200 έτη μνήμης στη Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου Βεροίας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας την Μεγάλη Πέμπτη 21 Απριλίου το πρωί.

Στο τέλος τελέστηκε τρισάγιο για τους πεσόντες αγωνιστές κατά την καταστροφή της Ιεράς Μονής στις 30 Μαρτίου του 1822 και ακολούθησε σχετική ομιλία του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Πορφυρίου Μπατσαρά.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τοῦτό ἐστι τό αἷμά μου τό τῆς καινῆς διαθήκης τό περί πολλῶν ἐκ­χυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρ­τι­ῶν».

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα, Πέμπτη τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου καί ὁ Χρι­στός δέν συντρώγει ἁπλῶς μέ τούς μαθητές του στό ὑπερῶο τῆς Ἱε­ρου­σαλήμ, ἀλλά τούς παραδίδει τό μυστήριο τῆς ἀναμνήσεώς του καί τῆς μετοχῆς τους στό Πάθος του.

Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή γῆ εἶχε ὡς σκοπό νά συμφιλιώσει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Εἶχε ὡς σκοπό νά σβύσει τίς ἁμαρ­τίες τῶν ἀνθρώπων καί νά τούς πα­ρά­σχει τήν ἄφεση.

Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή γῆ ἦταν μία μεγάλη θυσία. Δέν ἦταν θυσία μόνο τό Πάθος καί ἡ Σταύ­ρωσή του ἀλλά ὅλη ἡ ζωή του. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή μέχρι τήν τελευταία. Ὁ Χριστός μπορεῖ νά μήν χωρίσθηκε ἀπό τόν Θεό-Πα­τέρα του κατά τήν ἐνανθρώπησή του, ἀλλά ἡ ἀνθρώπινη φύση του νά ἑνώθηκε μέ τή θεία, ὅμως «ἐτα­πείνωσεν ἑαυτόν μορφήν δούλου λαβών».

Θυσία γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων ἦταν ὅλα ὅσα ὑπέστη κατά τήν ἐπίγεια ζωή του, ἀλλά καί ἡ ἀγω­νία του στή Γεθσημανῆ καί ἡ προ­δο­σία τοῦ μαθητοῦ του. Ἄν καί ἦταν Θεός, ἔγινε ἄνθρωπος καί αἰσθάνθηκε ἐπί τοῦ Σταυροῦ ὅλο τό βάρος τῆς ἀνθρωπίνης ἁμαρτίας τήν ὁποία σήκωνε, προκειμένου νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό αὐτήν, ἀλλά καί τή στιγμιαία ἐγκατάλειψη τοῦ Πατέρα του, ὅπως ὁ ἴδιος τήν ἐξέφρασε λέ­γοντας: «Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί μέ ἐγκατέλιπες».

Λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του ὅμως ὁ Ἰησοῦς προσφέρει ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του μία διαφορετική θυ­σία. Τή θυσία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματός του, προσφέροντάς τους τά σύμβολά τους, τόν ἄρτο καί τόν οἶνο. Προσφέρει τό Αἶμα του, πρίν νά τό χύσει ἐπί τοῦ Σταυροῦ, γιά νά σφραγίσει τήν «καινή διαθήκη» τοῦ Θεοῦ μέ τούς ἀνθρώπους.

«Τοῦτό ἐστι τό αἷμά μου τό τῆς και­νῆς διαθήκης τό περί πολλῶν ἐκ­­χυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρ­τι­ῶν».

Προσφέρει τό Αἷμα του ὁ Χριστός καί καθι­στᾶ κοινωνούς του τούς μαθητές του καί ὅλους τούς ἀνά τούς αἰῶ­νες μαθητές του, ἐξασφαλίζοντας γιά ὅλους τά ὀφέλη, θά λέγαμε κατ᾽ ἄνθρωπον, αὐτῆς τῆς νέας συμφω­νίας.

