Την θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου πανηγύρισε η Ιερά Βυζαντινή Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου Μυρτιάς Τριχωνίδος, το Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020. Η πανήγυρη της Ιεράς Μονής εφέτος ήταν διαφορετική, λόγω των περιοριστικών υγειονομικών μέτρων, που δεν επέτρεψαν την προσέλευση των πιστών. Οι ακολουθίες τελέσθηκαν μόνο με την παρουσία της Αδελφότητος και των Ιεροψαλτών που με αυταπάρνηση διακονούν το ιερό αναλόγιο του Μοναστηριού.
Την παραμονή τελέσθηκε ο Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός προεξάρχοντος του καθηγουμένου αρχιμ. Ιωσήφ, με την συμμετοχή του ιερομ. Αναστασίου Σπυροπούλου και του πρωτοπρ. Δημητρίου Πατσιαλού, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.
Ανήμερα της εορτής στον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, συμπαραστατούμενος από τον καθηγούμενο αρχιμ. Ιωσήφ.
Ο Σεβασμιώτατος, κατά το κήρυγμά του, αναφέρθηκε στο πρόσωπο της Παναγίας μας και στο μήνυμα της εορτής, τονίζοντας ότι η Παναγία είχε μεγάλη ταπείνωση και δια της ταπεινώσεως αυτής έφτασε τόσο ψηλά και είλκυσε την χάρη του Θεού. Η είσοδος της Παναγίας στο Ναό ας υπενθυμίζει και σε εμάς την είσοδο μας στην Βασιλεία των Ουρανών.
Κάνοντας αναφορά στην σημερινή κατάσταση που ζει ο κόσμος, ο Σεβασμιώτατος τόνισε την ανάγκη για προσευχή και μετάνοια. «Μέσα σε αυτήν την δοκιμασία που ζούμε και πονάμε και θλιβόμαστε για όλα αυτά που συμβαίνουν, η Εκκλησία φέρνει εμπρός μας την μεγάλη μας Μητέρα. Ας προσευχόμαστε σε αυτήν να άρει την μεγάλη δοκιμασία που περνάμε. Μην αποθαρρυνόμαστε και μην λησμονούμε ότι η Μάνα μας είναι κοντά μας και μας ενισχύει και μας παρηγορεί. Ας έχουμε πίστη στο Χριστό, στην Παναγία μας, στην Εκκλησία, στο Ευαγγέλιο και ας παρακαλούμε τον Θεό να άρει αυτήν την δοκιμασία. Το άπλωμά της, μας δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να την αντιμετωπίσουν. Με μετάνοια ας ικετεύσουμε τον Θεό και ας ζητήσουμε την δική Του παρέμβαση, την δική Του σκέπη, την θεραπεία και την βοήθειά Του».
Μετά την Θεία Λειτουργία, στον χώρο που φυλάσσεται η εφέστιος Εικόνα της Ιεράς Μονής, η Παναγία η Μυρτιώτισσα, η επονομαζόμενη «Η ελπίς των απελπισμένων», ο Σεβασμιώτατος και η Αδελφότητα, τέλεσαν ειδική δέηση και προσευχήθηκαν για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού διαβάζοντας και την ειδική ικετήρια ευχή από την ακολουθία της Παναγίας.
Ἱκέσιος εὐχή, ἐν δεήσει,
ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς Θεομητορικῆς Εἰκόνος τῆς Μυρτιωτίσσης
Ποίημα Γεωργίου Γαλανόπουλου Ἀναγνώστου – Ἱεροψάλτου,
Δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ.
