Πολυαρχιερατικός Εσπερινός και κουρά μοναχού στην Παναγία Δοβρά

Την Παρασκευή 28 Μαΐου το απόγευμα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, τελέστηκε Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός με την ευκαιρία της εορτής της μετακομιδής του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Ιερά Μονή.

Στον Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ενώ έλαβαν μέρος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Άρτης κ. Καλλίνικος, Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος και o επιχώριος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε το θείο λόγο και ευχαρίστησε τους Αρχιερείς για την παρουσία τους.

Στο τέλος τελέστηκε η κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου Ιωάννου Μπατσή εκ Σιατίστης, αδελφού της Ιεράς Μονής.

Στον Πανηγυρικό Εσπερινό έψαλλε Βυζαντινός Χορός υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου κ. Ιωάννου Χασανίδη, ενώ παραβρέθηκαν η επικεφαλής του γραφείου του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη κ. Μαρία Αντωνίου, οι Βουλευτές κ. Λάζαρος Τσαβδαρίδης και κ. Αναστάσιος Μπαρτζώκας και πλήθος ευσεβών πιστών, τηρουμένων των προβλεπόμενων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά την κουρά ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Ἅπαντας διδάσκεις ἐμφανῶς, τῇ ὁμολογίᾳ Κυρίου, Λουκᾶ μακάριε». Παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς μετα­κο­μιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμ­φε­ρουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυ­ματουργοῦ, καί ἡ Ἱερά μας Μονή ἑορτάζει καί πανηγυρίζει γιά τή μεγάλη αὐτή εὐλογία, νά κατέχει τμῆμα τοῦ χαριτοβρύτου καί θαυ­μα­τουργοῦ ἱεροῦ λειψάνου ἑνός συγχρόνου ἁγίου ἱεράρχου καί ὁμο­λογητοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, νά αἰσθάνεται διαρκῶς ζωντανή τήν παρουσία του καί τή χάρη του, νά ζεῖ μέσα στά θαύματά του καί νά ἐπικαλεῖται τίς πρεσβεῖες του.

Ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ζοῦμε καί τῶν ὁποίων γινόμεθα μάρτυρες εἶναι ἡ συνέχεια καί ἡ συνέπεια τῆς ὁμο­λο­γίας τοῦ ἁγίου Λουκᾶ.

Ἔζησε, ὅπως γνωρίζουμε, ὁ ἅγιος σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πίστη στόν Χριστό ἐδιώκετο, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ τιμω­ρεῖτο μέ φυλακίσεις, μέ ἐξορίες καί μέ φοβερά βασανιστήρια. Ζώντας ὅμως ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες ὁ ἅγιος Λουκᾶς δέν ἐπέλεξε τόν εὔκολο καί ἀσφαλῆ δρόμο τῆς ἀκαδημαϊ­κῆς του σταδιοδρομίας, ἀλλά τόν δύσκολο καί ἀνηφορικό τοῦ ὀρθο­δό­ξου κληρικοῦ, τόν δρόμο τῆς ὁμολογίας τοῦ Χριστοῦ ὄχι μόνο μέ τό κήρυγμά του, ἀλλά καί μέ τή ζωή του καί μέ τήν ἐθελοντική προσφορά τῶν ἰατρικῶν του γνώ­σεων στούς πάσχοντες ἀδελφούς του.

Ὁμολόγησε τό ὄνομα τοῦ Κυρίου ἐνώπιον τοῦ ἀθέου καθεστῶτος τῆς τότε Σοβιετικῆς Ἑνώσεως καί ὑπέμεινε τίς συνέπειες τῆς ὁμο­λογίας του, τίς ἐξοντωτικές ἀνα­κρίσεις καί φυλακίσεις, καί τίς ἀκό­­μη ἐξοντωτικότερες πορεῖες καί ἐξορίες στίς παγωμένες περιο­χές τοῦ ἀρκτικοῦ κύκλου.

Ὁμολόγησε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, καί μπορεῖ ὁ ἴδιος νά ἐκδιώχθηκε ἀπό τήν ἐπισκοπή καί τό ποίμνιό του καί νά ὑπέστη πολυώδυνα βασανιστήρια, στήριξε ὅμως μέ τόν λόγο καί τή ζωή του τούς ἀνθρώπους καί τούς βοήθησε νά κρατήσουν τήν πίστη τους.

