Ιερό λείψανο της Οσίας Ματρώνας εκ Ρωσίας στην Ι. Μ. Αγίων Πάντων Βεργίνας
Την Τετάρτη της Διακαινησίμου 1 Μαΐου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο όπως κάθε χρόνο στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Βεργίνας, επί τη εορτή της Οσίας Ματρώνας εκ Ρωσίας.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε προς προσκύνηση Ιερό Λείψανο της Οσίας Ματρώνας.
Αναλυτικότερα η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Εὐλαβῶς ἀνυμνήσωμεν Ματρώναν τήν ἀοίδιμον, ὡς σκεῦος θείων δωρεῶν».
Ἀνταποκριθήκαμε καί ἐμεῖς σήμερα στήν προτροπή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί ἤρθαμε ἐδῶ, στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἁγίων Πάντων, γιά νά τιμήσουμε καί νά ὑμνήσουμε τήν ὁσία Ματρώνα τήν ἀόμματο, τήν ἐκ Ρωσίας, μία νέα ὁσία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία μᾶς καταπλήσσει μέ τή ζωή της ἀλλά καί μέ τά μεγάλα καί οὐράνια χαρίσματα πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό.
Εἶναι γνωστό, βέβαια, σέ ὅλους μας ὅτι τά χαρίσματα καί οἱ δωρεές τοῦ Θεοῦ δέν δίδονται μέ ἀνθρώπινα κριτήρια. Δέν δίδονται στούς κατά κόσμον ἐπιφανεῖς καί διασήμους, οὔτε στούς κατ᾽ ἄνθρωπον σοφούς καί μορφωμένους. Ἀσφαλῶς δέν ἀποκλείονται καί αὐτοί ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὁ Θεός δέν κάνει τίς ἐπιλογές του μέ τέτοια κριτήρια. Καί αὐτό ἀποδεικνύεται στίς περιπτώσεις πολλῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀποδεικνύεται ὅμως κατ᾽ ἐξοχήν καί στήν ὁσία Ματρώνα πού τιμοῦμε σήμερα. Διότι ἡ ὁσία δέν διέθετε τίποτε ἀπό ὅσα ἐντυπωσιάζουν τούς ἀνθρώπους καί ἑλκύουν τήν προσοχή τους. Θά ἔλεγα τό ἀντίθετο μάλιστα. Καταγόταν ἀπό μία φτωχική οἰκογένεια καί ἦταν ἐκ γενετῆς τυφλή καί, ἀκόμη, σέ ἡλικία 17 ἐτῶν ἔμεινε παράλυτη.
Θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς ὅτι γιά τά ἀνθρώπινα δεδομένα ἦταν μία ταλαίπωρη περίπτωση, χωρίς προοπτική καί χωρίς μέλλον, γιά τήν ὁποία ὅλοι θά ἀδιαφοροῦσαν ἤ καί θά τήν οἴκτειραν. Ὅμως αὐτή ἡ ἀδύναμη γυναίκα πού δέν ἔβλεπε, πού δέν μποροῦσε νά περπατήσει, διέθετε ἕνα μεγάλο καί πολύτιμο θησαυρό. Διέθετε τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στό ὀστράκινο σκεῦος τῆς ὑπάρξεώς της. Διέθετε τή δύναμη καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐπιβλέπει ἐπί τούς ταπεινούς καί καταφρονημένους ἀπό τόν κόσμο.
Δέν ἔβλεπε μέ τά μάτια τοῦ σώματός της ὅσα συνέβαιναν γύρω της, ἀλλά μποροῦσε μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς της καί μέ τό προορατικό χάρισμα, πού τῆς εἶχε δώσει ὁ Θεός, νά διακρίνει τά μύχια τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων, νά γνωρίζει ὅσα ἐπρόκειτο νά συμβοῦν καί νά βοηθᾶ μέ τόν τρόπο αὐτό τούς συνανθρώπους της. Καί ἀκόμη εἶχε τό προνόμιο νά ἀτενίζει τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου της πού τόσο ἀγαποῦσε.
Δέν μποροῦσε ἡ ὁσία Ματρώνα νά περπατήσει μέ τά σωματικά της πόδια, μέ τά φτερά ὅμως ψυχῆς της πετοῦσε στόν οὐρανό, καί βρισκόταν κοντά στόν Θεό καί ἀπολάμβανε τήν κοινωνία μαζί του.
Διπλῆ ἦταν ἡ δοκιμασία τῆς ὁσίας Ματρώνας, ἀλλά τήν ὑπέμενε ἀγόγγυστα, χωρίς νά ζητᾶ ἀπό τόν Θεό τή θεραπεία καί τήν ἀπαλλαγή ἀπό αὐτήν, γιατί εἶχε κατά νοῦ τήν ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ στό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς του, δηλαδή στόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο, ὅταν ἐκεῖνος τοῦ εἶχε ζητήσει νά τόν θεραπεύσει. Τί τοῦ εἶπε; «Ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται».
