Εορτάστηκε η μνήμη του Οσίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Βεργίνης

Το Σάββατο 16 Μαρτίου το πρωί, εορτή του Οσίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Βεργίνας.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στην Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Γερόντισσα Χριστοδούλη καθώς και στον πατέρα Χριστόδουλο για την ονομαστική τους εορτή.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».

Σάββατο τῆς πρώτης ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ ἕναν μάρτυρά της, τόν ἅγιο Θεόδωρο τόν Τήρωνα, μνημονεύοντας τό διά κολλύβων θαῦμα, τό ὁποῖο ἐπετέλεσε γιά νά προφυλάξει τούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι κινδύνευαν ἀπό τήν κακία τοῦ εἰδωλολάτρου αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ.

Ὅμως σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκ­κλη­σία ἑορτάζει καί τή μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ, τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ὁσίου καί κτίτορος τῆς Μονῆς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τόν ὁποῖο ὑπερβαλ­λό­ντως τιμᾶ καί εὐλαβεῖται ἡ Ἱερά αὐτή Ἀδελφότης τῶν Ἁγίων Πά­ντων, καθώς εἶναι ὁ ἰδιαίτερος προ­στάτης τόσον τῆς Ἁγίας καί ὁσιωτάτης Κα­θηγουμένης ὅσον καί τοῦ π. Χρι­στοδούλου, τοῦ ἀδελφοῦ της, πού φέρουν τό ὄνο­μα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ὁσίου.

Ἔτσι ἡ παροῦσα ἡμέρα προβάλ­λει ἐνώπιόν μας δύο φαινομενικά διαφορετικούς ἁγίους, ἕνα μάρ­τυ­ρα καί ἕναν ὅσιο. Ὅμως στήν πραγ­ματικότητα οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι δέν διαφέρουν. Εἶναι καί οἱ δύο, θά ἔλεγα, μάρτυρες. Ὁ ἕνας, ὁ ἅγιος Θεό­δωρος, μάρτυς δι᾽ αἵματος, καί ὁ ἄλλος, ὁ ὅσιος Χριστόδουλος, μάρτυς «κατά τήν προαίρεσιν». Καί οἱ δύο «ἔδωσαν αἷμα καί ἔλα­βαν πνεῦμα». Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὑφι­στάμενος τά βασανιστήρια τῶν ἀσεβῶν διωκτῶν του καί τέλος τόν θάνατο μέσα σέ πυρακτωμένη κάμινο. Ὁ ὅσιος Χριστόδουλος ὑφι­στάμενος τό μαρτύριο τῆς συνει­δήσεως καί τόν καύσωνα τῶν πειρασμῶν, τήν ἀγρυπνία, τή νηστεία, τήν κακοπάθεια τοῦ σώματος. Ἀγωνίσθηκαν γενναῖα, ὑπέμειναν εἰς τέλος ὅσα ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ πονηροῦ σοφίσθηκε. Ἔδωσαν τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἁγιάσθηκαν καί ἔλαβαν καί οἱ δύο τήν χάρη τῶν θαυμάτων.

Καί πῶς συνέβη ὅλα αὐτά νά εἶναι κοινά σέ δύο ἁγίους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν διαφορετική ἀφετη­ρία, διαφορετική πορεία καί δια­φορετικό τέλος;

Συνέβη, διότι ἡ χάρη πού ἁγιάζει τούς ἀνθρώπους εἶναι κοινή γιά ὅλους. Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ χάρη, τήν ὁποία ὁ Θεός προσφέρει σέ ὅσους ἀγωνίζονται ἐν­συνείδητα, ἀγωνίζονται μέ πί­στη καί κυρίως μέ εἰλικρινῆ διά­θε­ση νά ζήσουν τήν ἐν Χριστῷ ζωή. Εἶναι ἡ χάρη στήν ὁποία ἀναφέ­ρε­ται καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος γρά­φοντας στόν μαθητή του Τιμόθεο «ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χρι­στῷ Ἰησοῦ».

Καί αὐτή ἡ χάρη εἶναι διαθέσιμη καί γιά μᾶς. Ὁ Χριστός τήν προσ­φέρει σέ ὅλους τούς πιστούς πού τήν ζητοῦν καί εἶναι προετοιμα­σμένοι νά τήν δεχθοῦν. Τήν προσ­φέρει σέ ὅσους δέν τήν ἀρνοῦνται καί δέν τήν ἀπορρίπτουν μέ τήν ἀπρόσεκτη καί ἀμελῆ ζωή τους. Τήν προσφέρει σέ ὅσους καθι­στοῦν μέ τόν ἀγώνα, μέ τήν ἄ­σκη­ση, μέ τή μελέτη, μέ τή μετοχή στά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας τόν ἑαυτό τους καί τήν ψυχή τους σκεῦος καθαρό καί κατάλληλο νά τήν δεχθεῖ.

