Ο Αντόνιο Αλμέιντα, ο Πορτογάλος φιλέλληνας, άφησε το στίγμα του στην Επανάσταση του ’21, καθώς πολέμησε με ηρωισμό στο πλευρό των Ελλήνων, ενώ στα μεταεπαναστατικά χρόνια ανέλαβε διάφορες στρατιωτικές θέσεις, βοηθώντας στην οργάνωση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Πριν έρθει στην Ελλάδα, αγωνίστηκε κατά της εισβολής του Ναπολέοντα στην πατρίδα του, όπως και στην Ισπανία κατά του γαλλικού στρατού. Ο αγώνας των Ελλήνων προκάλεσε στον ίδιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θαυμασμό, με αποτέλεσμα να φτάσει στην Ελλάδα τον Σεπτέμβρη του 1825 και να καταταγεί στον τακτικό ελληνικό στρατό.
Με το βαθμό του Συνταγματάρχη του Ιππικού, διακρίθηκε στη μάχη του «Μεχμέταγα», με τον ίδιο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη να μιλά με εγκωμιαστικά λόγια για τις ικανότητές του.
Το 1827 πολέμησε με ηρωισμό δίπλα στον Γεώργιο Καραϊσκάκη, ενώ πήρε μέρος και στην εκστρατεία για την απελευθέρωση της Χίου.
Τα επόμενα χρόνια ο Ιωάννης Καποδίστριας τον τοποθέτησε επιθεωρητή του τακτικού Ιππικού, με στόχο να αναδιοργανώσει το σώμα, ενώ το 1830 διορίζεται φρούραρχος του Ναυπλίου, φτάνοντας στην σύλληψη ενός εκ των δραστών της δολοφονίας του Καποδίστρια.
Στις 2 Μαρτίου του 1832 προβιβάζεται στον βαθμό του Στρατηγού.
Με απόφαση της Αντιβασιλείας, μετά την άφιξη του Όθωνα, υποβιβάζεται σε Συνταγματάρχη και τοποθετείται φρούραρχος στην Αίγινα.
Τα επόμενα χρόνια βρίσκεται στο Μεσολόγγι με τη θέση του στρατιωτικού διοικητή και το 1839 αναβαθμίζεται σε Αντιστράτηγος και τοποθετείται στρατιωτικός διοικητής του Ναυπλίου.
Ο σπουδαίος αυτός φιλέλληνας άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Σεπτεμβρίου 1847 σε ηλικία 64 ετών.