Το βράδυ της Τετάρτης 13 προς Πέμπτη 14 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αγρυπνία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και της Αγίας Οικογενείας αυτού.
Κατά τη διάρκεια της αργυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο ιερών λειψάνων του Αγίου. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την χειροθεσία σε αναγνώστη του κ. Πασχάλη Κυριάκου Νατσίδη.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Τήν μακαρίαν ἐν κόσμῳ ζωήν διήνυσας καί νῦν τῶν μακαρίων συνευφραίνει τοῖς δήμοις … ἱεράρχα Γρηγόριε», ψάλλει ἀπόψε ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ὁ φίλος καί συναγωνιστής τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, πρός τιμήν τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Γρηγορίου, ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ θαυματουργοῦ καί μεγάλου πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί μαζί του ψάλλουμε καί ἐμεῖς, ἀγρυπνώντας ἐπί τῇ μνήμῃ του καί ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου στό Καθολικό τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς, τῆς ὁποίας εἶναι προστάτης καί ἀντιλήπτορας.
Καί μαζί του ὑμνοῦμε καί ἐμεῖς τόν κλεινό αὐτόν ἱεράρχη καί ἀσκητή καί ὑπέρμαχο τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τόν ἀγαθό ποιμένα καί ἐπίσκοπο, καί τόν θαρραλέο ὑπερασπιστή τῆς ἀληθείας καί τοῦ θείου φωτός, ὁ ὁποῖος ἁγίασε ὄχι μόνο τήν Κωνσταντινούπολη καί τή Θεσσαλονίκη μέ τήν ὁσιακή βιοτή καί τά θαύματά του, ἀλλά καί τήν ἐπαρχία μας, καθώς ἀσκήτευσε μέ τούς ἀδελφούς του στή Σκήτη τῆς Βεροίας, ἐνῶ οἱ ἀδελφές του ἀσκήτευσαν σέ μία μονή μέσα στήν πόλη, κατά παράδοση τῆς Κυριώτισσας.
Γιατί ὅμως ἐπαινεῖ καί ἐγκωμιάζει ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ;
Τόν ἐπαινεῖ καί τόν ἐγκωμιάζει διότι «διήνυσε ἐν κόσμῳ τήν μακαρίαν ζωήν», διότι ἔζησε μέσα στόν κόσμο μία μακάρια καί εὐτυχισμένη ζωή. Τόν ἐγκωμιάζει ἀκόμη, διότι ἀπολαμβάνει τώρα καί στόν οὐρανό τή μακαριότητα μαζί μέ τούς ἄλλους ἁγίους κοντά στόν Θεό, μέ τούς γονεῖς καί τά ἀδέλφια του· «καί νῦν τῶν μακαρίων συνευφραίνει τοῖς δήμοις».
Πῶς εἶναι ὅμως δυνατόν νά θεωρεῖ ὁ ἅγιος Φιλόθεος μακαρία τή ζωή τήν ὁποία ἔζησε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στή γῆ, ὅταν γνωρίζει ὅτι ἦταν γεμάτη ἀγῶνες καί παλαίσματα ἀσκητικά, γεμάτη διωγμούς καί φυλακίσεις καί ἐξορίες καί αἰχμαλωσία; Καί πῶς μπορεῖ αὐτή ἡ ζωή νά θεωρεῖται μακάρια καί εὐτυχισμένη;
Ὄντως αὐτή ἦταν ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, ἀλλά δέν κάνει λάθος στήν ἐκτίμησή του ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, διότι τούς «δεδιωγμένους ἕνεκεν δικαιοσύνης» μακαρίζει ὁ Χριστός, ἀλλά καί ὅσους ὀνειδίσουν καί διώξουν οἱ ἄνθρωποι καί τούς συκοφαντήσουν γιά χάρη του. Καί σέ αὐτούς ἀνήκει ὁ μέγας ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἦταν ὅμως μακάριος καί σ᾽ αὐτή τή ζωή, γιατί συγκαταριθμεῖτο στούς πράους, τούς ἐλεήμονες καί τούς καθαρούς τῇ καρδίᾳ, τούς ὁποίους μακαρίζει καί πάλι ὁ Χριστός, «ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται». Ἀξιώθηκε ὁ ἑορταζόμενος ἱερός πατήρ ἐν ζωῇ νά βλέπει τό ἄκτιστο φῶς τῆς Θεότητος καί νά περιλάμπεται ἀπό αὐτό, ἀλλά καί νά δέχεται ὑποσχέσεις καί διαβεβαιώσεις γιά τή βοήθειά της ἀπό τήν Κυρία Θεοτόκο, πού ἀνταποκρίθηκε στά αἰτήματά του.
