Έρχεται ο κακός λογισμός και σου λέει, «μην προσπαθείς, δεν αλλάζεις, δεν γίνεται, η ζωή σου δε μπορεί να γίνει καλύτερη, τα πάθη σου δεν μεταμορφώνονται…». Και εκεί κάπου αρχίζει ένας αόρατος πόλεμος, μια μάχη μέσα στο νου που ξαπλώνεται σε όλο το είναι σου. Όμως σκέψου:
Όταν λέμε ότι γίνονται αλλαγές δεν λέμε ότι θα γίνουν αύριο το πρωί.
Όταν λέμε ότι γελάμε δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανακλάψουμε.
Όταν λέμε ότι επιλέγουμε την χαρά, δεν σημαίνει ότι δεν θα νιώσουμε ποτέ ξανά θλίψη.
Όταν λέμε ότι είμαστε καλά δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε προβλήματα.
Χτύπα δυνατά την πόρτα της θλίψης να την ακούσει ότι φεύγεις, και είσαι αποφασισμένος σε πείσμα των πληγών, της κληρονομικότητας σου και των συνθηκών ζωής.
Όλοι αυτοί που τα κατάφεραν δεν ήταν τέλειοι αλλά είχαν πίστη και πείσμα. Εάν θες να πετύχεις να είσαι έτοιμος για πολλές αποτυχίες. Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος, τον παράδεισο τον ποθούμε όταν είμαστε στην κόλαση. Μην φοβάσαι το πέρασμα από αυτήν, είναι μονάχα μια φάση ζωής. Όλοι αυτοί που κοιτάνε τώρα το φως κάποτε κοιμήθηκαν στο σκοτάδι.
Π.Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος