Σαν σήμερα 7 Ιουνίου του 1753 ιδρύεται το Βρετανικό Μουσείο, το αρχαιότερο δημόσιο μουσείο στον κόσμο.
Για τους Έλληνες είναι συνυφασμένο με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, και τους αγώνες που γίνονται για τον επαναπατρισμό τους, ωστόσο, υπάρχουν κάποιες πληροφορίες και γεγονότα που δεν είναι τόσο γνωστά και προκαλούν έκπληξη ακόμη και στους πιο φανατικούς επισκέπτες του.
Ιδού μερικά από αυτά:
Το Βρετανικό Μουσείο είναι παλαιότερο από τις Η.Π.Α.
Το Βρετανικό Μουσείο είναι το παλαιότερο εθνικό δημόσιο μουσείο στον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1753 και άνοιξε τις πύλες του το 1759, δεκαεπτά χρόνια πριν την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Από την αρχή χορηγήθηκε ελεύθερη είσοδος για «όλα τα φιλομαθή και περίεργα άτομα», όπως άλλωστε ελεύθερη εξακολουθεί να είναι η είσοδος μέχρι τις μέρες μας. Έτσι οι αριθμοί των επισκεπτών αυξήθηκαν από 5.000 τον χρόνο τον 18ο αιώνα σε σχεδόν 6,5 εκατομμύρια σήμερα.
Το Μουσείο είχε τη δική του στάση Μετρό επί 30 χρόνια
«Mind the Gap», «Προσοχή το Κενό». Αυτή η φράση ακουγόταν από το 1900 όταν άνοιξε ο σταθμός του Υπόγειου Αστικού Σιδηρόδρομου του Λονδίνου (Underground) στη στάση «Βρετανικό Μουσείο» και εξακολούθησε να επαναλαμβάνεται κάθε φορά που ο συρμός έφτανε στις αποβάθρες του, για περισσότερο από 30 χρόνια. Ο σταθμός έκλεισε το 1930 όταν κατασκευάστηκε ο νέος σταθμός Holborn.
Το Βρετανικό Μουσείο ήταν από τα πρώτα κτίρια που ηλεκτροδοτήθηκαν
Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, το μουσείο φωτιζόταν από το φυσικό φως της ημέρας. Τα κεριά, οι λάμπες πετρελαίου και οι γκαζόλαμπες δεν ήταν λύση από το φόβο της πυρκαγιάς κι έτσι συχνά το Μουσείο αναγκαζόταν να κλείνει νωρίς τις πόρτες του λόγω φτωχού φωτισμού τον χειμώνα ή όταν η ομίχλη σκέπαζε την πόλη. Αυτός ήταν ο λόγος που το Μουσείο ήταν ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια του Λονδίνου που ηλεκτροδοτήθηκαν το 1879.
Οι αίθουσες με τις συλλογές του Μουσείου εκκενώθηκαν όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Ο σχεδιασμός για την εκκένωση των θησαυρών του Βρετανικού Μουσείου ξεκίνησε πολύ νωρίς, ήδη από το 1933 και για τον σκοπό αυτό σχεδιάστηκε ένα υπόγειο τούνελ/καταφύγιο στο Aberystwyth. . Στις 23 Αυγούστου 1939 δόθηκε η εντολή από το Υπουργείο Εσωτερικών για την εκκένωση των θησαυρών του Μουσείου. Τα πιο βαριά γλυπτά που δεν μπορούσαν να μετακινηθούν, φιλοξενήθηκαν σε έναν υπόγειο γειτονικό σταθμό του Μετρό στο Aldwych. Ωστόσο δεν έγινε δυνατόν να αποφευχθούν οι απώλειες όταν το Μουσείο δέχτηκε σφοδρό βομβαρδισμό ανάμεσα στον Σεπτέμβριο του 1940 και τον Μάιο του 1941. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν πάνω από 250.000 βιβλία που καταστράφηκαν από τις πυροσβεστικές αντλίες και το νερό.
Ο κινηματογράφος αγαπάει το Βρετανικό Μουσείο
Με 15 κινηματογραφικές ταινίες να φέρουν το όνομά του, το Βρετανικό Μουσείο έχει έναν αναγνωρίσιμο ρόλο στον κόσμο του θεάματος. Οι κάμερες διάβηκαν για πρώτη φορά τις πύλες του το 1921 για τα γυρίσματα της ταινίας «The Wakefield Cause» ενώ το 1929 ο Άλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε εδώ την ταινία «Ο Εκβιασμός». Οι νεότεροι θα θυμούνται την ταινία « Μια Νύχτα στο Μουσείο: Το Μυστικό του Φαραώ (2014). Και κάθε χρόνο πάνω από 50 κινηματογραφικά συνεργεία επισκέπτονται το Μουσείο για να γυρίσουν από ντοκιμαντέρ μέχρι μουσικά βίντεο-κλιπ.
Αλήθεια, τί χρώμα έχουν τα κάγκελα;
Από μακριά δείχνουν μαύρα. Αλλά στην πραγματικότητα τα κάγκελα του Μουσείου είναι βαμμένα στο χρώμα που οι υπεύθυνοι ονομάζουν «αόρατο πράσινο», απόχρωση που συνηθίζεται στα κιγκλιδώματα και άλλων ιστορικών κτιρίων της πόλης.
