Τό Μοναστήρι της Παναγίας της Αντίνιτσας βρίσκεται στίς πλαγιές του όρους Όθρυς. Κατά τήν επικρατούσα άποψη τό προσωνύμιό της έχει σχέση μέ τήν αρχαία πόλη Αντινοίτισσα πού ίδρυσε στήν Όθρυ ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αδριανός τόν Β΄ μ.Χ. αιώνα. Τό Μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς από τίς κατοχικές δυνάμεις τό 1944. Τό καθολικό πού καταστράφηκε ήταν ένα χάρμα οφθαλμών όπως υποστηρίζεται από τούς μελετητές. Ήταν αθωνικού τύπου, τετρακιόνιος σταυροειδής μετά τρούλλου. Ήταν τό αρχαιότερο Καθολικό Μονής μεταβυζαντινών χρόνων πού εμιμείτο τά αγιορείτικα καθολικά εχουν τόν Κωσταντινοπολιτικόν Σταυροειδή τύπον, μέ πλαγίους χορούς καί μικρά τρουλλωτά παρεκκλήσια δεξιά καί αριστερά του Ιερού Βήματος. Αντίγραφο αυτό του παλαιού Ναού ειναι τό σημερινό Καθολικό πού ανηγέρθη τό έτος 2000.
Από τήν καταστροφή διέφυγε η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας.
Κατά τήν επανάσταση η Μονή έλαβε ενεργό μέρος καί απετέλεσε κέντρο αντίστασης καί ορμητήριο των αγωνιστών. Κατά τήν εθνική ανεξαρτησία η Μονή μέ βάση τό διάταγμα του 1833 του Όθωνος διαλύθηκε καί συγχωνεύθηκε μέ τήν Μονή Αγάθωνος. Τό 1834 τήν επισκέφθηκε ο Βασιλιάς Όθων, όπως φαίνεται από τήν διασωθείσα προσφώνηση του ηγουμένου. Τό 1968 από χριστιανούς της περιοχής άρχισε μιά προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων υπέρ της Μονής. Τό 1969 άρχισε η ανοικοδόμησή της. Μέ τήν φροντίδα του Ηγουμένου κατασκευάσθηκαν νέες πτέρυγες καί κελλιά, τραπεζαρίες, παρεκκλήσια καί χώροι γιά τή φιλοξενία των προσκυνητών. Στή Μονή φυλάσσονται τεμάχια λειψάνων αγίων τά οποία εκτίθενται πρός προσκύνηση.
Περί της Μονής Αντινίτσης έγραψαν οι: Σωτηρίου εις τήν χριστιανική Αρχαιολογία του καί Ορλάνδος εις τήν επετηρίδα Εταιρεία Βυζαντινων Σπουδων.
Εορτάζει τήν 8η Σεπτεμβρίου.