Καί ἡ ὁσία Ματρώνα εἶχε αἰσθανθεῖ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς της. Γι᾽αὐτό καί θεωροῦσε μεγάλη εὐλογία τήν κατ᾽ ἄνθρωπο ἀδυναμία της, γιατί τήν ἔκανε νά παραμένει ἀπερίσπαστη ἀπό τίς κοσμικές ἐπιρροές καί ἀπόλυτα ἀφοσιωμένη στόν Θεό, στήν ἀγάπη τοῦ ὁποίου ἐμπιστευόταν τόν ἑαυτό της, ἀλλά καί τήν ἀξίωσε νά ζεῖ μέσα τήν παρουσία του ἀπό αὐτή τή ζωή καί νά τήν ἀπολαμβάνει τώρα καί στόν οὐρανό.
Αὐτήν τήν ἐμπιστοσύνη καί τήν ἀπόλυτη ἀνάθεση στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία χαρακτήριζε τήν ὁσία Ματρώνα, ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς στή ζωή μας. Ἀντί νά ἀγωνιοῦμε γιά τίς δοκιμασίες, γιά τούς πειρασμούς, γιά τίς θλίψεις, γιά τίς ἀσθένειες καί γιά ὅ,τι ἄλλο ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά δυσκολεύει φαινομενικά τή ζωή μας, ἄς προσπαθοῦμε νά μήν τόν παρακαλοῦμε μόνο νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό αὐτά. Ἄς τά ἀντιμετωπίζουμε μέ ὑπομονή καί μέ καρτερία. Ἄς τά δοῦμε ὡς μία εὐκαιρία, τήν ὁποία μᾶς προσφέρει ὁ Θεός γιά νά τόν ἐμπιστευθοῦμε περισσότερο, γιά νά ζήσουμε στήν πράξη αὐτό πού λέμε σέ κάθε Ἀκολουθία «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Ἄς τό δοῦμε ὡς μία δυνατότητα νά ἀποφύγουμε ἄλλους πειρασμούς καί ἄλλες μέριμνες πού μπορεῖ νά εἴχαμε, ἄν δέν ὑπομέναμε αὐτή τή δοκιμασία, καί ἀντί νά ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τή δοκιμασία πού μᾶς ταλαιπωρεῖ, ἄς τόν παρακαλοῦμε νά μᾶς δώσει τή χάρη του, ὅπως τήν ἔδωσε καί στήν ὁσία Ματρώνα.
Ὁ Θεός γνωρίζει γιά ποιόν λόγο ἐπιτρέπει τήν ὅποια δοκιμασία δίδει στόν καθένα μας, καί ἡ ὁποία, χωρίς ἀμφιβολία, εἶναι ἀνάλογη μέ τίς δυνάμεις μας, εἶναι ἀνάλογη μέ αὐτήν πού μπορεῖ νά ἀντέξει ὁ καθένας μας. Καί ἰσχύει καί γιά τίς δικές μας δοκιμασίες, ἐάν τίς ὑπομένουμε μέ ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καί ἐάν τίς μεταποιοῦμε σέ πνευματική ἄσκηση, αὐτό πού εἶπε ὁ Χριστός στούς μαθητές του γιά τόν ἐκ γενετῆς τυφλό πού θεράπευσε, ὅτι δηλαδή γεννήθηκε τυφλός, γιά νά φανερωθεῖ σ᾽ αὐτόν ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό συνέβη καί στήν ὁσία Ματρώνα· καί αὐτό ἀξιώνει ὁ Θεός καί ὅποιον δέχεται μέ ὑπομονή τίς δοκιμασίες πού Ἐκεῖνος ἐπιτρέπει καί οἱ ὁποῖες γίνονται τελικά μέ τή χάρη του εὐλογία καί πηγή μεγάλης πνευματικῆς ὠφέλειας καί ἁγιασμοῦ.
Αὐτό ταπεινά εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι μας, ὑπομένοντας ὁ καθένας μας ὅ,τι ἐπιτρέπει ὁ Θεός, διά τῶν πρεσβειῶν καί τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Ματρώνας τῆς τυφλῆς, ἡ ὁποία εἶναι μία ἀπό τίς μεγάλες προστάτιδες αὐτῆς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, αὐτοῦ τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου. Ἄς τήν παρακαλοῦμε καί ἐμεῖς νά μᾶς χαρίζει ἀπό τή δική της ὑπομονή, ἀπό τή δική της χάρη καί ἀπό τή δική της εὐλογία. Ἀμήν.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.