Ποιμαντορική Εγκύκλιο για την εορτή των Χριστουγέννων εξέδωσε προς τον ευσεβή λαό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρει ότι: “Ένα βαθύ σκοτάδι καλύπτει την ανθρωπότητα. Σκοτάδι πηκτό και αδιαπέραστο, σκοτάδι ανέλπιδο και τυραννικό. Σκοτάδι σαν εκείνο της Χριστουγεννιάτικης νύχτας που, όμως, υποχώρησε μπροστά στην ανατολή του Ηλίου της Δικαιοσύνης. Και όπως το υπέρλαμπρο άστρο εκείνης της νύχτας καταύγασε τους ουρανούς και ξανάφερε στην γη την ελπίδα, έτσι και το σημερινό ξημέρωμα, το ξημέρωμα της πιο γλυκιάς νύχτας του χρόνου, φέρνει ξανά στην ζωή μας τον νεογέννητο Χριστό, την πηγή της ζωής που αναγεννιέται και της ελπίδας που επαληθεύεται“.
Αναλυτικά η Εγκύκλιος:
Αγαπητοί μου Πατέρες και Αδελφοί,
Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,
Ημέρα χαράς και ευφροσύνης ανέτειλε σήμερα. Ο άναρχος Θεός λαμβάνει αρχή. Ο άπειρος Δημιουργός σμικρύνεται. Ο άκτιστος Πλάστης ενδύεται την κτιστή μας φύση.
Μεγάλο το Μυστήριο των Χριστουγέννων. Μεγάλη και η δωρεά του προς εμάς, «τους εν σκότει και σκιά», που σήμερα δεχόμαστε την λυτρωτική ακτινοβολία του άστρου της Βηθλεέμ.
Οι ουρανοί, που καθημερινά αυλακώνονται από τις τροχιές των βλημάτων του θανάτου, απόψε ανοίγουν διάπλατα και δοξολογούν τον Άρχοντα της ειρήνης. Η κουρασμένη ανθρωπότητα από τις εξαγγελίες των ισχυρών αυτού του κόσμου για μία παγκόσμια ειρήνη, σήμερα υποδέχεται ένα βρέφος, το Οποίο χαρίζει ξανά την ελπίδα στους ανθρώπους και αποκαλύπτει την ακατανίκητη δύναμη της αγάπης, ως το μόνο θεμέλιο μιάς ειρηνικής ζωής. Οι εξαντλημένες ανθρώπινες υπάρξεις από τις συνέπειες της πρώτης αποστασίας και το βάρος των σκοτεινών παθών τους, βλέπουν να ανοίγεται μπροστά τους δρόμος ελπίδας που οδηγεί σε αέναο φως.
Σε έναν κόσμο διαρκών συρράξεων και εντεινόμενων πολέμων εισέρχεται σήμερα ο νεογέννητος Κύριός μας. Δεν είναι, όμως, μόνον η φρίκη των πεδίων των μαχών που μεταβάλλει την ζωή του σύγχρονου ανθρώπου σε κατασκότεινη νύχτα. Είναι και η καθημερινή βία, που σαν ένα τοξικό νέφος, εισβάλλει στην καθημερινότητά μας και δηλητηριάζει τις οικογενειακές και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Όλοι μοιάζουν έτοιμοι να εξουθενώσουν τον συνάνθρωπό τους, όλοι νιώθουν μία διαρκή απειλή, πως ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση και χωρίς καμία αιτία, θα μεταβληθούν σε θύματα βίας, αναίτιας και παράλογης.
Όλοι αισθανόμαστε ασήμαντοι και ανυπεράσπιστοι. Οι δυνάμεις της κακίας προβάλλουν ορμητικές και ανίκητες. Η ανθρώπινη δικαιοσύνη εμφανίζεται ανήμπορη να υπερασπιστεί το δίκαιο του απλού ανθρώπου. Οι ανθρώπινες σχέσεις που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες γίνονταν τείχος προστασίας για τον ανήμπορο και τον αδικημένο, έχουν χαλαρώσει. Σχεδόν έχουν εξαφανιστεί. Μόνος, ο σύγχρονος άνθρωπος, παλεύει με δυνάμεις που τον ξεπερνούν και αναζητά καταφύγιο στην λαίλαπα του κυνισμού και της αυθαιρεσίας που τον περιβάλλει.
Ένα βαθύ σκοτάδι καλύπτει την ανθρωπότητα. Σκοτάδι πηκτό και αδιαπέραστο, σκοτάδι ανέλπιδο και τυραννικό. Σκοτάδι σαν εκείνο της Χριστουγεννιάτικης νύχτας που, όμως, υποχώρησε μπροστά στην ανατολή του Ηλίου της Δικαιοσύνης. Και όπως το υπέρλαμπρο άστρο εκείνης της νύχτας καταύγασε τους ουρανούς και ξανάφερε στην γη την ελπίδα, έτσι και το σημερινό ξημέρωμα, το ξημέρωμα της πιο γλυκιάς νύχτας του χρόνου, φέρνει ξανά στην ζωή μας τον νεογέννητο Χριστό, την πηγή της ζωής που αναγεννιέται και της ελπίδας που επαληθεύεται.
Για όλους εμάς τους Χριστιανούς, η ειρήνη αποτελεί δώρο του Θεού και καρπό του Αγίου Πνεύματος. Η παγκόσμια ειρήνη θα ξεκινήσει από τις ειρηνεμένες καρδιές των ανθρώπων. Όσο θα εγκαθίσταται μέσα μας η χάρις του Παναγίου Πνεύματος, τόσο θα μεταβαλλόμαστε σε εικόνες του μεγάλου ειρηνοποιού Χριστού, ο Οποίος γεφύρωσε το χάσμα ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο. Όσο η αγάπη θα γίνεται το θεμέλιο των σχέσεων με τους αδελφούς μας, τόσο η Εκκλησία θα μεταβάλλεται σε φάτνη ειρήνης και ελπίδας για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όσο η πίστη στο Μυστήριο των Χριστουγέννων θα θερμαίνει τις ψυχές μας, τόσο θα διαφεύγουμε από την ασημαντότητα, στην οποία μας βυθίζει ο σύγχρονος κόσμος, και θα ανακαλύπτουμε την ανεκτίμητη αξία μας, ως υιοί και θυγατέρες Θεού.
Ας ανοίξουμε, λοιπόν, τις καρδιές μας στον νεογέννητο Χριστό. Ας βρεί εκεί το καταφύγιο, που Του στέρησαν την νύχτα εκείνη οι κάτοικοι της Βηθλεέμ. Ας στρέψουμε στους ανοιχτούς ουρανούς την ματιά μας και θα βεβαιωθούμε, πως η θεία προστασία και η αγάπη του Θεού δεν θα λείψουν ποτέ από τη ζωή μας.
Αυτόν υμνούν σήμερα οι άγγελοι. Αυτόν προσκυνούν οι ποιμένες, Αυτόν επισκέπτονται οι μάγοι. Αυτόν ας τοποθετήσουμε κι εμείς στον θρόνο της καρδιάς μας, σήμερα και για πάντα.
Με όλη μου την πατρική αγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
