- Προσωπικά Σχόλια του Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ – Αφιέρωμα επί τη ευκαιρία της εορτής της ΜΗΤΕΡΑΣ
Πρώτο, να ξεκαθαρίσω ότι, για το θεσμό της αναβίωσης του θεσμού των Διακονισσών της Αποστολικής Παράδοσης της Εκκλησίας μας, όπως και σ’ όλες τις Ιερές Μητροπόλεις και Επισκοπές του Αλεξανδρινού Θρόνου, θα εφαρμοσθούν και στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας πλήρως με υπακοή και φόβο Θεού, οι αποφάσεις της Πατριαρχικής ημών Ιεράς Συνόδου.
Η αγνή πρόθεση μας να βελτιώσουμε την ποιμαντική και Ιεραποστολική μας διακονία να προστατεύουμε άπορα και ορφανά παιδιά και την προτεραιότητα μας για οικολογική εκπαίδευση και οικολογικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Κλιματικής αλλαγής και της αντιμετώπισης των προβλημάτων της φτώχειας και των εμπόλεμων συρράξεων δεν πρέπει να λειτουργήσει σε βάρος της προστασίας και της ενίσχυσης της ορατής ενότητας του ευσεβούς πληρώματος της απανταχού Οικουμενικής Ορθοδοξίας και των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Μέσα στο πλαίσιο όμως του ανοικτού καλοπροαίρετου διαλόγου έχω το ελεύθερο δικαίωμα να εκφράσω κάποιους προσωπικούς προβληματισμούς και να προχωρήσω και σε κάποια σχόλια, χωρίς να διεκδικώ και το αλάθητο. Τα σχόλια μου θα είναι για όσους αντιμάχονται την αναβίωση της αρχαίας Αποστολικής παράδοσης της Εκκλησίας μας για το θεσμό της Διακόνισσας
Μπορούμε να παραθέσουμε τη θέση του Γαμαλιήλ για να προστατέψει τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο από τους φανατικούς Ιουδαίους και μάλιστα τους Αρχηγούς τους.
Πραξ. 5,38 καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἐάσατε αὐτούς· ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται·
Πραξ. 5,38 Και τώρα εγώ σας λέγω, σταθήτε μακρυά από τους ανθρώπους τούτους, αφήσατέ τους και μη απλώνετε επάνω των τα χέρια σας. Διότι, εάν αυτό που σχεδιάζουν η το έργον που πράττουν προέρχεται εξ ανθρώπων, θα διαλυθή μόνο του.
Πραξ. 5,39 εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μή ποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε.
Πραξ. 5,39 Εάν όμως είναι εκ του Θεού, δεν ημπορείτε σεις να το καταστρέψετε. Σκεφθήτε δε, μήπως γίνετε και θεομάχοι, πολεμούντες τον Θεόν και το έργον του”.
Φυσικά στη περίπτωση των Διακονισσών, καλούνται να έχουν ως προτεραιότητα της διακονίας τους να προστατεύουν άπορα και ορφανά παιδιά να ζήσουν και για να αλλάξουμε τρόπο ζωής και σκέψεως με την οικολογική μας μετάνοια από τις οικολογικές μας αμαρτίες που λεηλατήσαμε την όλη δημιουργία του Θεού με τη μόλυνση και τις κοινωνικές μας αδικιες. Κάποτε όταν προκαλούσαν οι φανατικό εβραίοι τον Ιησού με το ερώτημα αν έκανε θαύματα, τους απάντησε με ένα απλό τρόπο, «και εγώ να μη μιλήσω θα μιλήσουν και οι πέτρες». Το ίδιο και σήμερα αυτοί που δεν βλέπουν τις οικολογικές καταστροφές στο Πλανήτη μας και την αδιαφορια μας να σκοτώνουμε καθημερινά άπορα και ορφανά παιδιά με την ανοχή μας και τη συμμετοχή μας, επειδή δεν έχουν πόσιμο νερό και λίγο φαγητό, με τις οικολογικές καταστροφές και τις κοινωνικές αδικίες, κατασπαταλώντας δις. στα όπλα σκοτώνοντας ο ένας τον άλλο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι κραυγές των αθώων αυτών ορφανών και άπορων παιδιών ομιλούν για τη σύγχρονη τραγωδία που ζει η Ανθρωπότητα και φυσικά δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν φέρουν ευθύνη κι οι χριστιανοί κι ανάμεσα σ’ αυτούς και οι Ορθόδοξοι πληθυσμοί. Όταν δεν ακολουθούμε το άγιο Θέλημα του Θεού της αγάπης και της προσφοράς, ειμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε ακόμη και τον άδελφό μας όπως έκανε ο Κάϊν που σκότωσε ακόμη και τον αθώο αδελφό του Άβελ.
