Την Κυριακή 14 Μαρτίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίων Μυροφόρων Γυναικών Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κρεμαστών.
Προ της απολύσεως, ανεγνώσθη ο Κατηχητήριος Λόγος της Α.Θ.Π., του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, επί τη ενάρξει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εψάλη το Πολυχρόνιον Αυτού.
Εν συνεχεία, ο Σεβασμιώτατος κήρυξε τον Θείο Λόγο αναλύοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, με την οποία η Εκκλησία μας προσκαλεί στο ευλογημένο και περιπετειώδες ταξίδι της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ο τελειωτής της Πίστεώς μας, Ιησούς Χριστός, μας δίδει κατευθυντήριες γραμμές, ώστε να έχουμε χαρούμενη και καρποφόρο διαδρομή.
«Εκείνο που ζητάει από εμάς ο Χριστός είναι πρωτίστως η συγχωρητικότητα. Συγχωρώ σημαίνει ότι μπορώ να χωρέσω στη ζωή των άλλων. Εμείς οι χριστιανοί χωράμε στο Σώμα της Εκκλησίας, χωράμε εκεί που βρίσκεται ο Χριστός· γιατί η κεφαλή του Σώματος της Εκκλησίας είναι ο Χριστός», ανέφερε και προσέθεσε: «Αν δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε και να ξεπεράσουμε οποιαδήποτε δυσκολία, γυρίζουμε την πλάτη στον Χριστό και την Εκκλησία. Αν δεν μπορούμε να τα βρούμε έστω και με έναν άνθρωπο, δεν μπορούμε να τα βρούμε με κανένα και έτσι από μόνοι μας αποκοπτόμαστε από την Εκκλησία και τον Χριστό. Θα πρέπει λοιπόν να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Χριστού για συγχώρηση, γιατί μόνο τότε θα μπορούμε να ανοίξουμε διάπλατα την καρδιά μας στον Χριστό και δι’ Αυτού στους συνανθρώπους μας».
Κατακλείοντας την ομιλία του, ο Ποιμενάρχης επεσήμανε: «Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή έρχεται να μας βοηθήσει στον πνευματικό μας αγώνα με την ελεημοσύνη και τη νηστεία που δεν περιορίζεται μονάχα στις τροφές. Το ξεκίνημα γίνεται με τον περιορισμό της τροφής, για να περάσουμε στα ανώτερα πνευματικά επίπεδα πια. Νηστεία αληθινή και ευάρεστος είναι το να μπορούμε να αποφύγουμε την κατάκριση και τον θυμό, να γίνουμε εγκρατείς στη γλώσσα και τους οφθαλμούς και με αυτό τον τρόπο να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε τον εαυτό μας.
Η Σαρακοστή είναι λοιπόν μια περίοδος η οποία προσφέρεται για να βρούμε τον χαμένο μας εαυτό. Ας αγωνιστούμε όλοι μας κατά το μέτρο του δυνατού, έτσι ώστε να μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο μας που θα μας οδηγήσει στον εύδιο λιμένα της Αναστάσεως και έτσι, από τη βραδιά της Αναστάσεως και στο εξής, σε ολόκληρη τη ζωή μας, να αξιωθούμε να είμαστε μαζί με τον Χριστό και να βιώνουμε τη χαρά και τη δόξα της Βασιλείας Του».