Στην Ιερά Μονή Αγίου Σπυρίδωνος Προμυρίου χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, την Τρίτη 12 Ιουλίου, κατά τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό του εν Κερκύρα θαύματος του Αγίου, συμπροσευχομένων του Σεβ. Μητροπολίτου Καρπενησίου κ. Γεωργίου και του Θεοφ. Επισκόπου Ολβίας κ. Επιφανίου.
Παρέστησαν η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ζέτα Μακρή, ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Χρήστος Μπουκώρος, ο Δήμαρχος Νοτίου Πηλίου κ. Μιχάλης Μιντζικός και πολλοί ευλαβείς προσκυνητές.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την Ρασοφορία νέου Μοναχού, του π. Παϊσίου, κατά κόσμον Παναγιώτου Δαρτιώτη, με καταγωγή από την Μαγνησία, ο οποίος είναι απόφοιτος της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Σχολής.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι «είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνούμε τα θαύματα της πίστεως, σαν κι αυτό του Αγίου Σπυρίδωνος που τιμούμε σήμερα, είναι όμως εξίσου σημαντικό να μη μας διαφεύγουν άλλα θαύματα που συμβαίνουν στη ζωή μας, που συνιστούν ενέργειες του Αγίου Πνεύματος και παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Το να αφιερώσει ένας νέος άνθρωπος, σ’ αυτή την τόσο εκκοσμικευμένη εποχή, τη ζωή του στον Χριστό και στην Εκκλησία Του, δεν είναι εύκολο, ούτε αυτονόητο. Είναι καρπός προσευχής, αποφασιστικότητας, τόλμης και κατ’ εξοχήν ελευθερίας. Οι πιο ελεύθεροι των ανθρώπων επιλέγουν αυτό που στα μάτια των πολλών είναι δουλεία. Είναι, όμως, η κατ΄ εξοχήν ελευθερία να είσαι απόλυτα αφιερωμένος στον Θεό, απαλλαγμένος από κάθε άλλη έγνοια».
Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε, επίσης, στην αναβίωση δύο παλαιών πηλιορείτικων Μοναστηριών, της Παναγίας Λαμπηδόνος και Αγίου Σπυρίδωνος Προμυρίου, στην οποία συνήργησαν ο Επίσκοπος Ολβίας Επιφάνιος και ο Γέροντας των Μονών Αρχιμ. Χρυσόστομος, με αποτέλεσμα στην πρώτη να μονάζει νέα γυναικεία αδελφότητα, ενώ στην δεύτερη να ξεκινά μία νέα ιστορική περίοδος, στο πρόσωπο του νέου Μοναχού Παϊσίου. Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην ελευθερία την οποία απολαμβάνουν οι Μοναστικές Αδελφότητες της Τοπικής μας Εκκλησίας, για τις οποίες ο Επίσκοπος είναι προστάτης, με αποτέλεσμα να μπορούν να αναπτύσσονται και να έχουν ξεπεράσει τις είκοσι στις μέρες μας.
Ο Σεβασμιώτατος εξήρε, επίσης, την συμβολή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των πολιτικών Αρχών στην κατασκευή του δρόμου που οδηγεί στο Μοναστήρι, κυρίως, όμως, επεσήμανε τον ρόλο του Στρατού, που, τελικά, κατασκεύασε το έργο. Χαρακτήρισε δε όλα τα παραπάνω «θαυμαστά γεγονότα, δωρεές του Θεού, που αποκαλύπτουν την παρουσία του Θεού στη ζωή μας». Κάλεσε δε τον Μοναχό Παϊσιο να τιμήσει τον προστάτη Άγιό του Όσιο Παϊσιο τον Αγιορείτη, «που είναι αναγνωρισμένος από όλο τον κόσμο και τον επικαλείται ολόκληρο το πλήρωμα της Εκκλησίας. Να φανείς αντάξιος του Αγίου σου. Έτσι απλά ξεκίνησε κι εκείνος και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πώς θα εξελιχθεί η ζωή του στο μέλλον. Και, να, που σήμερα τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο. Και εσύ, όπως όλοι μας, είμαστε προσκεκλημένοι στην αγιότητα του Χριστού. Να σταθείς πιστός στον Γέροντά σου και με υπακοή να ακολουθείς τα βήματά του».
