Ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητρόπολης Κορίνθου Κεγχρεών κ. Αγάπιος λειτούργησε στις 27 Μαΐου, και με την σεπτή εντολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ. Διονυσίου, τέλεσε τις Ρασοφορίες των δοκίμων Μοναχών του Ησυχαστηρίου Ειρήνης Νικολάου Σαρρή, πτυχιούχου Νομικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών, και Φιλοθέης Κων/νου Μοσχοβίτου, πτυχιούχου του Τμήματος Εκπ/σης και Αγωγής στην προσχολική ηλικία του Παν/μίου Αθηνών, ως και την Μεγαλοσχημία της Ρασοφόρου Μοναχής Ευτροπίας (κατά κόσμον Σταματίνας) Δακορώνια του Νικολάου, Πτυχιούχου της Νοσηλευτικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών.
Οι δόκιμες μοναχές έλαβαν τα ονόματα Ιωάννα Μοναχή (προς τιμήν του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου του νέου Ομολογητού κατ᾿ ευδοκία (= αγαθή προαίρεση) του Σεβασμιωτάτου) και Ανυσία Μοναχή αντίστοιχα.
Στην τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Λειτουργίας συλλειτούργησαν μετά του Θεοφιλεστάτου οι Πανοσ/τος Αρχιμ. κ. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεώς και Ηγούμενος της Ι. Μονής «ΠΑΝΤΩΝ ΧΑΡΑ» Καλεντζίου, Πανοσ/τος Σύγκελλος π. Πρόδρομος Αντωνίου, Πανοσ/τος Ιερομόναχος π. Λογγίνος Αρχόντης, αδελφοί της Ι. Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, Αιδεσ. π. Λεωνίδης Ψαριανός (Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Αναργύρων Ασύλου Ανιάτων Αθηνών), Πνευματικός-Εξομολόγος του Ι. Ησυχαστηρίου, π. Ιωάννης Χατζηθανάσης (συν/χος Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής ομωνύμου Δήμου Αττικής), π. Θεόδωρος Γεωργίου (Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Βαρβάρας Αργυρουπόλεως), π. Χαράλαμπος Γρηγοριάδης (Εφημέριος Ι. Ν. Ευαγγελισμού Θεοτόκου Καλλιθέας), π. Πρόδρομος Κολτουκτσόγλου (Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πειραιώς), π. Σωτήριος Γκίκας (Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Κοντόπευκου Αγίας Παρασκευής Αττικής), π. Γεώργιος Δραχτίδης (Εφημέριος Ι. Ν. Κοιμ. Θεοτόκου και Αγ. Στεφάνου Κηφισίας), π. Ιωάννης Μητροσίλης (Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Τριάδος Άργους) και ο Διάκονος π. Χρήστος Χίλιας.
Συμπροσευχόμενοι παρέστησαν οι Πανοσ. Αρχιμ. π. Τιμόθεος Φλέγκας (Δ/ντής Εκπαιδευτηρίων «Απ. Παύλος» Ισθμού Κορίνθου και Αιδεσ/τος π. Αθανάσιος Λαγουρός (Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής ομωνύμου Δήμου Αττικής), ενώ πλήθος Πιστών κατέκλυσαν ενωρίς το Καθολικόν του Ι. Ησυχαστηρίου, ώστε διά των προσευχών τους να ενισχύσουν τις νεόκουρες αδελφές.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών ομίλησε εκτενώς απευθυνόμενος στις νεοκαρείσες Μοναχές, οι οποίες οι μεν Ρασοφόρες από της σήμερον που ενεδύθησαν το Ιερό αλλά και ένδοξο ράσο αρχίζουν ένα ισόβιο αγώνα για την εν Χριστώ τελείωσή τους και μέσα σ᾿ αυτό το Ιερό ράσο θα τις ράψουν, όταν έλθει η ώρα της προς Κύριον εκδημίας των, ώστε δίκην βομβυκίου (κουκουλίου) του μεταξοσκώληκα απ᾿ εκεί να εξέλθει η καθαρή ψυχή τους προς συνάντηση μετά του Νυμφίου των Χριστού, στον Οποίο επισήμως και άφι(καθι)ερώθησαν διά της Χειροθεσίας τους.
Ειδικώτερα η αδ. Ιωάννα έκανε μια άριστη αρχή της περαιτέρω πνευματικής της πορείας με την αποδοχή της αγαθής βουλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Διονυσίου να φέρει στο εξής το όνομα του Αγ. Ιωάννου του Ρώσου, δείγμα υπακοής όχι απλώς στην Ηγουμένη της, το οποίο είναι και το κατ᾿ εξοχήν ζητούμενο, αλλά στην Εκκλησία που στην εν Κορίνθω παροικία Της εκφράζεται δια του Μητροπολίτου Της και της ευχήθηκε να το αγιάσει.