Το ερώτημα που πρέπει να θέτουμε για να είμαστε τίμιοι με το Θεό είναι πολύ απλό: οι διακόνισσες θα κάνουν κάτι καλό ή κάτι κακό; Mπορούν όλοι να κάνουν σχόλια και να μας χλευάζουν, αυτοί όμως δεν σέβονται το σώμα τους ως Ναό του Θεού και το μολύνουν με το τσιγάρο και το αλκοόλ και τις αδικίες τους και την απουσία φιλάνθρωπης αγάπης να προστατεύουμε άπορα και ορφανά παιδιά , νομίζω ότι ασυνείδητα γίνονται οι σύγχρονοι “Πνευματομάχοι” , γιατί κάθε καλό προέρχεται ως δώρο και χάρισμα που δίνεται απο το Άγιο Πνεύμα. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυστόμου διαβάζουμε την ακόλουθη Προσευχή «….κάθε καλὸ χάρισμα καὶ κάθε τέλειο δῶρο εἶναι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ κατεβαίνει ἀπὸ σένα τὸν Πατέρα τῶν φώτων….( πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων).
Σας παρακαλώ να προσευχόμεθα να γίνεται παντού και πάντοτε το Άγιο Θέλημα του Θεού όπως λέμε στην καθημερινή μας Προσευχή “Πάτερ ημών εν τοις Ουρανοίς……ελθέτω η Βασιλεία Σου, ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ….”. Το Θέλημα του Θεού είναι η εν Χριστώ Σωτηρία μας “Ο Θεός πάντας ανθρώπους θέλειν σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν”. Το κριτήριο της εν Χριστώ αιώνιας Σωτηρίας μας είναι γνωστο από την Ευαγγελική περικοπή που διαβάζουμε την Κυριακή που αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού “ημουνα διψασμένος και μου δώσατε να πιώ, ήμουνα πεινασμένος και μου δώσατε να φάω, ήμουνα στη φυλακή και με επισκεφθήκατε, ήμουνα ασθενής και με επισκεφθήκατε, ήμουνα γυμνός και με ντύσατε”. Στο Σύμβολο της Πίστεως, στη σύντομη αυτή Ομολογία της πίστεως μας λέμε για τον Ιησού Χριστό ότι θα έρθει να κρίνει “ζωντας και νεκρούς”.
Όταν βρεθηκα 12 χρονων μακριά από την οικογένεια μου, ζώντας ως ορφανό παιδί έστω κι αν ζουσαν οι γονείς μου κι έστω και αν ζούσα σε Μοναστήρι, κρύωνα τόσο πολύ στο βαρύ χειμώνα που μόνο ένα μικρό κορίτσι της ηλικίας μου που μόλις έμεινε ορφανή που έχασε την μητέρα της με τραγικό δυστυχημα με το μικροτερο της αδελφό, βρήκε τη δύναμη από μόνη της να βγάλει το σακκάκι της και να μου το δώσει λέγοντας στο πατέρα της , εγώ έχω και δεύτερο στο σπίτι. Χωρίς να την ξέρω, ήταν μια από τις μικρες ορφανές του αδελφού του μακαριστού Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχη Κύπρου Χρυσοστόμου Α., που με ευεργέτησε και με χειροτόνησε Διάκονο και Πρεσβύτερο δίνοντας μου πατρικές συμβουλές να βλέπω συνέχεια μπροστά μου τον Ιησού Χριστό πριν να μιλήσω και πριν να κάνω κάτι. Να μη εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου μου έλεγε, στηρίξου στον Ιησού Χριστό και προχώρα. Ο Θεός να τον αναπαύει.
