Πλήρης δόξης και ημερών, έφυγε στις 24-8-2024 για την «οδό ονείρων» ο εκ των κορυφαίων, φιλοσόφων και Ελλήνων διανοουμένων του 20-ου αιώνα, Χρήστος Γιανναράς.
- Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Με το φλογερό και πολυδύναμο πνευματικό του σήμα και την άτεγκτη ηθική του ακεραιότητα, σημάδεψε ανεξάλειπτα την ελληνική κοινωνία και δικαίως αναγορεύτηκε μεγάλος πνευματικός ταγός και διδάχος της. Αγωνίστηκε με αμείωτη ένταση και πάθος για την διαφύλαξη της πολιτισμικής μας ιδιοπροσωπίας και μαστίγωσε αλύπητα τον πολιτισμικό και πνευματικό μας μεταπρατισμό, που βύθιζε κατά καιρούς στην αποτελμάτωση, την σύγχρονη πνευματική και καλλιτεχνική μας παραγωγή. Ενώ ως συγγραφέας και αρθρογράφος του «Βήματος» και της «Καθημερινής», για είκοσι και πλέον χρόνια, αποτέλεσε έναν ασίγαστο τέττιγα της πολιτισμικής και πνευματικής μας αφύπνισης. Με την πανεπιστημιακή του έδρα στην Φιλοσοφία και Πολιτισμική Διπλωματία, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, να αποτελεί κυψέλη πολιτισμικής αρωγής.
Είδε το φως της ζωής στην Αθήνα στις 10 Απριλίου του 1935 και αποτέλεσε μαθητή του ιστορικού 2-ου Γυμνασίου Αρρένων της Αθήνας, με συμμαθητές τους γίγαντες του ελλη-νικού πολιτισμού Λευτέρη Παπαδόπουλο, Θόδωρο Αγγελόπουλο και Αλέκο Φασιανό. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία στη Βόννη και το Παρίσι και αναγορεύτηκε Διδάκτορας αντιστοίχως της Φιλοσοφίας και της Θεολογίας στα Πανεπιστή-μια Παρισίων και Θεσσαλονίκης. Αποτελώντας μεθύστερα κορυφαίο πανεπιστημιακό δάσκαλο και ανακαινιστή της ελληνικής φιλοσοφίας.
Είχα την ηθική τιμή να γνωρίσω τον μεγάλο αυτό Έλληνα, στον κύκλο των διανοουμένων που περιέβαλλαν με την εμπνευστική τους θαλπωρή – κατά την μακρά θητεία μου σε αυτόν – τον μεγάλο μας πολιτικό και αναγεννησιακό άνδρα Στέλιο Παπαθεμελή. Και να αρδεύσω την μοναδική ηθική του ευγένεια και γλυκύτητα, την απέραντη πνευματική του συγκρότη-ση, το φωτερό θεολογικό του σήμα, ενίοτε και την καλώς εννοούμενη ακαδημαϊκή του «αυστηρότητά». Ενώ είχα αναπτύξει μαζί του και αλληλογραφία, στην Νέα Σμύρνη που διέμενε. Υπήρξε μοναδικός και υπέροχος, σε μια ελληνική κοινωνία, που πολλές φορές αδυνατούσε να παρακολουθήσει το φτερούγισμά του !
Καλό σου ταξίδι λατρεμένε μας δάσκαλε Χρήστο Γιανναρά. Η φωταυγής πνευματική σου προσωπικότητα, έχει ήδη καταχωριστεί στην φαντασμαγορία του ελληνικού πολιτισμού !