Στην Μεγαλόσχημο Μοναχή Ευτροπία ο Θεοφιλέστατος έκανε μια αναδρομή στην Ρασοφορία της, κατά την 23ην Νοεμβρίου 2003, όταν με εντολή τότε του μακαριστού Μητροπολίτη Κορίνθου κυρού Παντελεήμονος την ρασοεφόρεσε ως Αρχιμανδρίτης και σήμερα, χάριτι Χριστού, ως Επίσκοπος με εντολή του Μητροπολίτου κ. Διονυσίου την έκειρε Μεγαλόσχημο Μοναχή τονίζοντας ότι δια της Χειροθεσίας αξιώθηκε να γίνει «κεχρισμένη» (χριστός) λαβούσα «αποστολικό αξίωμα» κατά το τροπάριο του καθίσματος της γ’ ωδής: «Οι θέλοντες έρχεσθε, φησίν οπίσω μου, προθύμως αρνήσασθε τας κοσμικάς αφορμάς, γονείς τους γεννήσαντας, τέκνα τε …, αδελφούς τε και φίλους, χρήματα και οικίας, συγγενείς τε και δούλους, και δέξασθε αξίωμα των Αποστόλων μου».
Με αναφορές στην Π.Δ. επεσήμανε την αξία του «Χριστού Κυρίου» και ότι αν υπήρξαν πολλοί «χριστοί», όμως ο κατ᾿ εξοχήν Χρισμένος από τον Θεό με το τριπλό αξίωμα του Βασιλέως, του Αρχιερέως και του Προφήτου είναι ο Υιός Του, γι᾿ αυτό και μόνον Αυτός ειδικά έλαβε το όνομα Χ ρ ι σ τ ό ς. Αναφερόμενος δε στην προφητεία του Ιωήλ (γ’, 1-2) τόνισε ότι θα έλθει μία εποχή (η μετά Χριστόν) που ο Θεός θα εκχύσει πλούσια από το Πνεύμα Του τα χαρίσματα και τις δωρεές Του σε κάθε άνθρωπο, στους δούλους Του και στις δούλες Του, και όντως κάθε βαπτισμένος και μυρωμένος Χριστιανός καθίσταται «κεχρισμένος».
Έτσι και η αδελφή Ευτροπία, η οποία, προ ολίγου άκουσε «δεύτερον Βάπτισμα σήμερον λαμβάνεις αδελφή» κατέστη «χριστός»! Για να καταστεί όμως αυτή «κεχρισμένη» κάποιοι άλλοι «χριστοί» ενήργησαν, ο Μητροπολίτης της που φέρει το τριπλούν αξίωμα λόγω της Αρχιερωσύνης αλλά και η Γερόντισσά της, η οποία για την Μοναχή εκφράζει την βούληση του Αγίου Θεού.
Οφείλει, λοιπόν, να προσέχει στην ζωή της να μη «σηκώσει χέρι», όπως έκανε ο στρατιώτης που τελείωσε την ζωή του Σαούλ -κατ᾿ απαίτηση του- αλλά ερωτήθηκε από τον Δαυίδ: «πως δεν φοβήθηκες να σηκώσεις το χέρι σου για να σκοτώσεις ¨τον χριστό Κυρίου;¨» αυτόν που ο Κύριος έχει χρίσει βασιλέα; (Β’ Βασ.), ούτε στον Μητροπολίτη της, ούτε στην Γερόντισσά της δια της τυχόν ανυπακοής της, ούτε στον εαυτό της δια της ενθυμήσεως του «παλαιού ανθρώπου». Πάντοτε δε να μνημονεύει την παράκληση του Αποστόλου μας: «Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ, τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν, καὶ μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς ὑμῶν, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον» (Ρωμ. ιβ’, 1-2).
Τέλος μετέφερε ευχές και ευλογίες εκ μέρους του Ποιμενάρχου στις αδελφές και στην Γερόντισσα Ιλαρία, που οι συγκεκριμένες κουρές είναι και οι πρώτες της και ειδικότερα μετά την δοκιμασία του Ι. Ησυχαστηρίου δια της κατ’ άνθρωπον απώλειας εξ (6) αδελφών, της Ηγουμένης Μεθοδίας, τεσσάρων (4) Μοναχών και μιας (1) αφιερωμένης αδελφής εκ των πρώτων μελών του Ιδρύματος.