Πέρα ὅμως ἀπό τίς ἀρνητικές συνέ­πειες πού εἶχε γιά τόν ἅγιο Λουκᾶ ἡ ὁμολογία τῆς πίστεώς του στόν Χριστό, εἶχε καί μία θετική. Καί αὐτή εἶναι ἡ χάρη πού ἔλαβε ἀπό τόν Χριστό γιά τήν ὁμολογία τοῦ ὀνόματός του, κατά τήν ὑπό­σχε­σή του, ὅτι ὅποιος μέ ὁμολο­γή­σει ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων «ὁμολογήσω κἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς».

Ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ ὅτι ὁ ἅγιος Λουκᾶς εἶναι μαθητής του, εἶναι ἐκλεκτός δοῦλος του, εἶναι ὁμολογητής τῆς ἀληθείας του, εἶναι καί ἡ χάρη τῶν θαυμάτων πού ἔλαβε, γιά νά θεραπεύει ὅλες τίς ἀσθένειες καί ὅλα τά νοσήματα πού ταλαιπωροῦν τούς ἀνθρώ­πους. Μάλιστα κάποιες φορές δέν θεραπεύει μόνο αὐτούς πού ἐπι­καλοῦνται τή χάρη του, ἀλλά ἐπεμ­βαίνει καί ὡς αὐτόκλητος θερα­πευ­τής καί σώζει τούς πάσχοντες ἀπό τίς ἀσθένειές τους, χωρίς κἄν νά τοῦ τό ζητήσουν, χωρίς κἄν νά τόν γνωρίζουν.

Μέ τά πολυάριθμα θαύματά του ὁ ἅγιος Λουκᾶς δέν θεραπεύει μόνο τά σώματα καί τίς ψυχές τῶν ἀν­θρώπων· συνεχίζει νά δίδει καί τήν καλή ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ καί νά κηρύσσει καί σέ μᾶς, πού μπορεῖ νά μήν ζοῦμε σέ ἕνα ἄθεο καθεστώς, ὅπως ἐκεῖνος, ζοῦμε ὅμως σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο «ἐψύγη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» γιά τόν Χριστό.

Δέν ἐψύγη ὅμως ὅλων. Καί ἕνα τέτοιο παράδειγμα, ἑνός ἀνθρώ­που τοῦ ὁποίου ἡ ψυχή φλέγεται ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό ἔχουμε αὐτή τήν ὥρα ἐνώπιόν μας.

Ἡ ἀγάπη σου πρός τόν Χριστό ὁδήγησε τά βήματά σου στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί αὐτή σέ ὁδήγησε στήν ἀπόφαση νά τοῦ ἀφιερώσεις τή ζωή σου στόν Χριστό, ἐνδυ­ό­μενος τό μοναχικό ἔνδυμα, τό ὁποῖο ἀπό μόνο του ἀπο­τελεῖ μία ὁμολογία τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος χάριν τῶν ἀνθρώπων ἐνεδύθη τήν ἀνθρωπίνη φύση. Καί ὅπως Ἐκεῖνος ἔγινε ἄνθρωπος, «κε­νώσας ἑαυτόν», καί ἦλθε στόν κόσμο γιά νά ὁμολογήσει τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί νά κάνει γνωστό στούς ἀνθρώπους τό θέλημα τοῦ Πατρός του τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ἔτσι καί σύ διά τῆς μοναχικῆς σου κου­ρᾶς ἐπιλέγεις μέ τήν ἀπόφασή σου νά κενώσεις σεαυτόν διά τῆς τα­πει­νώσεως καί τῆς ὑπακοῆς, καί νά ὁμολογεῖς μέ τό σχῆμα σου καί μέ τήν κατά Θεόν ζωή σου τό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων.