Τό Αἷμα τό ὁποῖο προσφέρει ὁ Χρι­στός μέ τόν οἶνο στούς μαθητές του στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ δέν εἶναι μόνο σύμβολο, εἶναι μία πράξη θυσίας, πρίν νά ρεύσει ἐπί τοῦ Σταυροῦ γιά ὅλους ὅσους θά ἀποδεχθοῦν αὐτή τή θυσία καί τή νέα συμφωνία. Εἶναι πράξη θυσίας, ἡ ὁποία θά βρεῖ ἀνά τούς αἰῶνες πολ­λούς μιμητές πού θά ἀκολου­θή­σουν τό παράδειγμα τῆς θυσίας τοῦ ἠγαπημένου Διδασκάλου τους καί θά θυσιασθοῦν γιά χάρη του.

Ἀνάμεσά τους οἱ ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι μάρτυρες καί οἱ ὁμολογητές πού, ἔχοντας γίνει κοινωνοί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ διά τῆς θείας Εὐχαριστίας, δέν δίσταζαν νά θυσια­σθοῦν καί ἐκεῖνοι γιά τόν Χριστό.

Καί ἀκόμη ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὅσιοι καί θεοφόροι πατέρες, οἱ ἐν ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀγω­νίσθη­καν γιά νά μήν δεχθοῦν «εἰς κε­νόν» τή χάρη του, ἐκεῖνοι πού «ἔδωσαν αἷμα καί ἔλαβαν πνεῦμα» μέ τή νηστεία, μέ τήν ἄσκηση, μέ τήν κακοπάθεια, μέ τήν ἀδιάλει­πτη προσευχή, μέ τήν πάλη, πολ­λές φορές, μέ τόν ἀρχέκακο δαίμο­να.

Καί εἶναι καί ἐκεῖνοι πού στά δύ­σκολα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς θυσιά­σθη­καν γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευ­θερία, εἴτε διακινδυνεύοντας τή ζωή τους γιά νά κρατήσουν στά μοναστήρια καί στίς ἐκκλησίες ζω­ντανή τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων στόν Χριστό, στήν Παναγία καί στούς ἁγίους, εἴτε θυσιάζοντάς την γιά νά μήν ἀρνηθοῦν τόν Χριστό, ἀλλά νά προσφέρουν καί τό αἷμα τους θυσία σέ Ἐκεῖνον πού θυσιά­σθηκε γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώ­πων, θυσία σέ Ἐκεῖνον πού πίστευ­αν ὅτι θά σώσει τό Γένος ἀπό τόν βάρβαρο καί ἀλλόθρησκο δυνάστη.

Σάν σήμερα Μεγάλη Πέμπτη πρίν ἀπό 200 χρόνια οἱ πατέρες τῆς Σκή­της τῆς Βεροίας θυσιάσθηκαν γιά τόν Χριστό καί τήν πατρίδα. Ἀνε­δεί­χθησαν ἱερά σφάγια πού πλή­ρω­σαν, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι πα­τέ­ρες στά μοναστήρια τῆς περιοχῆς μας, ὅπως οἱ πατέρες καί ὁ ἡγού­μενος τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, τῆς Ἀγκαθιᾶς καί ὅλων τῶν μοναστηριῶν μας, τό τίμημα τοῦ ἀγώνα γιά τήν ἐλευθερία, σφραγίζοντας μέ τό αἷμα τους καί αὐτοί τήν νέα συμ­φωνία γιά τήν ἐλευθερία τῆς πα­τρίδος μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ.

Τιμώντας τους σήμερα καί ἐμεῖς, μνημονεύουμε τή θυσία τους καί παρακαλοῦμε τόν Θεό νά τούς κα­τατάξει ἐν σκηναῖς δικαίων καί νά τούς συναναναστήσει μαζί του στή χαρά τῆς βασιλείας του.

content/uploads/2022/04/mpempthskhthprodromou2022-59_52019640365_o-600×400.jpg” alt=”” width=”600″ height=”400″ />

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.