιωάννη Καραβιδόπουλο, του οποίου πάντοτε θαύμαζα τη διάκριση, τη μετριοπάθεια και τη διεθνή αναγνώριση, η οποία ουδέποτε άγγιξε τον αδαμάντινο αγαπητικό χαρακτήρα του.
Κοντά σ’ αυτούς και ο φίλος καθηγητής Πέτρος Βασιλειάδης με το αδιάπτωτο ενδιαφέρον του για την επιστήμη της Καινής Διαθήκης. Μεγάλος, όμως, σταθμός των Βιβλικών μας Σπουδών ο αείμνηστος καθηγητής μας Σάββας Αγουρίδης, ο οποίος έκανε πρωτοποριακές τομές στις Βιβλικές Σπουδές στις Θεολογικές Σχολές Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Ο Γιάννης Γαλάνης υπόδειγμα ήθους, εκκλησιαστικής ζωής, σταθμός και αυτός ανάμεσα στα ονόματα που ανέφερα παραπάνω. Άριστος ερμηνευτής με συστηματική μεθοδολογία. Οι εργασίες του είχαν πάντοτε επιστημονική ακρίβεια και φιλολογική επιμέλεια. Η διδακτορική του διατριβή: Υιοθεσία.
Η χρήσις του όρου παρά Παύλω εν σχέσει προς τα νομικά και θεολογικά δεδομένα των λαών του περιβάλλοντός του (Θεσσαλονίκη 1977), συνδίαζε τόσο τη Θεολογική πληρότητα όσο και τη Νομική ακρίβεια, γιατί ήταν και πτυχιούχος Νομικής. Το έργο του: Η σχέση ανθρώπου και κτίσεως κατά την Καινή Διαθήκη (Θεσσαλονίκη 1984), δείχνει το θεολογικό βάθος της σκέψης του και την ικανότητά του να ερευνά σε βάθος τη θεολογική σκέψη του Αποστόλου Παύλου.
Η ερμηνευτική του ικανότητα φαίνεται καθαρά στα δύο κλασικά υπομνήματά του στην Α΄ και Β΄ Θεσσαλονικείς (Θεσσαλονίκη 1985 και 1989), που δείχνουν ότι ο Γαλάνης ήταν άριστος ερμηνευτής και γνώστης της Παύλειας Θεολογίας, καθώς επίσης, της ιστορίας των χρόνων της Καινής Διαθήκης.
Ακούραστος ερευνητής, με σοβαρότητα ενέπνεε τους φοιτητές και εκπροσωπούσε άριστα τις Βιβλικές Σπουδές στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, όπου ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του σε μια λαμπρή σταδιοδρομία, που τον ανέδειξε και στα διοικητικά αξιώματα του Τμήματός του. Αυτό που θαύμαζα πάντοτε σ’ αυτόν τον άνθρωπο ήταν η σοβαρότητά του και το ήθος του, η σεμνότητά του και η επιστημονική συνέπεια στις αρχές του. Συνδίαζε τη σύγχρονη έρευνα της Καινής Διαθήκης με την Ορθόδοξη Πατερική ερμηνευτική παράδοση.
Ακούραστος στην πανεπιστημιακή έδρα και στην επιστημονική έρευνα, είχε μέτρο την ακρίβεια της Βιβλικής Επιστήμης και διαλεγόταν με τους επιστήμονες της ειδικότητάς του σε διεθνές επίπεδο, ιδιαίτερα τους Γερμανόφωνους, τους οποίους γνώριζε πολύ καλά και από τις σπουδές του στη Γερμανία.
Η συμβολή του στην Ελληνική Βιβλική Εταιρεία ήταν τεράστια, καθότι υπήρξε ένας εκ των έξι καθηγητών που επιμελήθηκαν τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης στη Νέα Ελληνική. Άνθρωπος χαρούμενος και ευτυχισμένος ο Γιάννης Γαλάνης, γιατί έμαθε στη ζωή του να στερείται και να περισσεύει. Η οικογένεια του, η σύζυγός του Βάσω, ο γιος του Λεωνίδας και η κόρη του Νατάσα, το παντοτινό του λιμάνι. Τους εύχομαι, λοιπόν, από την Κύπρο καλό κουράγιο και να νιώθουν περήφανοι, γιατί ο σύζυγος και πατέρας τους ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα στον θεολογικό κόσμο της Ελλάδος.
Αγαπημένε μου φίλε, συμπορευθήκαμε σχεδόν μισό αιώνα, εκείνος ο αδαμάντινος χαρακτήρας σου, η σεμνότητα και το ήθος σου είναι στοιχεία που κοσμούσαν την προσωπικότητά σου και τα θαύμαζα. Ένα τελευταίο ευχαριστώ Γιάννη μου, γιατί σ’ όλη τη σταδιοδρομία μου συνέβαλες καθοριστικά και εσύ. Έτσι συνυπήρξαμε με μια αδιάπτωτη πολυετή φιλία. Είμαι βέβαιος ότι οι
άγγελοι έσπευσαν να μεταφέρουν αυτή την αθάνατη ψυχή σου, μετά τις τελευταίες δοκιμασίες σου, που αγόγγυστα υπέμενες, στον θρόνο του αληθινού Τριαδικού Θεού μας, στους κόλπους Αβραάμ, εν χώρα ζώντων.
Καλό σου ταξίδι πολυαγαπημένε μου φίλε. Αιωνία ας είναι η μνήμη σου.