Βασίλισσα οὐρανοῦ καὶ γῆς, Ἄχραντε Θεοτόκε, Κυρία Μυρτιώτισσα, σοῦ δεόμεθα ἐκτενῶς ἐν τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ τε καὶ ὥρᾳ ταύτῃ, ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς σου Εἰκόνος προσπίπτοντες οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ κατάκριτοι, καὶ σὲ παρακαλοῦμεν, ἐν στεναγμοῖς καρδίας, ἐκ χειλέων ῥυπαρῶν, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων, ἐπάκουσον πάντων ἡμῶν καὶ ἔπιδε οὐρανόθεν ἐπὶ τὴν οἰκτρὰν ταπείνωσιν ἡμῶν, τῶν σφοδρῶς λυπούντων καὶ παροργιζόντων καθ’ ἑκάστην τὸν Φιλάνθρωπον καὶ Δικαιότατον Κριτήν, ἐπὶ φρικτοῖς πλημμελλήμασι, καὶ οἰκείοις πταίσμασι, καὶ δὸς τοῖς ἄρχουσι σύνεσιν καὶ φώτισιν, πορευομένοις πρὸς ἐργασίαν τοῦ Θείου θελήματος, τῷ φιλοχρίστῳ ἡμῶν στρατῷ νίκας κατ’ ἐχθρῶν, τοῖς μονάζουσιν ὑπακοὴν τῷ προεστῶτι, τοῖς ἐν ποικίλλοις δαιμονικοῖς πειρασμοῖς οὖσιν, ὑπομονὴν καὶ καρτερίαν, τοῖς ἀδυνάμοις ῥώμην, τοῖς νοσοῦσι χαλεπῶς ἀναφαίρετον ὑγείαν, ψυχῆς τε καὶ σώματος, τοῖς θλιβομένοις χαράν, τοῖς ὀρφανοῖς τὴν ἀντίληψιν, ταῖς χήραις παραμυθίαν, τοῖς ἀνέργοις ἐργασίαν τὴν σταθηράν, τοῖς πτωχοῖς τὰ πρὸς τὴν χρείαν, καὶ παντὶ τῷ πιστῷ λαῷ σου, τὰ πρὸς σωτηρίαν ἀγαθὰ καρδιοπόθητα αἰτήματα. Σὺ γάρ, Θεόνυμφε, ἡ τῶν ἀπηλπισμένων Ἐλπίς, τὸ ἡμέτερον θεοφιλὲς γένος πολλάκις καλῶς διεφύλαξας, ὡς ‘Υπέρμαχος Στρατηγός, νίκας κατὰ πολεμίων βραβεύσασα, ἀλλὰ καὶ εὐηργέτησας, τὴν πανακήρατον γαστέρα σου δανείσασα, εἰς κατοικητήριον, τοῦ ἐκ σοῦ ἀσπόρως σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν, εὐδοκίᾳ μὲν τοῦ Παναγάθου Πατρός, ἰσχύϊ, ἐνεργείᾳ τε καὶ ἐπελεύσει δὲ τοῦ Ζωοποιοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἑκουσίως Παθόντος, Σταυρωθέντος, Ταφέντος, Ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν, καὶ ἐν δόξῃ ἀναληφθέντος εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ ἅπαντα πληρώσαντος κατὰ τὴν Θείαν οἰκονομίαν. Σὺ καὶ τὴν Μονὴν ταύτην, Πανάμωμε Ἁγνὴ Θεομῆτορ, ἐκ πάσης βλάβης κινδύνων καὶ συμφορῶν ἄτρωτον διετήρησας ἄχρι νῦν, τοῖς θαυμαστοῖς σου σημείοις, σκέπουσα τήνδε καὶ φρουροῦσα ἀεὶ τοὺς ἐν αὐτῇ μονάζοντας, δωρουμένη ποικίλλας εὐεργεσίας, ἐν μὲν περιόδοις ἀνομβρίας, δωρεὰν οὐρανίου ὑετοῦ πρὸς καρποφορίαν, ἐν δὲ καιροῖς βαρβαρικῆς δουλείας, τὴν σὴν δεικνῦσαν ἀκαταμάχητον προστασίαν. Ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐπιδρομῆς σμινῶν ἀκρίδων καὶ βλαπτικῶν ἐντόμων ἠλευθέρωσας τὴν Αἰτωλίας γῆν, ἀνθρώπους καὶ κτήνη σώσασα, ἐκ περιστάσεων δυσχερῶν, τὰς λοιμώδεις ἀσθενείας ἀφ’ ἡμῶν πόῤῥῳ ἤλασας τῇ σῇ θερμῇ καὶ ταχείᾳ ἀντιλήψει, πειρασμοὺς δὲ τῶν δαιμόνων καὶ δολοπλόκους ἐνέδρας διεσκόρπισας. Ὅθεν, τὰς εὐεργεσίας τῆς χάριτός σου μιμνησκόμενοι, χαριστηρίους ᾠδὰς καὶ μελίῤῥυτα ᾄσματα, προσφέρομέν σοι, Εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐν τῇδε μάνδρᾳ συνελθόντες σήμερον. Ἐκ βάθους ψυχῆς δ’ ἀσπαζόμενοι εὐλαβῶς, κλίσεσι γονάτων καὶ καρδίας τὴν παναγίαν σου, Ἐλεοῦσα, Μορφήν, προσκυνοῦμεν ἐμφόβως τὸν μετὰ σοῦ εἰκονιζόμενον ἔνθρονον Θεοῦ Λόγον, λέγοντες, μετὰ πίστεως Πρέσβευε, ἀπαύστως, ὡς μήτηρ εὐσυμπάθητος, τῷ μονογενεῖ σου Υἱῷ, δοῦναι ἡμῖν, ἐν μὲν τῷ παρόντι καιρῷ, τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα κατ’ ἄμφω, ἐν δὲ τῇ μελλούσῃ φοβερᾷ δίκῃ, ἀκατακρίτους παραστῆσαι πάντας, τοὺς Θεοτόκον εἰλικρινῶς ὁμολογοῦντάς σε, ἐνώπιον τοῦ ἀδεκάστου βήματος Αὑτοῦ, καὶ δωρήσηται ἡμῖν τὸ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος, τῆς ἀμετρήτου Αὑτοῦ χρηστότητος καὶ φιλανθρωπίας.