Ποιμαντορική εγκύκλιο εξέδωσε ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός για το Νέο Έτος. “Η ευθύνη της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας ξεκινά από εμάς, τόσο ως μεμονωμένα πρόσωπα όσο και ως εκκλησιαστικό σώμα”, υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος ο οποίος μεταξύ άλλων μίλησε για το θα αναζητήσουμε την πραγματική ευτυχία.
Παρακάτω η ποιμαντορική εγκύκλιος του Μητροπολίτη Αιτωλίας:
Προς το χριστεπώνυμον πλήρωμα
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,
παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα
Ευρισκόμενοι όλοι μας στο λίκνο του νέου έτους, όσο διαφορετικές προσωπικότητες και αν είμαστε, προσδοκούμε, ελπίζουμε και ονειρευόμαστε έναν ευήμερο και δημιουργικό χρόνο. Την ίδια στιγμή αποχαιρετούμε τον παλαιό χρόνο με συναισθήματα χαρμολύπης για όσα μας προσέφερε ή μας στέρησε. Τα συναισθήματά μας αυτά διαρκούν μόνο λίγες ώρες ή ημέρες, όσο και τα φώτα των εορτών. Γρήγορα επανερχόμαστε στην καθημερινή σκληρή πραγματικότητα, μέσα στην οποία χάνεται η ζωογόνος ελπίδα μας.
Και πως να μη χάνεται η ελπίδα μας με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας; Η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από την βία, την εγκληματικότητα και γενικότερα την απαξία του ανθρωπίνου προσώπου. Μπορεί ο άνθρωπος επιστημονικά και τεχνολογικά να έφτασε ψηλά, όμως δε διαπίστωσε την μικρότητά του και όλα τα θυσίασε στον βωμό του προσωπικού του συμφέροντος.
Μπορεί οι ανθρώπινες ανακαλύψεις και εφευρέσεις να αποτέλεσαν ορόσημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, ωστόσο ο άνθρωπος παρασύρθηκε από την ανοδική του πορεία, ξεχνώντας την «θεία καταγωγή» του. Τον συνεπήρε η εφήμερη κοσμική δόξα, όπως αυτή προβάλλεται από τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και δυστυχώς, λησμόνησε ότι “γενέσθαι και Θεός και άγγελος και Θεού τέκνον την εξουσίαν αυτός εγκεχείρισται” (Ιερός Χρυσόστομος, Εις Πραξ., ομιλ. ΛΒ’,3, ΕΠΕ 16Α,260-262).
Πράγματι, οι συνθήκες στην σημερινή κοινωνία θέτουν διάφορα εμπόδια στην επικοινωνία Θεού και ανθρώπων. Η ατομοκρατία και η κοινωνική αδικία διαστρεβλώνουν την σχέση μεταξύ δημιουργημάτων και, κατ’ επέκτασιν, με τον ίδιο τον Δημιουργό. Χάνοντας ο άνθρωπος την ανθρωπιά του αδυνατεί να δεί τον συνάνθρωπο. Αντί στο πρόσωπο του “άλλου” να αντικρίση τον αδελφό, βλέπει τον εχθρό, τον ανταγωνιστή, ακόμη και τον «ψυχρό εκτελεστή». Δεν ισχύει η σοφή πατερική ρήση: «Είδες τον αδελφόν σου, είδες τον Κύριόν σου», αλλά μεταλλάσσεται: «Είδες τον αδελφόν σου, είδες τον εχθρό σου». Επομένως, εδώ πρέπει να συναισθανθούμε ότι η ευθύνη της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας ξεκινά από εμάς, τόσο ως μεμονωμένα πρόσωπα όσο και ως εκκλησιαστικό σώμα.
Σήμερα Πρωτοχρονιά παντού ακούγονται ευχές ελπιδοφόρες. Παντού κυριαρχούν προγράμματα για την καινούργια χρονιά. Ίσως γίνονται σχέδια και όνειρα για το τι μπορεί να πραγματοποιηθή τον νέο χρόνο. Όμως όσο καλές και ευχάριστες και αν διατυπώνονται οι διάφορες ευχές, σημασία έχει ο πνευματικός προσανατολισμός τους.
Δεν περιμένουμε ως ορθόδοξοι χριστιανοί η νέα χρονιά να φέρη «τύχη», αλλά να αναζωογονήσουμε την ελπίδα μας για τον Θεό. «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς αγία, δόξα σοι». (ευχή αγίου Ιωαννικίου). Ναι! Η αληθινή μας ελπίδα για την πνευματική αλλαγή των πάσης φύσεως καταστάσεων δεν είναι μία απρόσωπη θεότητα ή «μία ειμαρμένη» της αρχαιότητας, αλλά ο Τριαδικός Θεός, ο οποίος «την σάρκα περιτέμνεται, ο τον Νόμον πληρώσας, ως βρέφος οκταήμερον, των αιώνων ο Κτίστης» (Εξαποστειλάριο 1ης Ιανουαρίου).
Εξάλλου ο κυβερνήτης της ζωής μας και ο αλάνθαστος πλοηγός της πορείας μας είναι ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ο Χριστός, λοιπόν, δεν μας ξυπνάει μόνο την ποθητή ελπίδα, αλλά είναι ο Ίδιος η προσωποποιημένη ελπίδα μέσα από την όλη επίγεια και σταυροαναστάσιμη πορεία Του.
Και εμείς χρεωστικά το νέο έτος που ανοίγεται ας εγκαταλείψουμε το «χθες», να δουλέψουμε το «σήμερα» και να εργασθούμε το «αύριο». Η τελμάτωση στην οποία ως κοινωνία έχουμε περιέλθει θα ανατραπή αποκλειστικά και μόνο, εάν εμείς ξεκινήσουμε να είμαστε καλύτεροι από χθες. Την προκοπή στην ζωή μας δεν θα την φέρη κάτι μαγικό ή κάτι «τυχερό», αλλά ο δικός μας συνεχής πνευματικός αγώνας.
Την πραγματική ευτυχία δεν θα την βρούμε στην εφήμερη και πρόσκαιρη κοσμικότητα, αλλά μέσα στην καθημερινή αγαπητική έκφραση και συμπαράσταση για τον διπλανό μας, στη βελτίωση του εαυτού μας και στην βιωματική εμπειρία μιάς ζωντανής και λυτρωτικής σχέσης με τον Θεό. Ως αληθινά τέκνα του Θεού οφείλουμε, λοιπόν, να λειτουργούμε «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν» (Εφεσ. ε’,16), εφαρμόζοντας το θέλημα του Θεού στο «σήμερα», μην παραθεωρώντας το «παρελθόν» ούτε παραβλέποντας το ελπιδοφόρο «μέλλον».
Ο Θεός «μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας» του νέου έτους 2023!
Καλή και ευλογημένη η νέα χρονιά!
Με πατρικές ευχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