Πόσοι από όλους αυτούς που μας χλευάζουν και φωνάζουν ως ο όχλος Βαρραβάν, Βαρραβάν, έχουν αποφασίσει μια μέρα να πιουν ένα καφέ λιγότερο για να προσφέρουν έστω και ένα ευρώ για να σώσουμε με ένα εμβόλιο ένα αθώο ορφανό παιδάκι, ή για να του δώσουμε λίγο πόσιμο νερό, ή λιγο ψωμί να φάει να ζήσει ή να το βοηθήσουμε να πάει σχολείο. Η νέα Διακόνισσα αυτό κάνει με τη βοήθεια του Θεού και τη δική μας στήριξη και τη βοήθεια ευσεβών χριστιανών για τα τελευταία 14 χρόνια. Αυτό θα κάνουν αν το επιτρέψει ο Θεός για όσες θα διακονούν ως διακονισσες. Είναι το όνειρο της άδολης αγάπης και της φιλάνθρωπης προσφοράς. Συμβουλεύει τα άπορα και ορφανά παιδάκια να μη πετάνε τα κοκκόνια των φρούτων που μπορεί κάποτε να φάνε, μαζεύοντας τα σκουπίδια που πετάνε οι άλλοι στο δρόμο για σεβασμό στη δημιουργίου του Θεού, βλέποντας το Περιβάλλον ως δώρο του Θεού για όλους μας, ξεχωρίζουν τα πλαστικά μπουκάλια και φυτεύουν τα κοκκόνια αυτά και τα ποτίζουν κι όταν γίνουν μικρά δεντρίλια τα φυτέυουν και σήμερα έχουν αβοκάτο και μάγκο και τρώνε και δίνουν και στους φτωχούς, φυτέυουν και έξω στους δρόμους, παντού. Αυτά έκανε για χρόνια η νέα διακονισσα μας και πρόθεση μας με τη τιμή αυτή είναι για να τη μιμηθούμε. Και το λίγο είναι καλύτερο από το τίποτα. Κι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και να πάρει τη πορεία της ελπιδας να προλάβουμε την αυτοκαταστροφή από τα προβληματα της Κλιματικής αλλαγής αν αρχίσουμε να συμμετέχουμε όλοι μας με το λίγο , με το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε όπως έκανε η νέα μας Διακόνισσα με τα άπορα και ορφανά παιδιά.
Να ευχαριστούμε και να δοξάζουμε το όνομα του Τριαδικού Θεού να συνεχίσουμε με άδολη αγάπη να προστατεύουμε άπορα και ορφανά παιδιά και αν δίνουμε την εντυπωση ότι απομακρυνόμαστε από την Αρχεγονη Αποστολική Παράδοση της Εκκλησίας μας, πρέπει με ταπείνωση να κάνουμε αυτό που πρέπει, ακολουθώντας με σεβασμό και υπακοή τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου που ανήκουμε, μέχρι να μας φωτίσει το Άγιο Πνεύμα εις όλη την Αληθεια χωρίς να δημιουργούνται αναστατώσεις και φασαρίες. Απλώς ο Αλεξαξανδρινός Προκαθήμενος μας, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας κ.κ. Θεόδωρος με γνωρίζει τόσο καλά, όπως κι όλους τους Αρχιερείς του Αλεξανδρινού Θρόνου, που μας εμπιστεύεται πλήρως , γνωρίζοντας ότι κάνουμε μόνο ότι είναι καλό για την Εκκλησία μας και για τη προστασία των άπορων και ορφανών παιδιών. Γι’ αυτό και τα παιδιά της Αφρικής τον καλούν και τον φωνάζουν ως τον Πατριάρχη της Αγάπης.
