Η 20η Οκτωβρίου, εκτός από ημέρα εορτασμού του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου, είναι η ημέρα που η Πολιτεία θέσπισε για να τιμήσει το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, ως θεσμό, για την προσφορά του στην ελληνική κοινωνία.
Στο πλαίσιο του εορτασμού της ημέρας, η Αστυνομική Διεύθυνση Αργολίδας, τέλεσε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ναυπλίου, Θεία Λειτουργία και ακολούθως Δοξολογία για τον εορτασμό του Αγίου Αρτεμίου, ιερουργούντων, του Μητροπολίτη Αργολίδας Νεκταρίου και του εφημέριου του Ιερού Ναού π. Παναγιώτη Κιντή
Κατά την θεία λειτουργία έψαλλαν ο άρχοντας Πρωτοψάλτης και Μουσικοδιδάσκαλος Φώτιος Κετσετζής και ο Υποδιευθυντής και Καθηγητής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι.Μ. Αργολίδος, πρωτοψάλτης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου Ναυπλίου Δημήτριος Καρκαλάτος
Μετά τη Δοξολογία αναγνώσθηκε η Ημερήσια Διαταγή του κ. Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας και στην συνέχει παρατέθηκε μικρή δεξίωση στο προαύλιο του Ναού.
Την δοξολογία παρακολούθησαν ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αργολίδας Ε. Πιπέρης, οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές του τόπου ,αξιωματικοί και στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, το Δ.Σ. ΚΑΙ μέλη του Συνδέσμου Συνταξιούχων Σωμάτων Ασφαλείας Αργολίδας
Ο Άγιος Αρτέμιος
Ο Άγιος Αρτέμιος ήταν διακεκριμένος πολιτικός του Βυζαντίου και ευσεβέστατος χριστιανός. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, εκτιμώντας τα ηθικά και πολιτικά του χαρίσματα, του έδωσε το αξίωμα του πατρικίου και τον διόρισε Δούκα και Αυγουστάλιο της Αλεξανδρείας.
Το 357 μ.Χ. πηγαίνει στην Πάτρα, κατ’ εντολή του Αυτοκράτορα Κωνσταντίου, γιου του Μεγάλου Κωνσταντίνου, για να παραλάβει τα σεπτά λείψανα του Αγίου Ανδρέα και να τα ανακομίσει στον νεόκτιστο Ναό των Αγίων αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη (3 Μαρτίου 357 μ.Χ.).
Κατά την διαμονή του στην Πάτρα και με την επίβλεψη του κατασκεύασε υδραγωγείο. Στρατοπεδευμένος στην περιοχή της Μονής Γηροκομείου ελεούσε και βοηθούσε πλήθος αναξιοπαθούντων και κυρίως γερόντων, γεγονός που δικαιολογεί την τοπωνυμία Γηροκομείο
Όταν, το 363 μ.Χ., ο Αρτέμιος άκουσε ότι ο Ιουλιανός ο Παραβάτης βασάνιζε τους χριστιανούς στην Αντιόχεια, ήλθαν στα χείλη του τα λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ προς το Θεό: «Κύριε, πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με» (Ψαλμός Ν’ (50), στ. 14). Κύριε, στήριξε με με σκέψεις σταθερές και θέληση ισχυρή, που να κυριαρχεί μέσα μου και να με κατευθύνει στην υπεράσπιση του αγαθού με θάρρος.
Πράγματι, ο Αρτέμιος, με τη δύναμη που του έδωσε ο Θεός, πήγε αμέσως στην Αντιόχεια και με παρρησία ήλεγξε ευθέως τον Ιουλιανό για τις παρανομίες του κατά των χριστιανών. Ο Ιουλιανός, που δεν περίμενε τέτοια στάση από αξιωματούχο, τον συνέλαβε και τον μαστίγωσε αλύπητα.
Έπειτα του έσπασε τα κόκαλα με πέτρες, και τελικά τον αποκεφάλισε. Το Ιερό λείψανο του Αρτεμίου παρέλαβε κάποια διακόνισσα, η Αρίστη, που το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό του προφήτου Προδρόμου
