Την ώρα που θα λέει ο Ιερεύς τό “εξαιρέτως” να σταυρώσεις τον πόνο σου

  Θέλω κάτι να επισημάνω για την Θεία Λειτουργία, για τη στιγμή τού «Άξιόν εστί».  Εκείνη την ώρα να προσέχουμε τον λογισμό μας και να σταυρώνουμε όλο το σώμα μας, διότι είναι παρών ο Θεός.  Εκείνη την ώρα αποκαλύπτει πολλά πράγματα ο Θεός και πολύ μάς ενισχύει. Εκείνη την ώρα επισκιάζει ή Χάρις τού Παναγίου Πνεύματος. Η δε Παναγία όλα τα εξορκίζει, είτε πειρασμό είτε αρρώστια.  Στο «εξαιρέτως τής Παναγίας Αχράντου» να σταυρώνουμε τον νου μας, όπου πονάμε και να μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων και όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη.  Την ώρα πού εύχεται ό Ιερεύς και λέει: «Μνήσθητι Κύριε… ζώντων και τεθνεώτων» να γονατίζουμε, αν μπορούμε -και οι εκκλησιαστικές- και να προσευχόμαστε για όλους τούς ανθρώπους.  Κάποτε είχε έρθει ό κύριος, πού χάρισε στο Μοναστήρι τα βιβλία τού αγίου Ιωάννου τού Χρυσοστόμου. Είχε ένα επίμονο πονοκέφαλο και είχε ξοδέψει πολλά χρήματα στους γιατρούς, χωρίς να βρει θεραπεία. Άκουσε λοιπόν σε μία Θεία Λειτουργία φωνή που τού είπε: «Την ώρα πού θα λέει ό Ιερεύς το “εξαιρέτως”, να σταυρώσεις τον πόνο σου». Αυτό ήταν, σταυρώθηκε και πέρασε.  Έρχεται και ή Μεγάλη Τεσσαρακοστή!  Να τη διέλθουμε με πιστή, με πολλή αγάπη, με υπομονές, με πολύ αγώνα πνευματικό, για να φθάσουμε και στην αγία Ανάσταση.