Ο Απόστολος Πέτρος, ως άνθρωπος έγινε εκ των ηγετών των συντηρητικών Εβραίων που απαιτούσαν πρώτα οι εθνικοί να γίνουν εβραίοι για να γίνουν χριστιανοί ή ότι μόνο για τους εβραίους είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού, τη παραμονή της Αποστολικής Συνόδου για να προσευχηθούν στο Άγιο Πνευμα να τους φωτίσει να βρουν λύση, ο Θεός κάλεσε διά του Αγγέλου τον Απόστολο Πέτρο να πάει να βαπτίσει την οικογένεια του Ρωμαίου Αξιωματικού Κορνηλίου που δεν ήταν εβραίος. Έτσι την επομένη πρός έκπληξιν όλων που τον θεωρούσαν ηγέτη τους να τηρούνται τα ιουδαϊκά έθιμα για τους εθνικούς που θα γίνουν χριστιανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν σε όσα άκουαν ότι ο Χριστός έσωσε την ανθρωπινη φύση, κι ότι το Σωτηριολογικό του έργο έχει παγκόσμιο και πανανθρώπινο χαρακτήρα για όλα τα Έθνη.
Οι περισσοτεροι εξ ημών , χωρίς να προσευχηθούμε και να πουμε “έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν” δίνουμε προτεραιότητα στο “ημίν” με αποτέλεσμα δίνοντας προτεραιότητα στο “εγώ” μας να τα κάνουμε παντού θάλασσα με αποτέλεσμα σήμερα ως παγκόσμια κοινωνία να σκοτώνουμε τα ανυπεράσπιστα άπορα και ορφανά παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα, να πεθαίνουν αβοήθητα λές κι ή όλη δημιουργία του Θεού ανήκει σε μας κι όχι ως δώρο Θεού για να μοιραζόμαστε τα πάντα όπως έκαναν οι πρώτοι χριστιανοί (βλέπε κεφάλαια 2 και 4 στις Πράξεις των Αποστόλων”.).
Οι ηγέτες της εποχής μας , και μάλιστα οι ισχυροί του κόσμου τούτου, προτιμούν να λύσουν τα παγκόσμια και περιφερειακά προβλήματα με τα όπλα και τους πυραυλους. Οι διακονισσες ως Μητέρες που αγωνιούν για τα παιδιά τους να ζήσουν, προσεύχονται να για τους Ηγέτες μας να δίνουν προτεραιότητα στον ειρηνικό διαλογο για να λύουμε και τα πιο πολύπλοκα προβλήματα που στα μάτια των ανθρώπων δεν φαίνεται να υπάρχει λύση, γιατί θα δίνουν τη μαρτυρία που δυστυχώς δεν την δίνουν έντονα οι Χριστιανοί και πολλοι εκ των κληρικών και των θεολόγων μας ότι «τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά τω Θεώ εστί». Η πρόθεση μας με την αναβίωση του θεσμού των Διακονισσών είναι να δώσουμε προτεραιότητα στη Προσευχή και στην Πνευματικότητα. Να σταματήσουμε τη πορεία μας προς τα Σόδομα και τα Γομορρα. Πρόθεση μας με την αναβίωση του θεσμού των Διακονισσών είναι να ζήσουμε ξανά αυτά που μας δίδαξε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός να έχουμε αγάπη ανάμεσα μας και με τη βοήθεια του Θεού και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος να βλέπουμε ολη την Ανθρωπότητα ως τη μεγάλη μας Οικογένεια. Ο καλύτερος τρόπος να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειες μας είναι όταν κάνουμε το παν να προστατεύουμε τους άλλους. Η έννοια της Δικαιοσύνης του Θεού είναι όταν και εμείς ως κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Δημιουργήματα του Θεού, να βλέπουμε στο κάθε άνθρωπο που συναντάμε την κατ’ εικόνα Θεου, να θεωρούμε δηλαδή ότι μέσω των ανθρώπων συναντούμε το Θεό. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής λέει ακόμη και για τους κακούργους και όσους χύνουν δηλητήριο και κακία με τη γλώσσα τους και τις πράξεις τους, είναι τραυματισμένες εικόνες του Θεού που πρέπει να τους αγαπάμε και να τους βοηθάμε.
