- Του Μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ Νεκταρίου
Ο Μέγας Κωνσταντίνος απαγόρευσε το χάραγμα ως τιμωρία στο μέτωπο. Μέχρι την εποχή του, χάραγμα (τατουάζ/μαρκάρισμα) γινόταν στους φυγάδες δούλους, σε εγκληματίες, και σε μονομάχους.
Χάραγμα/τατουάζ στον δεξί ώμο έκαναν και οι Ρωμαίοι στρατιώτες. Συνήθως έγραφαν τον αριθμό της λεγεώνας στην οποία ανήκαν. Το χάραγμα στο μέτωπο γινόταν με σκοπό
την τιμωρία, για να διαπομπεύσουν τον δούλο ή τον εγκληματία και για να αποτρέψουν την απόδρασή του αν ήταν φυλακισμένος. να δείξει τον τίτλο ιδιοκτησίας, συνήθως έγραφαν σε απείθαρχους δούλους και μονομάχους το όνομα της ιδιοκτήτριας οικογενείας.
Το χάραγμα που γινόταν για τιμωρία οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν Στίγμα. Λέξη που την χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα. Αυτός πού είχε το Στίγμα ήταν αυτός που έφερε στο μέτωπό του το ταπεινωτικό χάραγμα.
Τα γράφω αυτά διότι με αυτή την γνώση εμμέσως μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα όσα γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη περί χαράγματος του Αντιχρίστου. Ο Ιωάννης γνώριζε αυτήν την πραγματικότητα που περιγράψαμε. Και την χρησιμοποιεί ως σύμβολο, όπως έκαμαν και οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Δηλαδή, οι ακόλουθοι του Αντιχρίστου θα φέρουν στο μέτωπό τους το χάραγμά του ως απόδειξη ότι είναι δικοί του και έχουν αρνηθεί τον Χριστό. Όπως έκαναν με τους δούλους και τους μονομάχους. Για να γνωρίζουν όλοι ποιός είναι ο ιδιοκτήτης τους, το αφεντικό τους.
Έτσι καταλαβαίνουμε και την ερμηνεία του Αγίου Ιππολύτου, ο οποίος πίστευε πως το χάραγμα που θα επιβάλλει ο Αντίχριστος στους πιστούς του θα είναι η λέξη «Αρνούμαι». Δηλωτικό της αλλαγής Κυρίου. Οι ακόλουθοι του Αντιχρίστου θα έχουν αρνηθεί έμπρακτα τον Χριστό.
Αν δούμε το όλο ζήτημα μέσα από αυτό το πρίσμα των όσων συνέβαιναν μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τότε μπορούμε να αποφύγουμε όλες τις παλαβές ερμηνείες της Αποκαλύψεως και να καταλάβουμε το αληθινό νόημα της προφητείας του Ιωάννου.