Πρωτοπρεσβύτερος π. Παντελεήμων Κρούσκος, Θεολόγος
Ο σύνδεσμος της Αγάπης, το εκκλησιολογικό ζυμωμένο με το ευχαριστηριακό στοιχείο, είναι μια διάσταση πού δεν μπορούμε να παραθεωρήσουμε.»Τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης, συνδεόμενοι οἱ Ἀπόστολοι, τῷ δεσπόζοντι τῶν ὅλων, ἑαυτοὺς Χριστῷ, ἀναθέμενοι…», είναι Εκκλησία, νέα συναγωγή, νέου Νόμου τέκνα. Η Εκκλησία, η Νέα Διαθήκη σφραγίζεται όχι πιά με αίμα θυσιών στο Σινά, αλλά με το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά. Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι συνεκτικό της εκκλησίας, είναι ιδρυματικό της Εκκλησίας. Και το Πάσχα εκείνο του μυστηριακού υπερώου, του Γολγοθά και της Ανάστασης είναι το Άλφα για τον νέο κόσμο του Θεού. Η αρχή πού έχει διαστάσεις ατελευτησίας.
Όλη η ζωή μας μια μεγαλοβδομάδα. Όλη η ζωή μας μια απέραντη νύχτα, κατά την οποία περιμένουμε τον Νυμφίο, ως έρχεται ως κλέπτης εν νυκτί. Και πότε ραθυμούντες, πότε αγρυπνούντες. Πότε με τα λυχνάρια αναμμένα και κάποτε με το φως να τρεμοσβήνει. Και αλλοίμονο πολλές φορές με τα λυχνάρια σβηστά.
Σε πολλούς από εμάς παραμένει καύχημα η παρθενία, αλλά η μωρία του σβηστού λύχνου είναι ο μεγαλύτερος εμπαιγμός μας. Στεγνή αρετή, χωρίς πίστη και έργα. Άλλοι καμαρώνουν για τον ρυπαρό χιτώνα τους, μη έχοντες ένδυμα γάμου. Και όμως ο Νυμφίος έρχεται. Όχι θα έρθει, αλλά έρχεται. Μια έκφραση επαγρύπνησης, φοβερή! Συναγερμού! Να είμαστε στην αναμονή και στο σκίρτημα!