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ὅμως μόνο ἐπιβράβευση τῆς ἁγιότητος. Ἀσφαλῶς οἱ ἅγιοι ἔχουν ἰδιαίτερη χάρη, ἔχουν πολλή χάρη, γιατί εἶναι πιό δεκτικοί ἀπό ἐμᾶς, γιατί ἄδειασαν ὁλοκληρωτικά τήν ψυχή τους ἀπό τόν κόσμο, τήν ἄδειασαν ἀπό τά ἐπίγεια καί τά κο­σμι­κά, καί τήν προσέφεραν στόν Θεό χωρίς κρατούμενα καί χωρίς προϋποθέ­σεις.

Ἔχουν πολλή χάρη, διότι ὁ Θεός προσφέρει τή χάρη του ἀνάλογα μέ αὐτό πού τοῦ προσφέρουμε ἐ­μεῖς. Τήν δίδει καί στόν ἀρχάριο ἀλ­λά καί στόν τέλειο, γιατί χωρίς τή χάρη του δέν μποροῦμε νά κά­νουμε τίποτε, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, «χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». Δέν μπο­ρεῖ­τε νά κάνετε τίποτε χωρίς ἐμέ­να. Οὔτε τό ὄνομα τοῦ Κυρίου δέν μποροῦμε νά ποῦμε χωρίς τή χάρη τοῦ Θεοῦ. «Οὐδείς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μή ἐν Πνεύματι ἁγίῳ». Καί πολύ περισσότερο δέν μποροῦμε νά ἀγωνιζόμαστε «ἐνα­ντίον τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ σκό­τους τοῦ αἰῶνος τούτου», δέν μποροῦμε νά ἀντιπαλαίουμε «τά πνευματικά τῆς πονηρίας», δέν μποροῦμε νά ἀντιστεκόμαστε στούς πειρασμούς καί νά ὑπομέ­νου­με τίς δοκιμασίες, δέν μπο­ροῦ­με νά προαγόμεθα στήν ἐν Χρι­στῷ ζωή, πού εἶναι ὁ σκοπός καί τό ζητούμενο τῆς ζωῆς μας, χωρίς τή χάρη τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ δύναμη, αὐτήη εἶναι ἡ ἐλπίδα στόν ἀγώνα μας.

Γι᾽ αὐτό ὅποιες δυσκολίες καί ἄν συναντοῦμε στόν πνευματικό μας ἀγώνα, ὅποιους πειρασμούς καί δοκιμασίες, ὅποιες ἀπογοητεύσεις ἀπό πρόσωπα προσφιλῆ καί ἀγα­πημένα καί ἄν ἀντιμετωπίζουμε στή ζωή μας, ἄς μήν λυγίζουμε, ἄς μήν ἐγκαταλείπουμε τήν προσπά­θεια. Ἄς ἀντλοῦμε δύναμη ἀπό τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία κατά τήν ὑπόσχεσή του «ἐν ἀσθενείᾳ τε­λειοῦται». Ἄς ἀνοίγουμε τήν ψυ­χή μας γιά νά παίρνουμε τή χά­ρη πού μᾶς προσφέρει πρός ἐνί­σχυσή μας καί ἄς τοῦ ζητοῦμε μέ ταπείνωση περισσότερη χάρη, για­τί «ὁ αἰτῶν λαμβάνει καί ὁ ζητῶν εὑρίσκει».

Καί αὐτή τή χάρη ταπεινά καί πα­τρι­κά εὔχομαι καί μέ πολλή ἀγάπη νά τή χα­ρίζει ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν τοῦ ὁσίου Χριστοδούλου καί τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, πλούσια καί στόν π. Χριστόδουλο καί στή Γερόντισσα, γιά νά καθοδηγεῖ καί νά στηρίζει καί τίς ἄλλες ἀδελφές, ὥστε νά ἀκολουθεῖτε ὅλες μαζί τό θαυμαστό παράδειγμα τῆς μονα­χι­κῆς ζωῆς πού ἔζησε καί μᾶς κλη­ρο­δότησε ὁ ὅσιος Χριστόδου­λος πρός σωτηρία τῶν ψυχῶν σας καί χαρά ὅλων ὅσων παρακολουθοῦμε μέ ἀγάπη τήν πορεία σας.