Με λαμπρές θρησκευτικές εκδηλώσεις εορτάζονται τα 1.100 χρόνια (920 μ.Χ.) από τη συνάντηση των Αγίων, Θεοδοσίου του Νέου και Ιαματικού και Πέτρου Επισκόπου Άργους στην ιστορική μονή του Αγίου Θεοδοσίου στο Παναρίτη Αργολίδας.
Σήμερα, ημέρα της εορτής Κυριακή 12 Ιουλίου, εψάλλει ο Όρθρος και τελέσθηκε Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος και λειτουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἄρτης κ. Καλλινίκου.
Το απόγευμα στις 7:30 θα ψαλούν ο μεθεόρτιος εσπερινός και η παράκληση των αγίων Πέτρου και Θεοδοσίου χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου. Μετά το πέρας των ἱερών ἀκολουθιών, θα γίνει η αναχώρηση των ἱερών λειψάνων.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΣ ΔΥΟ ΑΓΙΩΝ
Ο Άγιος Πέτρος βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη για Πατριαρχική Συνάντηση, όταν εντάθηκαν οι συκοφαντίες εναντίον του Οσίου Θεοδοσίου, γεγονός που τον έκαναν να σκέπτεται να τον απομακρύνει από την περιοχή. Τότε ήταν, που ο όσιος Θεοδόσιος συστήθηκε προσωπικά τόσο στον Μητροπολίτη του όσο και στον Πατριάρχη του παρουσιαζόμενος ενυπνίως.
Άμα τη επάνοδω του Αγίου Πέτρου στο Άργος, πρώτο μέλημά του ήταν να επισκεφθεί τον όσιο, στο ασκητήριό του στο χωριό Παναρήτι. Πληροφορούμενος το γεγονός αυτό, ο Θεοδόσιος έσπευσε προς προϋπάντηση του Αρχιερέως του σε μικρή απόσταση από το ασκητήριό του. Σύμφωνα με την παράδοση, ενώ ο Άγιος Πέτρος ξαπόσταινε, αντίκρυσε τον μοναχό Θεοδόσιο να τον θυμιάζει βαστάζοντας στα χέρια του αντί θυμιατού το καλογερικό του σκούφο, χωρίς όμως να καίγεται. Ήταν ένα ακόμα Σημείο της αγιότητας του ασκητού του.
Τότε ο Άγιος Πέτρος έσπευσε να τον ασπασθεί εγκαρδίως και μετά ολίγου να τον χειροτονήσει σε διάκονο και έπειτα ιερέα. Η μνήμη της συναντήσεως εορτάζεται από το 1956 μ.Χ. και εντεύθεν, την πρώτη Κυριακή ύστερα από τις 3 Μαΐου της εορτής του Αγίου Πέτρου δηλαδή.
Η Ιερά Μονή του Αγίου Θεοδοσίου του Νέου, που ίδρυσε το έτος 880 μ.Χ. ο ίδιος ο Άγιος , βρίσκεται δίπλα από το χωριό Παναρίτη, 8 χλμ. Μακρυά από το Ναύπλιο. Δυστυχώς ολίγον μετά την οσιακή κοίμηση του Αγίου (περίπου το 922 μ.Χ.) η Μονή ερήμωσε και επαναλειτούργησε μόλις στις αρχές του 16ου αιώνα μ.Χ..
Το 1942 μ.Χ. επαναλειτούργησε ως γυναικεία Μονή με τις αδελφές να επιτελούν πλούσιο φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο, φροντίζοντας ταυτόχρονα για τη συντήρηση των χώρων της ιστορικής μονής.
Το μοναστήρι αποτελείται από ένα εντυπωσιακό κτιριακό συγκρότημαΣτα νότια του συγκροτήματος βρίσκεται η σκήτη-ασκητήριο του Αγίου Θεοδοσίου, που μετατραπεί σε Ναό του Τιμίου Σταυρού. Εντός του ναϋδρίου του Τιμίου Προδρόμου, που έχτισε ο Άγιος, βρίσκεται ο τάφος του, περικλείοντας ένα τεμάχιο από τα Άγια λειψανά του. Δυστυχώς το υπόλοιπο σκήνωμα το άρπαξαν οι Λατίνοι κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας.
Λίγο πριν από το προαύλιο της ιστορικής αυτής Μονής, βρίσκεται η «Συνάντησις». Ένα μικρό κάτασπρο εκκλησάκι αφιερωμένο στη μνήμη της πρώτης συνάντησης του Αγίου Πέτρου, Επισκόπου του Άργους και του Οσίου Θεοδοσίου που έγινε εκεί.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς δόσιν θεόδεκτον, τὴν καθαράν σου ζωήν, Θεῶ καθιέρωσας, τῷ ἰαμάτων πηγήν, τὸν τάφον σου δείξαντι, σὺ γὰρ διὰ ἐγκράτειας, καθαρθεῖς τῶν προσύλων, ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, δι’ ἀσκήσεως πόνων διὸ σὲ Θεοδόσιε, ἐν ὕμνοις γεραίρομεν.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω.
Ώσπερ ταμείον ουρανίου αγιάσματος των θεοσδότων δωρημάτων δόσιν άφθονον φερωνύμως εκομίσω παρά Κυρίου. Αλλά βλύσον ιαμάτων την ενέργειαν τοις εκ πόθου προσπελάζουσι τη σκέπη σου και βοώσί σοι, χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις θείον βλάστημα Αθηνών, και της Αργολίδος, εγκαλώπισμα και φωστήρ, χαίροις ο πηγάζων, ιάματα ποικίλα, τοις σε υμνολογού-σιν, ω Θεοδόσιε.