Τα κάγκελα περιμετρικά του Μουσείου δεν είναι μαύρα. Είναι βαμμένα στο χρώμα του “αόρατου πράσινου”!
Πριν εκατό χρόνια έπρεπε να ήσουν κάτι ανάμεσα στην Wikipedia και το Google για να προσληφθείς στο Μουσείο
Το 1912 για να γίνει δεκτός ένας υπάλληλος στο Βρετανικό Μουσείο, θα έπρεπε να περάσει επιτυχώς πολύ δύσκολες γραπτές εξετάσεις με ερωτήσεις όπως:
– « Ποια ήταν η σχέση ανάμεσα στην τέχνη του χρυσοχόου και εκείνη του χαράκτη στη Γερμανία κατά την διάρκεια του 16ου αιώνα;
-« Τι γνωρίζεται για την εικονογραφία του Antony Van Dyck;» ή ακόμα
-«Εντοπίστε και αξιολογείστε στην νομισματοκοπία της Νότια Ιταλίας ποιός άσκησε την μεγαλύτερη επιρροή, οι βασιλιάδες της Ηπείρου ή ο Αννίβας;»
Εδώ εκτίθεται ίσως το παλαιότερο παράπονο καταναλωτή στον κόσμο
Αυτή η επιγραφή από την Μεσοποταμία γράφτηκε πριν από 4000 χρόνια από ένα πολύ αναστατωμένο άνθρωπο ονόματι Nanni προς την …υπηρεσία εξυπηρέτησης πελατών του Ea-Nasir, έμπορο χαλκού. Γράφει:
«Όταν ήρθατε, μου είπατε τα εξής: «Θα δώσω στον Gimil-Sin όταν έρθει, χάλκινους ράβδους καλής ποιότητας. Αναχωρήσατε τότε αλλά δεν κάνατε αυτό που μου είχατε υποσχεθεί. Δώσατε στον αγγελιοφόρο μου ( Sit-Sin) ράβδους που δεν ήταν καλής ποιότητος και του είπατε: « Αν τα θέλεις,
παρέλαβε τα. Αν δεν τα θέλεις, να φύγεις!» Για ποιόν με περάσατε για να με μεταχειρίζεστε με τέτοια περιφρόνηση; … Προσέξτε γιατί από δω και πέρα δεν πρόκειται να δεχθώ χαλκό από εσάς αν δεν είναι εξαιρετικής ποιότητος. Θα επιλέγω ράβδους για το ναυπηγείο μου από αλλού και θα ασκήσω εναντίον σας το δικαίωμά μου να απορρίψω τα προϊόντα σας επειδή με αντιμετωπίσατε με περιφρόνηση.»
Η επιγραφή είναι γραμμένη σε σφηνοειδή γραφή με γραφίδα που χαράχτηκε πάνω σε πηλό και μετά ψήθηκε σε φούρνο για να στερεοποιηθεί. Χρειάστηκε δηλαδή λίγο παραπάνω κόπος από ένα σημερινό θυμωμένο σχόλιο σε κάποια σελίδα του Διαδικτύου ή του Facebook.
Πριν 4000 χρόνια στην Μεσοποταμία γράφτηκε ίσως το πρώτο παράπονο εξυπηρέτησης πελατών στον κόσμο
Ο καθαρισμός των τζαμιών κοστίζει αρκετά
Η εσωτερική αυλή του Μουσείου, η Μεγάλη Αυλή όπως ονομάζεται, έχει μια εντυπωσιακή οροφή από γυαλί και ατσάλι που το καθιστά την μεγαλύτερη καλυμμένη δημόσια πλατεία της Ευρώπης. Το σκέπαστρο αποτελείται από 3,312 υαλοπίνακες, οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι μια στέγη αυτού του μεγέθους δεν είναι ασήμαντη υπόθεση – χρειάζονται τουλάχιστον δύο εβδομάδες για έναν πλήρη καθαρισμό. Χρειάζονται 2 εβδομάδες για να καθαριστεί η γυάλινη οροφή του Μουσέιου
Η επίσκεψη του Μότσαρτ στο Βρετανικό Μουσείο
Ο Μότσαρτ επισκέφτηκε το Βρετανικό Μουσείο με την οικογένειά του, τους γονείς του, Λεοπόλδο και Άννα Μαρία και την αδελφή του Μαρία Αννα (Nannerl). Έμειναν στο Λονδίνο από τον Απρίλιο του 1764 έως τον Ιούλιο του 1765. Ήταν τότε που επισκέπτονταν συχνά το Μουσείο στο οποίο είναι αφιερωμένη και η σύνθεση του νεαρού Βόλφγκανγκ, «Ο Θεός είναι το Καταφύγιό μας». Το χειρόγραφο της παρτιτούρας φυλάσσεται σήμερα στην Βρετανική Βιβλιοθήκη.
Ο Λεοπόλδος Μότσαρτ με τα δυό παιδιά του, τον Βόλφγκαγκ Αμαντέους και την Μαρία Άννα, 1777