Αὐτή τή μακαρία ζωή πού ἔζησε στή γῆ ἀπολαμβάνει τώρα ὁ ἅγιος Γρηγόριος στήν πληρότητά της στόν οὐρανό. Διότι ἡ ζωή στόν οὐρανό εἶναι συνέχεια τῆς ζωῆς στή γῆ. Καί κανείς δέν μπορεῖ νά ζήσει στήν ἄλλη ζωή μαζί μέ τόν Θεό, ἐάν δέν ἔχει ζήσει ἐδῶ στή γῆ μαζί του.
Γι᾽ αὐτό, ἐάν θέλουμε νά ζήσουμε καί ἐμεῖς μαζί μέ τόν Θεό αἰώνια, ἐάν θέλουμε νά ἀπολαύσουμε τή μακαριότητα τήν ὁποία μᾶς ὑπόσχεται ὁ Κύριός μας, δέν θά πρέπει νά ἐνδιαφερόμεθα νά ζοῦμε μία ζωή εὐτυχισμένη σύμφωνα μέ τίς ἀνθρώπινες καί κοσμικές προϋποθέσεις καί προδιαγραφές, οὔτε θά πρέπει νά μᾶς στενοχωροῦν καί νά μᾶς θλίβουν οἱ κακίες τῶν ἀνθρώπων, οἱ ἀδικίες καί οἱ συκοφαντίες τους. Αὐτό πού θά πρέπει νά μᾶς ἐνδιαφέρει καί γιά τό ὁποῖο θά πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα καί νά προσπαθοῦμε εἶναι νά ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό, νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημά του, νά προσπαθοῦμε νά διατηροῦμε τήν ψυχή, τόν νοῦ καί τό σῶμα μας καθαρά ἀπό τοῦ κόσμου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας, ὥστε νά ἐνοικεῖ ὁ Χριστός μέσα μας καί νά μᾶς πληροῖ μέ τή θεία χάρη του. Νά προσπαθοῦμε νά ἑνωνόμαστε μέ τόν Χριστό διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων, ὥστε νά μποροῦμε νά λέμε καί ἐμεῖς, ὄχι ὑπερηφανευόμενοι καί διαφημίζοντας τήν εὐσέβεια πού δῆθεν ἔχουμε, ἀλλά μέ ταπείνωση, αὐτό πού ἔλεγε καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος: «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».
Καί ὅταν ζεῖ ὁ Χριστός μέσα στήν ψυχή μας, τότε εἴμεθα ὄντως μακάριοι ἀπό αὐτή τή ζωή, ὅσες δυσκολίες καί πειρασμούς καί ἄν ἀντιμετωπίζουμε, ἀλλά καί συγχρόνως μποροῦμε νά ἐλπίζουμε ὅτι ὁ Χριστός θά μᾶς ἀξιώσει καί τῆς μελλούσης μακαριότητος, γιά νά συνευφραινόμεθα μαζί μέ τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, τούς γονεῖς καί τά ἀδέλφια του καί μέ ὅλους τούς ἁγίους.
Ἄς κάνουμε αὐτόν τόν ἀγώνα καί ἄς ζητοῦμε τή χάρη καί τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ γιά νά ἐπιτύχουμε στήν προσπάθειά μας καί νά εἴμεθα καί ἐμεῖς ὄντως μακάριοι κατά Θεόν.