Τον Νοέμβριο του 1845, ύστερα από πρόταση του υπουργού Ναυτικών Κωνσταντίνου Κανάρη, εκδόθηκε βασιλικό διάταγμα με το οποίο ιδρύθηκε «Ναυτικόν Σχολείον», η μετέπειτα Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
Η Σχολή είχε ως έδρα αρχικά την κορβέτα «ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ» και στη συνέχεια λειτούργησε σε άλλα πολεμικά πλοία. Το 1884 μετονομάζεται σε Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και αναδιοργανώνεται το θεσμικό της πλαίσιο. Η εγκατάσταση της στην ξηρά έγινε το 1891 χάρις στο κληροδότημα του μέγα εθνικού ευεργέτη Πανταζή Βασσάνη. Οι πρώτοι απόφοιτοι της Σχολής θα συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις του Πολεμικού Ναυτικού στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 και έκτοτε σε όλες τις πολεμικές συγκρούσεις που ενεπλάκη του ελληνικό κράτος. Η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, που θα γίνει Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα το 1968, εκπαίδευσε –και εκπαιδεύει– στη μακρά ιστορίας της τους αξιωματικούς του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. (Πηγή: ιστοσελίδα Σχολής Ναυτικών Δοκίμων).
Η Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους έχει στις συλλογές της το αρχείο του Υπουργείου Ναυτικών από την περίοδο του Αγώνα έως τις αρχές του 20ού αιώνα με πληθώρα τεκμηρίων για τις απαρχές της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Πηγή: Γενικά Αρχεία του Κράτους