Κατά τήν εἴσοδό σου στήν Ἐκ­κλησία ἔλαβες διά τοῦ ἁγίου βα­πτίσματος τό ὄνομα τοῦ τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου μας, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου. Αὐτός σέ συνόδευσε στή ζωή σου μέχρι σήμερα, μέχρι τήν ἡμέρα τῆς μοναχικῆς σου κουρᾶς. Καί σήμερα σέ παραδίδει στόν ὁμώνυμό του καί μαθητή του, τόν ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Κυρίου μας, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν θεολόγο, τόν ἁγνόν καί παρθένον, τόν ἐπιστήθιο μαθη­τή καί φίλο του, τοῦ ὁποίου ἀπό σήμερα θά φέρεις τό ὄνομα, ὥστε νά ἔχεις καί τή δική του χάρη καί εὐλογία στή νέα ζωή σου. Διότι ἀξιώθηκε μεγάλης χάριτος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ἀξιώθηκε νά λάβει πρωτίστως τό χάρισμα τῆς θεολογίας, τῆς κατανοήσεως δη­λα­δή, ὅσο εἶναι δυνατόν στόν ἀν­θρώπινο νοῦ, τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ, καί νά γίνει ὁ πρῶτος θεο­λόγος τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀξιώθη­κε ἀκόμη θείων ἀποκαλύψεων, καθώς ὄχι μόνο ἄκουσε τή φωνή τοῦ Θεοῦ στό σπήλαιο τῆς Ἀπο­καλύψεως στήν Πάτμο, ἀλλά καί ἀξιώθηκε νά καταγράψει στό βι­βλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ὅλα ὅσα ἄκουσε καί εἶδε νά τοῦ ἀποκα­λύ­πτει ὁ Θεός. Καί ἀξιώθηκε αὐτῶν τῶν μεγάλων χαρισμάτων γιά τήν ἀπέραντη ἀγάπη του πρός τόν Διδά­σκαλό του καί τήν πιστότητά του, καθώς ἦταν ὁ μόνος ἀπό τούς μαθητές του, ὁ ὁποῖος στάθηκε μέ­χρι τήν τελευταία στιγμή, ὅταν ὁ Χριστός βρισκόταν ἐπί τοῦ Σταυ­ροῦ, δίπλα του, κάτω ἀπό τόν Σταυ­ρό του, δίπλα στήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, καί εἶχε τό προνόμιο νά ἐμπιστευθεῖ σ᾽ αὐτόν ὁ Χριστός τή Μητέρα του καί ἐκεῖ­νον στήν Παναγία λέγοντας: «Γύ­ναι, ἰδού ὁ υἱός σου» καί «ἰδού ἡ μήτηρ σου».

Αὐτόν τόν μεγάλο ἅγιο τῆς Ἐκ­κλησίας μας, τόν ἅγιο ἀπόστολο καί εὐαγγελιστή Ἰωάννη, τόν θεο­λόγο, τόν ὁποῖο τιμῶ καί εὐλα­βοῦμαι ἰδιαιτέρως, καί μέ συγκινεῖ πολύ ἡ ἁγία μορφή καί προσω­πι­κότητά του, καθώς εἶχα τήν εὐλογία νά ἀρχίσω τήν πορεία μου στόν μοναχισμό καί στή συνέχεια στήν ἱερωσύνη, στό μοναστήρι του, στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Ἰωάν­νου τοῦ Θεολόγου τῆς Πάτμου, στήν ὁποία ἐνεγράφην ὡς δόκιμος καί ἀπό ἐκεῖ προγραμματίσθηκε ἡ ἱερατική μου διακονία, καθώς ὁ ἀρχιερεύς ὁ ὁποῖος μέ χειροτόνησε ἦταν ἀδελφός τῆς Μονῆς τῆς Πάτμου, θά ἔχεις καί σύ ἀπό σήμερα ὡς προστάτη καί ὁδηγό στή ζωή σου. Εἶσαι νέος, ὅπως ἦταν καί ἐκεῖνος, ὅταν τόν κάλεσε ὁ Χριστός κοντά του. Μιμήσου τήν ἀγάπη του πρός τόν Χριστό, ἀγάπη ὁλοκληρωτική καί τελεία, ἀγάπη πλήρη ἀφοσιώ­σεως στό θέλημά του, διότι, ὅπως λέει καί ὁ ἴδιος, ἀγάπη στόν Θεό εἶναι τέλεια ὑπακοή στό θέλημά του, ἔτσι ὥστε νά ἐνοικεῖ ὁ Θεός στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί νά τόν ἁγιάζει.

Αὐτό εὔχομαι πατρικά νά ἐπιτύ­χεις καί ἐσύ στή ζωή σου μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ θεολόγου καί ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυ­ρίου μας καί τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Λουκᾶ τοῦ ἰατροῦ, καί νά ὁμολο­γεῖς μέ τή ζωή σου πάντοτε «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα», τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰη­σοῦ Χριστοῦ