Του Νέαρχου Παναγή
Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα της πανδημίας συμβαίνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις στον πλανήτη μας. Ας σκεφθεί κανείς ότι ούτε στους δύο παγκόσμιους πολέμους δεν είχαμε τέτοια συμβάντα. Είχαμε βέβαια άλλα προβλήματα, αλλά τον εχθρό τον ξέραμε , τον βλέπαμε. Τώρα δεν βλέπουμε τον εχθρό. Ποιος είναι; Υπολογίζουμε τι είναι. Από πού έρχεται; δεν ξέρουμε, πως συμπεριφέρεται; ούτε αυτό το ξέρουμε.
Χρησιμοποιούμε πρωτόγονα φίλτρα (μάσκες) για να μην τον εκπνεύσουμε ή τον εισπνεύσουμε. Αυτή είναι η ταπεινωμένη ανθρωπότητα, ένα ύφασμα, ένα χαρτί , ένα φίλτρο, ένα σουρωτήρι. Που είναι τα πολεμικά drones, οι S-400 και οι Patriot, τα αόρατα υποβρύχια, τα F-35 να σκοτώσουν τον ιό των λίγων nm; Όλα τα σκεφτήκαμε, πώς να ξεγελάσουμε τον εχθρό, πώς να νικήσουμε τον συνάνθρωπό μας. Και όμως ένας ιός χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές, χωρίς πυραύλους και μέταλλα αόρατα στα ραντάρ, μας έχει κάνει να επιστρέψουμε σε παράγωγα των δέντρων, στις μάσκες και στην τήρηση αποστάσεων, μεγαλύτερης από την εμβέλεια του ιού!!. Η κοινωνική δε απόσταση μεταξύ μας, μας φέρνει πιο κοντά στην ψυχική κατάρρευση. Θειική παραχώρηση; σύμπτωση ; τιμωρία ; δεν γνωρίζουμε. Ένα είναι σίγουρο ταπεινώθηκαν κράτη, επιστήμονες, ζάμπλουτοι, επιχειρηματίες, ειδωλολάτρες της ανθρώπινης δύναμης και του χρήματος.
Και τι κάνουμε τώρα; υπακοή στους επιστήμονες. Ποιος είναι τόσο υπερήφανος που θεωρεί ότι ο Θεός θα τον προστατεύσει αν δεν κάνει και αυτός κάτι; Μάσκες μας ζητάνε, μάσκες να βάλουμε, απόσταση μας ζητάνε, να κρατάμε απόσταση. Μερικά πράγματα φυσικά για εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς αποτελούν κόκκινη γραμμή. Θεία Κοινωνία, αγιασμός, προσκύνηση, λειψάνων και εικόνων κλπ.
Ακούσια, τα κράτη και οι κυβερνήσεις παρόλα αυτά «δουλεύουν» για τον Χριστό.
Τα Χριστούγεννα ανέφερε απόψε η τηλεόραση δεν θα είναι τα ίδια όπως τα περασμένα χρόνια. Όχι αγαπητοί, τα ίδια θα είναι. Ο Χριστός πρώτα από όλα γεννιέται, δικάζεται. σταυρώνεται , πεθαίνει και ανίσταται κάθε φορά που τελείται η Θεία Λειτουργία. Αλλά και έτσι να μην ήταν στα Χριστούγεννα ο Χριστός θα γεννηθεί. Φυσικά το πνεύμα του παρόντος αιώνος δεν εννοεί την καθεαυτό εορτή της γέννησης του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδας του Χριστού αλλά τις διασκεδάσεις και τα άλλα άσχετα που την συνοδεύουν.
Τα Lockdown τελικά πιάνουν και κάτι άλλο. Οι κλασσικές χαρτοπαιξίες , ένεκα των ημερών, με την απώλεια χρημάτων , περιουσιών , τους καβγάδες ή θα σταματήσουν ή θα περιοριστούν δραστικά. Τα ρεβεγιόν μέσα στις νηστείες με γουρουνόπουλα και άλλα τινά για τις κοιλιές μας για τα Χριστούγεννα πριν τα Χριστούγεννα πάνε περίπατο. Θα μου πείτε κρίμα ο κόσμος που δεν θα δουλέψει; Ναι κρίμα. Έντεκα το βράδυ ουδείς στους δρόμους, ούτε μπαρ, ούτε clubs, ούτε μπουζούκια και πιάτα. Ύπνο , μήπως σηκωθούμε τα Χριστούγεννα και τουλάχιστον ανοίξουμε την τηλεόραση για την Λειτουργία , ας είναι και έτσι. Τα καζίνο και αυτά μέχρι τις έντεκα. Ό,τι γλυτώσουμε. Δέκα άτομα το πολύ στα σπίτια, οικογενειακά, χωρίς φασαρίες και διασκεδάσεις με μέθη και άσχετα πράγματα με την εορτή. Κρίμα ναι, δεν θα βρεθούν οι συγγενείς. Η προσωρινή έλλειψη θα φέρει και την εκτίμηση.
Πιο μετά, καρναβάλια. Πάνε και αυτά. Μασκαρέματα, μέθη, μοιχείες, πορνείες, οινόπνευμα, εκτρώσεις, φόνοι, καβγάδες, χρήματα άσκοπα σκορπισμένα. Lock down και σε αυτά. Ίσως τελικά η κανονικότητα να είναι αυτή και όχι αυτή που τα προηγούμενα χρόνια ζούσαμς. Ο ιός μέσα στα δεινά που μας επέφερε μας επανέφερε σε μια «πνευματική» κανονικότητα. Την αντίληψη ότι είμαστε προσωρινοί, πεπερασμένοι και όχι αθάνατοι. Αθάνατοι μόνο μέσα από την προοπτική της ένωσής μας με τον Θεό. Ο χρυσός καθαρίζεται περνώντας μέσα από τη φωτιά και όχι μέσα από το επιφανειακό γυάλισμα.
Ας κάνουμε ένα lockdown στον κακό μας εαυτό και ας επιστρέψουμε στην κανονικότητα της αγάπης προς τον συνάνθρωπο αλλά κυρίως στην κανονικότητα της ένωσης μας με τον Δημιουργό και πατέρα μας. Ας βάλουμε μάσκες και ας φιλτράρουμε αυτά που βγαίνουν από το στόμα μας, αυτά που εισέρχονται στο μυαλό μας , αυτά που ακούμε , αυτά που βλέπουμε αλλά και αυτά που πράττουμε.