Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας
«Τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν• αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών»1. Με αυτούς τους λόγους, Άγγελος Κυρίου αποκαλύπτει στον δίκαιο Ιωσήφ τον σκοπό της κατά σάρκα Γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, την οποία ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε και πάλι εφέτος, μέσα στο πνευματικό κλίμα της Αγίας μας Εκκλησίας.
Χριστούγεννα, λοιπόν, εγγίζουν.
Πρώτον. Ο Θεός από άπειρη αγάπη γίνεται άνθρωπος, προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο από το καταστροφικό έργο του διαβόλου και να ανυψώσει την πεσμένη ανθρώπινη φύση. Έτσι, με την ένσαρκη οικονομία Του, μας καθιστά πάλι παιδιά Του κατά χάρη, αδελφούς και συγκληρονόμους Του στην επουράνια Βασιλεία Του. Γι’ αυτό και ο στύλος της Εκκλησίας, Μέγας Αθανάσιος, θα μας υπενθυμίσει : «αυτός γαρ ενηνθρώπησε, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»2, δηλαδή ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει εμάς τους ανθρώπους κατά χάρη θεούς και κληρονόμους της Βασιλείας Του. Συνεπώς, το έργο της σωτηρίας μας αρχίζει με την κατά σάρκα Γέννησή Του. Κι ενώ ο μισθός της αμαρτίας είναι ο πνευματικός θάνατος, «το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών»3, κατά την έκφραση του Αποστόλου των Εθνών Παύλου.
Δεύτερον. Το έργο της Θείας Οικονομίας για τη σωτηρία του ανθρώπου συνεχίζεται και μετά την Θεία Ενανθρώπιση. Με τη διδασκαλία Του, ο Χριστός προσφέρει στον άνθρωπο που βρίσκεται στο σκότος και στη σκια του θανάτου, την αλήθεια της πίστεως, η οποία τον ελευθερώνει και τον σώζει : «γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»4.
Ο Χριστός μας σώζει με την σταυρική Του θυσία στο λόφο του Γολγοθά, αφού δι’ αυτής καταργεί «τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ ἔστι τον διάβολον»5, με την Ανάστασή Tου συνανιστά ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, αφού «Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο»6 και με την ένδοξη εις ουρανούς Ανάληψή Του ανεβάζει την ανθρώπινη φύση έως και αυτού του βασιλικού θρόνου.
Απέναντι σ’ αυτήν την μεγάλη και ασύλληπτη κίνηση της αγάπης του Θεού προς το ανθρώπινο γένος, από την Γέννηση μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση, την Ανάληψη και την Πεντηκοστή, το καθήκον μας θα πρέπει να συμβαδίζει ακριβώς με την προσφορά αυτής της απείρου αγάπης του Θεού. Κι αυτό το καθήκον μας το υποδεικνύει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος : «Γενώμεθα ως Χριστός, επεί και Χριστός ως ημείς• γενώμεθα θεοί δι’ αυτόν, επειδή κακείνος δι’ ημάς άνθρωπος»7. Δηλαδή, ας γίνουμε σαν τον Χριστό, αφού και ο Χριστός έγινε σαν και εμάς. Ας γίνουμε θεοί για χάρη Του, αφού και Εκείνος έγινε για χάρη μας άνθρωπος. Και αυτός ο φοβερός λόγος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου σημαίνει πως, η ζωή μας ολόκληρη, οι σκέψεις, το θέλημά μας, οι πράξεις μας θα πρέπει να συμβαδίζουν με την αγάπη του Θεού.
Ελεήμων ο Κύριος, ελεήμονες κι εμείς.
Πλήρης ο Θεός αγάπης, οικτιρμών και φιλανθρωπίας, οικτίρμονες κι εμείς, σύμφωνα με την εντολή Του : «Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί»8.
Ταπείνωσε ο Θεός τον εαυτό Του, να ενδυθούμε κι εμείς το ένδυμα της ταπεινώσεως που θα μας χαρίσει τη δυνατότητα της κοινωνίας μαζί Του.
Με αυτές τις σκέψεις, βγαλμένες μέσα από την καρδιά μου και με αμείωτο το ενδιαφέρον μου για την κατά Θεόν πρόοδο και προκοπή σας, θέλω να σας υπενθυμίσω τα κάτωθι αναφορικά με τις μεγάλες αυτές εορτές του ιερού Δωδεκαημέρου :
1. Ο εκκλησιασμός, από την αρχή της Ακολουθίας, θα μας χαρίσει μία ξεχωριστή πνευματική εμπειρία, βίωση των Ιερών Μυστηρίων, δύναμη για την εφαρμογή των πραγματικά πολύ απλών εντολών του Θεού, και συμμετοχή στη ζωή του Χριστού, αφού κέντρο της εορτής των Χριστουγέννων είναι ο ίδιος ο Χριστός!
2. Η συμμετοχή στις Ιερές Ακολουθίες αυτών των ημερών και κυρίως στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας με την κατάλληλη πάντοτε προετοιμασία, μας βοηθάει να βιώσουμε με πνευματικό τρόπο το Ιερό Δωδεκαήμερο, μακρυά από το κοσμικό πνεύμα της ασωτίας, της κατανάλωσης, του ατομισμού, της απιστίας.
3. Η προσφορά του χρόνου μας προς τον πλησίον χαρίζοντάς του αγάπη, παρηγοριά, συντροφικότητα, καλωσύνη, στήριξη, φως Χριστού, αισιοδοξία και ελπίδα, θα μας γεμίσει με τη χάρη και τη χαρά που προσφέρει το παιδίον Ιησούς στους πράους και ταπεινούς τη καρδία.
Ελάτε, λοιπόν, αυτές τις ημέρες να δούμε την πραγματική απόλαυση, που είναι κρυμμένη στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Ελάτε να λάβουμε «τα του παραδείσου ένδον του σπηλαίου»9, κατά τον ωραιότατο χαρακτηρισμό του ιερού υμνογράφου.
Εδώ θα πλουτίσουμε και θα ξεδιψάσουμε πνευματικά. Θα διώξουμε την ανατριχίλα του θανάτου και θα γιορτάζουμε Χριστούγεννα, όχι μόνο μία φορά το χρόνο, αλλά πάντοτε! Αεί Χριστούγεννα!
Σας το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, να το χαρίσει ο Χριστός σε όλους μας, αυτήν την προεόρτια ημέρα των Γενεθλίων Του.
1. Μτθ. 1,21.
2. Μέγας Ἀθανάσιος, Λόγος περὶ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου καὶ τῆς διὰ σώματος πρὸς ἠμᾶς ἐπιφανείας αὐτοῦ, PG 25,96.
3. Ρωμ. 6,23.
4. Ἰω. 8,32.
5. Ἑβρ. 2,14.
6. Κατηχητικὸς Λόγος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστομου.
7. Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Λόγος ἀ’ εἰς τὸ Ἅγιον Πάσχα
8. Λκ. 6,36.
9. Οἶκος Ὄρθρου ἑορτῆς