Ας αρχίσουμε λοιπον την επανάσταση της αγάπης και της προσφοράς και της οικολογικής μας μετανοιας από τις οικολογικές μας αμαρτίες. Το όνειρο μας είναι να δούμε το ρόλο των Διακονισσών να μας ανοίγουν το δρόμο της προσφοράς και της αγάπης να σωθεί ο κόσμος, να ακολουθούμε δηλαδή την οδό των αγίων μας που φέρουμε το όνομα τους. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να είμαστε φιλευπλαχνοι και ελεήμονες, άνθρωποι της ειρήνης και της αγάπης. Να σταματήσουμε τις κοινωνικές αδικίες, να ηρεμήσουμε , να δούμε τις ματαιότητες του κόσμου που τον κάναμε μια κόλαση σκοτώνοντας καθημερινά συνανθρώπους μας και μάλιστα αθώα παιδάκια, κατασπαταλώντας δισεκατομμύρια στα όπλα και αφήνοντας τα άπορα και ορφανά παιδιά να πεθαίνουν καθημερινά αβοήθητα. Ο θεσμός των Διακονισσών, προσευχόμεθα να μας ξυπνήσει και να μας οδηγήσει εις την πορεία της άδολης αγάπης και της κοινωνικής προσφοράς όπως έκανε η Αδελφή Τερέζα που έγινε γνωστή όχι επειδή πήρε το βραβείο Νόμπελ, αλλά γιατί άφησε τα παντα ως οι Απόστολοι για να προστατεύει άπορα και ορφανα παιδιά να ζήσουν.
Αυτό είναι το όνειρο του Αλεξανδρινού Προκαθημενου μας κκ Θεοδώρου Β’, με την πρόταση του για την αναβίωση του θεσμού των Διακονισσών, να γίνουμε ξανά χριστιανοί της Αγάπης, όχι χριστιανοί που δεν ακολουθούν το Χριστό. Αν διαβάσουμε προσεκτικά το Πασχαλινό μήνυμα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου μας κ.κ. Θεοδώρου ομιλεί για το μοναδικό Χριστολογικό και σωτηριολογικό περιεχόμενο της Αναστάσιμης Ευαγγελικής έννοιας της Ειρήνης που κτίζεται με την θυσία της Αγάπης μας και της προσφοράς μας με πρότυπο τη Θυσία του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού στο Σταυρό για τη σωτηρία όλων μας. Η αναβίωση του Θεσμού των Διακονισσών είναι για να συμβάλει προς την κατεύθυνση αυτή, να ξαναγίνουμε χριστιανοί, να μοιραζόμαστε τα πάντα εκ μέρους του Θεού, γιατί όλα ανήκουν στο Θεό που τα δημιουργησε. Ο Θεός μας προσφέρει φιλοξενία όταν γεννιούμαστε σ’ αυτό το Πλανήτη. Αυτό το δώρο της Φιλοξενίας οφείλουμε να το δείχνουμε και εμείς στους πονεμένους και στερημενους συνανθρώπους μας. Αυτή τη διακονία καλούνται να προσφέρουν σήμερα στον ύψιστο βαθμό οι Διακόνισσες που το Πατριαρχείο μας αποφάσισε να αναβιώσει από τον πρώτο αιώνα μ.Χ. στον εικοστο πρώτο Αιώνα. Η Αγιογραφική Μαρτυρία είναι σαφής «Ο Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα και εις τους αιώνας»
Μετ’ ευχών και ασπασμών αγάπης
+Ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ
