Με τίτλο: «Μια ενωμένη κοινωνία δεν έχει να φοβηθεί τίποτε» δημοσιεύεται στην μηνιαία Εφημερίδα «Αιτωλοακαρνανικός Τύπος» συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού.
Ο Σεβασμιώτατος μιλάει για όλα, για τις συνθήκες που συνάντησε κατά την ενθρόνισή του, για τα προβλήματα που τον περίμεναν, τις προσπάθειες και τον τρόπο επίλυσης τους, για τις προτεραιότητες που έθεσε στην αρχή της Επισκοπικής του διακονίας, για τη σχέση του με τον κόσμο και τις τοπικές αρχές.
Αναφερόμενος στις πρώτες του εντυπώσεις από την Αιτωλοακαρνανία επισημαίνει ότι «στον τόπο αυτό υπάρχει μία ζωντανή Εκκλησία με ειλικρινή πίστη, βαθιά ευσέβεια, ενσυνείδητη λατρευτική ζωή, αλλά και επιθυμία επικοινωνίας με τον Επίσκοπο». Υπογραμμίζει την απόφασή του να βρίσκεται διαρκώς σε επαφή με όλους και εκμυστηρεύεται, ότι κάθε στιγμή εισπράττει αγάπη και σεβασμό από όλους τους ανθρώπους που συναντά.
«Εδώ, στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδος, αφουγκράστηκα τον παλμό της ευσέβειας και της αγάπης προς την Εκκλησία. Όσο για την στάση προς το πρόσωπο μου, σας διαβεβαιώ πως η εμπιστοσύνη και η εκτίμηση με την οποία με περιέλαβαν κληρικοί και λαϊκοί, μου επέτειναν τον ζήλο και τον πόθο να διακονήσω με όλες μου τις δυνάμεις τον ευλογημένο λαό της Αιτωλοακαρνανίας και να τοποθετηθώ στις καρδιές όλων ως φιλόστοργος πατέρας και αφοσιωμένος στις ποικίλες ανάγκες τους Ποιμενάρχης και συμπαραστάτης» αναφέρει σε άλλο σημείο.
Μιλώντας για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε αναφέρεται στην έλλειψη κληρικών και στην ανάγκη να ενεργοποιηθούν όλοι οι πιστοί στο έργο της τοπικής Εκκλησίας, ενώ ιδιαίτερη αναφορά κάνει στην ανακαίνιση του Επισκοπείου στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, που αποτελεί προτεραιότητα «όχι μόνο ως κατοικία του εκάστοτε Μητροπολίτου, αλλά κυρίως ως μία ένδειξη σεβασμού στην εκκλησιαστική ιστορία αυτού του τόπου».
Επίσης, μιλώντας για το μέλλον του τόπου και των κατοίκων του τονίζει ότι: «λαοί με ζωντανή ιστορική μνήμη διατηρούν το προνόμιο να βρίσκουν ευκολότερα την θέση τους σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο κόσμο. Η πορεία προς το μέλλον απαιτεί την διαρκή αναβάπτιση στο ένδοξο παρελθόν, αλλά και την ετοιμότητα και το θάρρος να προχωρούμε μπροστά».