Την 16η Ιουλίου 1922 η Εθνική Συνέλευση της Ελλάδος αποφασίζει ομόφωνα και διατάζει:
«Απαγορεύεται η Ελλάδι αποβίβασις προσώπων, ομαδόν αφικνουμένων εξ αλλοδαπής, εφόσον ούτοι δεν είναι εφοδιασμένοι δια τακτικών διαβατηρίων, νομίμως τεθεωρημένων… Τα πλοία τα μεταφέρονται ομαδόν άτομα υποβάλλονται εις ποινές, τιμωρουμένων των πλοιάρχων δι’ εξ μηνών φυλακίσεως και χρηματικής ποινής…»
Ουσιαστικά με τον νόμο αυτό απαγορεύουν την είσοδο στην Ελλάδα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που ήταν Οθωμανοί υπήκοοι, οι δε ποινές (ποινικές και χρηματικές) είναι πολύ σκληρές.
Ένα μήνα αργότερα, τον Αύγουστο του 1922, αυτό το ΟΧΙ της Ελληνικής Κυβέρνησης θα καταδικάσει πλήθος Μικρασιατών σε μια κατάσταση εγκλωβισμού κι ανελευθερίας με αποτέλεσμα την τραγική τους μοίρα (σφαγές – εξόντωση – αμελέ ταμπουρού (τάγματα εργασίας) κ.ά.