Προσωπική Πρόταση για τις ευχές που πρέπει να διαβάζουμε για τις διακόνισσες. Πρέπει όμως να διαβάζουμε αυτές που θα εγκρίνει η κάθε Τοπική Εκκλησία διά του αρμοδίου Οργάνου της , δηλαδή η Ιερά της Σύνοδο. Στη περίπτωση μας τις ευχές που θα εγκρίνει η Πατριαρχική μας Ιερά Σύνοδος. Η δημόσια έκφραση της προσωπικής πρότασης ενός Αρχιερέα δεν σημαίνει ότι δεν θα ακολουθήσει τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου που ανήκει. Με τις δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός να ζήσει τώρα ο αθώος Αλεξανδρινος Προκαθήμενος μας με τον αχρείαστο θόρυβο που γίνεται, που δεν θέλει να στενοχωρεί ουδένα, θα το βοηθήσει να καταλάβει το πονο που έζησαν και οι Προκάτοχοι του όταν τόλμησαν να προχωρήσουν σε βήματα που δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε να βαδίσουμε, όπως για παράδειγμα ήταν τον προηγούμενο αιώνα η πρόταση του Προκατόχου του μακαριστού Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάξη η κάθε Τοπική Εκκλησία ελευθερα να προχωρήσει σε απόφαση αν ήθελε να ακολουθήσει το Νέο Ημερολόγιο ή να συνεχίσει το Παλαιό Ημερολογιο με κριτήριο την προστασία των ανθρώπων αλλά και της προστασίας της ενότητας της Εκκλησίας. Η υιοθέτηση του νέου Ημερολογίου ήταν μια βελτίωση του Ιουλιανού που δεν είχε σχέση με την Ορθόδοξη πίστη μας για να μη ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι με το Νέο Ημερολόγιο που υιοθέτησε η Διεθνής κοινότητα στηριζόμενη και στην Επιστήμη, κυρίως στην Ευρώπη και γενικά Δυτική Χριστιανική Κοινωνία. Στο μεταξύ αυτοί που ακόμη ακολουθούν το παλαιό Ημερολόγιο είναι ως να ακολουθούν το Νέο, το λεγόμενο Γρηγοριανό, γιατί κι αυτό δεν είναι τέλειο και κάθε φορά που προσθέτουμε μια μέρα με το δίσεκτο έτος για τις επιπλέον ώρες, θα έπρεπε κανονικά μετά το δίσεκτο έτος οι παλαιοημερολογίτες να προσθέτουν στις δεκατρεις ημέρες μια μέρα παραπάνω αλλά δεν το κάνουν , επειδή στηρίζονται κι αυτοί στο νέο, η διαφορά είναι πάντα δεκατρεις ημέρες. Κι αυτό το νέο ημερολόγιο κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε αλλαγές γιατί κάποτε θα πέσει το Πάσχα τα Χριστούγεννα, αλλά είναι καλύτερα να το αλλάξουν στο μέλλον αν ακόμη υπάρχει ο Πλανήτης μας για να μη έχουμε άλλα προβλήματα με παλαιοπασχίτες και νεοπασχίτες χριστιανους. Το ίδιο λειτουργεί και η προταση για την αναβιώση του θεσμού των διακονισσών , δεν είναι να αλλάξουμε την Ορθόδοξη πίστη μας στο Θεό , αλλά να βελτιώσουμε τη ποιμαντική μας διακονία διά την εν Χριστώ σωτηρία των ανθρώπων με το σεβασμό του Προσώπου του ρόλου της Παναγίας μας στην εν Χριστώ σωτηρίας μας με τον αναβαθμισμένο σεβασμό μας στο ρόλο των Γυναικών για να αλλάξουμε πράγματα που χωρίς τη μεγαλύτερη δυναμική