Η εθνική μας επέτειος γιορτάζεται στις 25 Μαρτίου κάθε χρόνου. Είναι η τιμή για την ημέρα που είχε προγραμματισθεί να αρχίσει η Μεγάλη Επανάσταση, η συμβολική μέρα της μεγάλης γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η επανάσταση εναντίον ενός έθνους, για να αναγεννηθεί μετά από αιώνες υποδούλωσης. Η έκρηξη της Επανάστασης, για διάφορους λόγους, έγινε λίγες μέρες νωρίτερα από την καθορισμένη ημερομηνία, ωστόσο στην εθνική συνείδηση των Ελλήνων η ημερομηνία αυτή χαράχτηκε ανεξίτηλα και καθιερώθηκε ως η κυρίως εθνική επέτειος της Ελλάδας.
Μέσα στα εννιά χρόνια που διήρκεσε η Μεγάλη Επανάσταση και μέσα από τα πολλά κύματα που πέρασε – ακόμα και εμφύλιες διαμάχες – ο λαός έδωσε όλη του τη δύναμη και την ψυχή, για να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό. Όπως σε κάθε πολεμική ενέργεια, έτσι και σ΄ αυτήν την περίπτωση, μέσα από το πλήθος φανερώθηκαν και αναδείχθηκαν ηγετικές μορφές, που μπήκαν μπροστά, έτοιμες οι όλες να δώσουν τη ζωή τους στον Αγώνα. Αυτοί έμειναν στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως «Ήρωες του ΄21».
Κάποιοι από αυτούς έδρασαν στην Πελοπόννησο, τον Μοριά, κι άλλοι στη Στερεά, τη Ρούμελη. Άλλοι ηγήθηκαν ως στρατηγοί κι άλλοι ως τοπικοί καπετάνιοι. Άλλοι αξιώθηκαν να δουν την Ελλάδα ελεύθερη κι άλλοι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη. Αυτοί είναι οι λίγοι επώνυμοι μέσα στο πλήθος των ανώνυμων καθημερινών ηρώων, που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα. Ας δούμε μερικούς από αυτούς.
Στον Μοριά έδρασε ως αρχιστράτηγος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που έζησε για να δει ελεύθερο το Έθνος. Ας θυμηθούμε ακόμη τον Παπαφλέσσα, που έπεσε στο Μανιάκι και τον Νικήτα Σταματελόπουλο, τον γνωστό σ΄ όλους Νικηταρά τον Τουρκοφάγο. Στη Ρούμελη ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έχασε τη ζωή του το 1827 σε ένα άτυχο περιστατικό κι όχι σε μάχη. Ο Αθανάσιος Διάκος, που μαρτύρησε στα χέρια των Τούρκων, αφού τον έπιασαν ζωντανό στη μάχη της Αλαμάνας. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος αντιστάθηκε στο χάνι της Γραβιάς και δολοφονήθηκε το Hroes21825 από αδελφικά χέρια. Ο Σουλιώτης Μάρκος Μπότσαρης, ένας από τους πιο αγνούς ήρωες, που έσκισε το δίπλωμα της αρχιστρατηγίας και λίγο αργότερα σκοτώθηκε στο Κεφαλόβρυσο. Στη θάλασσα έδρασε ο μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης, που αργότερα έγινε και πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πολλοί ακόμη ναυτικοί διακρίθηκαν στον αγώνα, μεταξύ των οποίων ο Ανδρέας Μιαούλης. Πολύ νωρίς έληξε ο αγώνας για τους ήρωες της Μακεδονίας, όπως τον Εμμανουήλ Παππά, καθώς στη Βόρεια Ελλάδα οι επαναστατικές κινήσεις πνίγηκαν στο αίμα πολύ γρήγορα. Μεταξύ των αγωνιστών διακρίνουμε και κάποιες γυναίκες, με πιο γνωστές τη Σπετσιώτισσα Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και τη Μυκονιάτισσα Μαντώ Μαυρογένους.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, που ξεκίνησε την Επανάσταση στη Μολδοβλαχία τον Φεβρουάριο του 1821 και ο αδελφός του Δημήτριος, που υπήρξε ο γενικός αρχηγός της Μεγάλης Επανάστασης και ηγήθηκε, μάλιστα, στη τελευταία της μάχη, στην Πέτρα της Βοιωτίας τον Σεπτέμβριο του 1829.
Με τους αγώνες και τις θυσίες των επώνυμων αυτών ηρώων αλλά και των πολλών ανώνυμων αγωνιστών συντελέστηκε το θαύμα της Μεγάλης Επανάστασης, που οδήγησε στην ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Πηγή: pemptousia.gr