Γράφει ο π. Ευάγγελος Φεγγούλης, Πρωτοπρεσβύτερος – Θεολόγος, Αρχιερατικός Επίτροπος Αγραίων – Αγράφων Ι.Μ. Καρπενησίου
Ίσως βολεύει όσους προσπαθούν να κρύψουν τις αστοχίες τους από την διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, να αναζητούν εξιλαστήρια θύματα.
Με τον τρόπο αυτό επιλέγουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους μοιράζοντας αλλού τις ευθύνες, αγνοώντας ότι η καρέκλα της όποιας εξουσίας εκτός από γλυκιά, είναι ενίοτε βαριά και γεμάτη απαιτήσεις. Από τους πρώτους μήνες της πανδημίας η Εκκλησία αποτέλεσε τον εύκολο στόχο. Δέχτηκε επιθέσεις που προσέγγιζαν τα όρια της υπερβολής και βρέθηκε απολογούμενη «για πολλές από τις πληγές του Φαραώ».
Η σιωπή που επέλεξε να επιδείξει εκλήφθηκε δυστυχώς ως αδυναμία, ενώ απαιτούνταν σαφείς και ξεκάθαρες απαντήσεις, σε συνδυασμό με την ρητή επισήμανση των διακριτών ρόλων Πολιτείας-Εκκλησίας, που η πρώτη δείχνει να θυμάται κατά το δοκούν.
Ασφαλώς και σε μια ευνομούμενη κοινωνία οι αποφάσεις της κυβέρνησης οφείλουν και πρέπει να γίνονται σεβαστές από όλους. Από το σημείο όμως αυτό μέχρι να καλούνται από σήμερα οι ιερείς να αναλάβουν αστυνομικά καθήκοντα και να εκτελούν χρέη πορτιέρη, είτε οι ίδιοι είτε οι Επίτροποι και οι Νεωκόροι ελέγχοντας τους πιστούς για τα προβλεπόμενα πιστοποιητικά στις εισόδους των Ιερών Ναών, η κατάσταση φαίνεται ότι έχει υπερβεί την κοινή λογική και τα εσκαμμένα.
Οι αλλεπάλληλοι περιορισμοί εισόδου σε κλειστούς χώρους με τον αποσπασματικό τρόπο που θεσπίζονται και διαρκώς μεταβάλλονται αντιμετωπίζονται με αυστηρή επιφύλαξη, μια και η πολυπόθητη «ελευθερία» δείχνει να εξαρτάται πλέον από πλειάδα αστάθμητων και απρόβλεπτων παραγόντων.
Κατ’ επανάληψη η Εκκλησία συνέδραμε παντοιοτρόπως στους κυβερνητικούς χειρισμούς έλαβε όμως ως ανταπόδοση «αντί του μάννα χολή, αντί του ύδατος όξος». Όχι απλά δεν αναγνωρίστηκαν όλα όσα προσέφερε, τουναντίον στοχοποιήθηκε και φωτογραφήθηκε (έωλα) ως εστία υπέρ μετάδοσης του Κορωναϊού. Και τώρα καλείται να επιφορτιστεί το αιχμηρό πολιτικό κόστος, που άλλοι μεταφορτώνουν στις πλάτες της άδικα. Καλό θα είναι βέβαια να μην εξαντλείται άλλο η υπομονή του παπά και να μην μεταμορφώνεται σε σάκο του μποξ ως ένας αδύναμος κρίκος που εύκολα θα ονειρευτούν κάποιοι να του φορτώσουν τον «μουτζούρη».
Εξωτερική φώτο αρχείου