και γονιμη παρουσία τους έχουν χειροτερεύσει για όλους μας όπως τα προβλήματα της Κλιματικής αλλαγής και των εμπόλεμων συγκρούσεων και των προσφύγων και των μεταναστών και των προβλημάτων της φτώχειας. Ο μισός πληθυσμός της Γης είναι Γυναίκες κι άλλος μισός πληθυσμός, οι άνδρες, προέρχονται από Γυναίκες. Η προσεκτική αναβίωση του θεσμού των διακονισσών χωρίς να δυσαρεστησουμε κανένα για τον ποιμαντικό τους ρόλο θα μας βοηθήσει να δώσουμε ίσες ευκαιρίες και στις Γυναίκες για ένα καλύτερο κόσμο. Όταν ο Λίνκολ, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ για να τερματίσει τον εμφύλιο πόλεμο στη Χώρα του πρότεινε το δικαίωμα της ψήφου σε όλους τους πολίτες, ακόμη και στους μαύρους και στους ινδιάνους (το γηγενή πληθυσμό πριν να φθάσουν οι ευρωπαιοι), οι Γερουσιαστές που τον πολεμούσαν έλεγαν μεταξύ τους ‘φαντασθείτε να μας προτείνει να ψηφίζουν και οι γυναίκες». Τον δολοφόνησαν. Είχε όμως δίκαιο. Μερικοί, έστω κι αθώα ασυνείδητα λένε με τον ίδιο τρόπο «φαντασθείτε τώρα να έχουμε στην Εκκλησία μας και γυναίκες ως διακονισσες».
Οι παραπάνω παραρηρήσεις είναι προσωπικές κι όχι θέσεις του Πατριαρχείου μας που την ευθύνη για θέματα του Πατριαρχείου μας έχει αποκλειστικά ο εκαστοτε Αλεξανδρινός Προκαθήμενος εν Συνόδω.
+Ο Ζιμπάμπουε Σεραφείμ
“Η Θεία Χάρις, ἡ πάντοτε τὰ ἀσθενῆ θεραπεύουσα καὶ τὰ
ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα, προχειρίζεται την εὐλαβέστατη
Υποδιάκονον Αγγελική- Φοίβη εἰς Διακόνισσα, εὐξώμεθα οὖν ὑπερ αὐτής, ἵνα ἔλθη
ἐπ’αὐτήν ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος”.
” Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τῆ προγνώσει τῆ σῆ τὴν τοῦ Ἀγίου
σου Πνεύματος χορηγίαν καταπέμπων ἐπὶ τοὺς ὡρισμένους ὑπὸ τῆς
σῆς ἀνεξιχνιάστου δυνάμεως, λειτουργοὺς γενέσθαι, καὶ
ἐξυπηρετεῖσθαι τοῖς ἀχράντοις σου Μυστηρίοις αὐτός, Δέσποτα, καὶ
τοῦτη, ην εὐδόκησας προχειρισθῆναι παρ’ ἑμοῦ εἰς τὴν τῆς Διακονίας
λειτουργίαν, ἐν πάση σεμνότητι διατήρησον, ἔχοντα τὸ μυστήριον τῆς
πίστεως ἐν καθαρᾶ συνειδήσει. Δώρησαι δὲ αὐτή τὴν χάριν, ην
ἐδωρήσω Στεφάνω τῶ πρωτομάρτυρί σου, ον καὶ ἐκάλεσας πρῶτον εἰς
τὸ ἔργον τῆς διακονίας σου καὶ καταξίωσον αὐτόν, κατὰ τὸ σοὶ
εὐάρεστον, οἰκονομῆσαι τὸν παρὰ τῆς σῆς ἀγαθότητος δεδωρημένον
αὐτῶ βαθμόν οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες, βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν
περιποιῦνται καὶ τέλειον ἀνάδειξον δοῦλην σου ως τη Φοίβη, συνεργόν του Αποστόλου Εθνών Πάυλου του Κορυφαίου.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ
Υἱου καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων. Ἀμήν”.