Κουρά Μοναχού στην Ι.Μ. Παναγίας Δοβρά από τον Μητροπολίτη Βεροίας (ΦΩΤΟ-VIDEO)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων το απόγευμα της Τρίτης 11 Οκτωβρίου χοροστάτησε στον Εσπερινό και την Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του κ. Βασιλείου Μπαρλακόπουλου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχόν Νέστορα.

Η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων

“Παραμονή της εορτής ενός μεγά­λου αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, και υπό τη σκέπη ενός άλλου μεγά­λου και συγχρόνου Αγίου, του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμ­φε­ρουπόλεως, του ιατρού και θαυ­ματουργού και της εφόρου και προστάτιδος της Ιεράς αυτής Μο­νης, της Παναγίας της Δοβρά, ενε­δύθης προ ολίγου το μοναχικό σχήμα λαμ­βα­νοντας το όνομα ενός μάρτυρος της Εκκλησίας, του οποίου τη μνήμη θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, του αγίου μεγαλο­μαρ­τυρος Νέστορος, του Θεσσαλο­νι­κέως και μαθητού του αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του μυ­ροβλύτου, του πολιούχου της Θεσ­σαλονίκης και εκ των προστα­των της Ιεράς μας Μονής.

Και μπορεί ο άγιος μάρτυς Νε­στωρ να μην ήταν μοναχός, να μην ήταν ασκητής, αλλά ένας νεαρός χριστιανός, είχε όμως αρετές και χαρίσματα τα οποία θα πρέπει να αγωνίζεται να αποκτήσει κάθε μο­ναχός, τα οποία θα πρέπει να προ­σπαθείς να έχεις και συ. Η πρώτη αρετή, για την οποία διεκρίνετο ο άγιος Νέστωρ, ήταν η πίστη του, πίστη που συνδυαζόταν με την αγάπη και την αφοσίωση στον Θεό. Πίστη τόσο δυνατή, ώστε τόλμησε να την ομολογήσει χωρίς να του ζη­τηθεί, όταν αποφάσισε να αγω­νι­σθεί εναντίον του ειδωλολά­τρου Λυαίου, που προκαλούσε σε μονο­μαχία τους χριστιανούς.

Πίστη τόσο δυνατή, ώστε ήταν βε­βαιος ότι με την ευχή του διδασκά­λου του, του αγίου Δημητρίου, και τη βοήθεια του Θεού θα έβγαινε νικητής από αυτόν τον αγώνα. Πίστη τόσο δυνατή, που δεν υπο­λόγιζε τη ζωή του, αν και γνώριζε ότι νικώντας τον Λυαίο, θα οδηγη­θεί στο μαρτύριο. Η δεύτερη αρετή του ήταν η υπα­κοή του στον διδάσκαλό του, τον άγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο. Δίπλα του είχε μαθητεύσει, και από τον άγιο Δημήτριο είχε πιθανότατα γνωρίσει τον Χριστό. Και τώρα στην κρίσιμη ώρα της μεγάλης αποφάσεως να μονομαχήσει με τον Λυαίο στον διδάσκαλό του προσ­τρε­χει και ζητά την ευχή του. Και ενισχυμένος από αυτήν επικα­λείται τον Θεό του Δημητρίου, ενώπιον του πλήθους το οποίο είχε συγκεντρωθεί για να παρακολου­θήσει τον αγώνα.

Θα μπορούσε να είχε επικαλεσθεί απλώς τη βοήθεια του Θεού, αλλά ο άγιος Νέστωρ την ζητά διά του διδασκάλου του, του αγίου Δημη­τρίου, δείχνοντας την υπακοή του. Η τρίτη αρετή του ήταν η καθα­ρο­τητα και η αγνότητα της ψυχής και του σώματος. Ως αγνό και παρ­θένο εγκωμιάζουν οι ιεροί υμνο­γράφοι τον άγιο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, και ανάλογη θα ήταν ασφαλώς και η ζωή και η ψυχή των μαθητών του, στην οποία έσπερνε ο μέγας Δημήτριος τον λόγο του Ευαγγελίου, που καρποφορούσε καρπόν εκατονταπλασίονα πίστε­ως και αγάπης στον Χριστό.

