Του Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας Ιωήλ
Ο Χριστός έκανε πολλά θαύματα. Έκανε θαύματα στους ανθρώπους όπως π.χ. θεράπευσε τον παραλυτικό της Καπερναούμ, τους δέκα λεπρούς, τον υιό της χήρας της Ναίν κ. α. Έκανε θαύματα με τα οποία μας έδειχνε πτυχές του προσώπου Του, όπως το θαύμα της Μεταμορφώσεως, της Αναστάσεως και της Αναλήψεως. Τέλος έκανε θαύματα στην άψυχη ύλη, όπως πολλαπλασίασε τους πέντε άρτους και καταταράσθηκε την άκαρπη συκιά. Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα γαληνεύει τη θάλασσα και κάνει να κοπάσει ο άνεμος.
Η απουσία του Χριστού
Μετά τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων ανάγκασε τους μαθητές Του «εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν» (Ματθ. 14,22). Αυτός αφού απέλυσε τους όχλους, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί. Κατά τη διάρκεια της προσευχής Του το πλοίο δοκιμάσθηκε, γιατί άρχισε σφοδρή θαλασσοταραχή και ήταν «βασανιζόμενον υπό των κυμάτων». Τις πρωινές ώρες εμφανίσθηκε κι έλυσε την ταραχή των κυμάτων.
Οι μαθητές είχαν συνηθίσει στην παρουσία του Χριστού. Ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν πως πρέπει να είναι στενά συνδεδεμένοι μαζί Του. «Όσο ανέβαινε η αγωνία τους, τόσο περισσότερο ήθελαν την παρουσία του Χριστού», γράφει ο ιερός Χρυσόστομος. Σηκώθηκε θύελλα, ο άνεμος αντίθετος, περνούσαν οι ώρες και βοήθεια δεν είχαν από κανέναν.
Ο Κύριος ήθελε να τους δοκιμάσει στην υπομονή. Ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν «φέρειν τα συμπίπτοντα γενναίως», να αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τους πειρασμούς, γράφει ένας Άγιος. Η θαλασσοταραχή ήταν μία εξάσκηση των μαθητών στην υπομονή, στην καρτερία, στην προσευχή. Ο Χριστός, όταν πρόκειται να δώσει σε κάποιον άφθονη χάρη, τον εκπαιδεύει προηγουμένως στους πειρασμούς.
Οι Απόστολοι θα κήρυτταν σ’ όλον τον κόσμο, θα έκαναν πολλά θαύματα, θα τους έδινε ο Χριστός τη δύναμη να κάνουν σημεία και υπερφυσικά γεγονότα, γι’ αυτό και τους εκπαιδεύει στους πειρασμούς, ώστε να μην απελπισθούν, όταν θα συναντούσαν δυσκολίες και αντιξοότητες. Η εμφάνιση του Χριστού τις πρωινές ώρες έλυσε τους φόβους των μαθητών και γαλήνεψε τη θάλασσα.
Οι πειρασμοί στη ζωή μας
Στη ζωή μας υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Υπάρχουν πειρασμοί που αναφέρονται στην πίστη. Ο άνθρωπος ολιγοπιστεί απέναντι στο Θεό, έχει λογισμούς βλασφημίας, δεν παραδέχεται τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, αρνείται τα ιερά μυστήρια, είναι δίψυχος. Επίσης πολεμάται από την πορνεία και απ’ την υπερηφάνεια και γενικά απ’ τα μεγάλα πάθη. Στους πειρασμούς αυτούς ο άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να πολεμήσει σωστά. Μόνο με τη βοήθεια του Θεού μπορεί να νικήσει τις καταστάσεις που περιγράψαμε πιο πάνω.
Όταν εμφανισθούν τέτοια φαινόμενα στη ζωή μας, λέμε την προσευχή του Χριστού• «μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν» (Ματθ. 6,13). Οι πειρασμοί αυτοί μας χωρίζουν από το Θεό. Κάθε τι που μας χωρίζει από το Θεό, πρέπει να το διώχνουμε αμέσως.
Αντίθετα υπάρχουν άλλοι πειρασμοί που μας ωφελούν. Π.χ. Οι πειρασμοί της στερήσεως των υλικών αγαθών, η συκοφαντία εις βάρος μας, οι ονειδισμοί των οικείων και φίλων μας, η έλλειψη συμπάθειας εκ μέρους των ανωτέρων μας, οι ασθένειες οι ανίατες και βασανιστικές, αλλά και οι άλλες που πρόσκαιρά μας ταλαιπωρούν κ. α. Όλοι αυτοί οι πειρασμοί δεν μας κάνουν κακό, όταν τους αντιμετωπίσουμε με το πνεύμα το Ευαγγελικό και τη δύναμη της προσευχής.
«Μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής» (Ιακ. 1,12), γράφει ο Απόστολος. Ο ίδιος λέγει πως πρέπει να νιώθουμε χαρά, όταν περιπέσουμε σε πειρασμό. Αυτοί οι πειρασμοί είναι ευεργέτες μας και μάλιστα μεγάλοι, γράφει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος. Κανένας άνθρωπος που θέλει να αγωνισθεί και να ζήσει ενάρετα, δεν είναι μόνος του στον αγώνα του. Το φορτίο του το σηκώνει ο Θεός και γίνεται ελαφρό.
Εμείς οφείλουμε να πιστεύουμε πως δε θα μας εγκαταλείψει ο Θεός. Δεν ωφελεί να πιστεύουμε στο Χριστό, εάν δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο πρόσωπό Του. Πιστεύουμε ακράδαντα πως στο τέλος θα επέμβει ο Θεός στη ζωή μας και θα απαλύνει τους πειρασμούς, εάν δεν γογγύσουμε και δεν μεμψιμοιρούμε και έχουμε υπομονή.
Έχουμε πάρει όπλα απ’ το Θεό πνευματικά, για να πολεμούμε τους πειρασμούς κι όχι να περιπίπτουμε σε ακηδία κι απελπισία. Ας έχουμε στραμμένο συνεχώς το πρόσωπό μας στο πρόσωπο του Χριστού για να μη βουλιάζουμε στο πέλαγος των καθημερινών πειρασμών της ζωής μας.
Πηγή: pemptousia.gr