Αυτές τις τρεις αρετές, την πίστη στον Θεό, την υπακοή στην Εκκλη­σία, στον Επίσκοπό σου και στον πνευματικό σου πατέρα, και την κα­θαρότητα της ψυχής και του σώματος, που είχε ο άγιος μεγα­λομάρτυς Νέστωρ, του οποίου από σήμερα θα φέρεις το όνομα και θα είναι προστάτης σου, αγωνίσου από σήμερα με περισσότερο ζήλο να αποκτήσεις και συ.
Είναι αρετές που πρέπει κατ᾽ εξο­χην να χαρακτηρίζουν τον μο­να­χο που αφιερώνει τη ζωή του στον Θεό.

Η πίστη δεν είναι απλώς θεμέλιο και αφετηρία της εν Χριστώ ζωής, αλλά είναι και διαρκές στήριγμα και δύναμη στον πνευματικό αγώ­να που καλείται να κάνει καθη­μερινά ο μοναχός, αγώνας που δεν είναι, όπως γράφει ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας, απόστο­λος Παύλος, «προς αίμα και σάρ­κα», αλλά είναι «προς τον κοσμο­κράτορα του σκότους», είναι προς τον διάβολο και τον παλαιό άνθρωπο που έχουν τη δύναμη του Λυαίου και προσπαθούν να συντρί­ψουν τον αγωνιζόμενο μοναχό.

Στον αγώνα όμως αυτόν, θα έχεις και συ τη δύναμη του Θεού, εάν τον επικαλείσαι με ταπείνωση και δεν θεωρείς ότι μπορείς να ανταπεξέλ­θεις με τις δικές σου δυνάμεις.
Θα έχεις τη δύναμη και τη χάρη του Θεού, όταν καλλιεργείς την υπα­κοή και ζεις μέσα σε αυτήν, διότι μόνο με την υπακοή μπορεί να υπάρξει πνευματική πρόοδος, μπορεί ο άνθρωπος και ιδιαιτέρως ο μοναχός και ο κληρικός να ευ­αρεστήσει στον Θεό και να έχει την ευλογία του.

Η ζωή της αφιερώσεως στον Θεό δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Είναι μία ζωή θυσίας και μαρτυ­ρίου, αλλά για εκείνον που την ζει με πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό, με υπακοή και αγωνιζόμενος να διατηρεί τον εαυτό του καθαρό και αγνό από του κόσμου, γίνεται ζωή που τον γεμίζει από χαρά και τον οδηγεί στη σωτηρία.

Αυτής εύχομαι πατρικά να αξιω­θείς και συ, ακολουθώντας το πα­ράδειγμα του προστάτου σου από σήμερα αγίου μεγαλομάρτυρος Νε­στορος, και με τις ευχές και τη συμπαράσταση και του Επισκόπου και του καθηγουμένου, του πνευματικού σου, του π. Γεωργίου, του προϊσταμένου και όλων των πατέρων της Ιεράς αυτής Μονής, οι οποίοι προσευχόμεθα, αλλά και όλων όσων ήρθαν σήμερα, κατά τη μεγάλη αυτή στιγμή για τη ζωή σου, για να προσευχηθούν, να σε ενισχύσουν, να ευχηθούν, ώστε να ευαρεστήσεις τον Θεό με τη ζωή σου, με τις πράξεις σου, με όλη σου τη διακονία σου, γιατί σε λίγο θα χειροτονηθείς διάκονος και εύχομαι σύντομα και ιερεύς, για να βοηθήσεις το έργο της Εκκλησίας.

Και εύχομαι ο Άγιος Νέστωρ, ο Άγιος Λουκάς, τον οποίο εδώ τιμούμε και είναι ο προστάτης μας, να σε ενισχύει, να σε βοηθά, ούτως ώστε να φανείς άξιος αυτής της κλήσεως. Ο Θεός να είναι μαζί σου”.