Στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.Ιγνάτιος, για την εορτή του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, όπου βρίσκεται και ο τάφος του.
Προσκεκλημένος του οικείου Ιεράρχη, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κασσανδρείας κ.Νικοδήμου, προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε την παραμονή της εορτής, στην Ιερά Αγρυπνία, συλλειτουργούντων του οικείου ποιμενάρχη κ.Νικοδήμου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.Αθανασίου.
Πλήθος προσκυνητών, είχε κατακλύσει όλο το Ησυχαστήριο, αναμένοντας επί ώρες για να προσκυνήσουν τον τάφο του Οσίου.
Στην προτροπή του Σεβ. Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου να απευθύνει λόγον οικοδομής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος ανταποκρίθηκε, τονίζοντας, μεταξύ άλλων: «Οι άνθρωποι διψούν την αγιότητα. Ο Άγιος που βαπτίστηκε από Άγιο, κράτησε στην καρδιά του, με μοναδικό τρόπο, την ανόθευτη πίστη στο Θεό, σαν παιδί, μέχρι το τέλος της ζωής του! Αυτό είναι Δώρο Θεού, το να κρατήσει την παιδικότητα της πίστεως, με μιά βαθιά ακλόνητη εμπιστοσύνη και αγάπη. Αγάπησε τον Χριστό και Τον εμπιστεύτηκε. Εμπιστεύτηκε τον Θεό και η αγάπη του έγινε τόσο ζωντανή που μπορούσε να συνομιλεί μ’Αυτόν. Πίσω από τον κάθε αμαρτωλό άνθρωπο, δεν άφηνε να βλέπει την αμαρτία, αλλά τη ζωντανή εικόνα του Θεού, και βέβαια, ο κάθε άνθρωπος ήταν μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Δεν έβγαζε μεγάλα κηρύγματα. Δεν μιλούσε προς μεγάλα πλήθη, αλλά είχε το μοναδικό προτέρημα, να βλέπει την καρδιά του ανθρώπου. Και απαντούσε στον καθένα ξεχωριστά, μιλώντας απευθείας στην καρδιά του. Ο Άγιος με την ταπεινότητά του, ζούσε μία διαρκή μετάνοια, δεν είναι στιγμιαίο γεγονός η μετάνοια, είναι δώρο ζωής. Είναι αυτή η συναίσθηση της αμαρτωλότητας που έχει ο καθένας. Έδινε στους ανθρώπους να καταλάβουν ότι όποια κι αν είναι η αμαρτία, μπροστά στο Θεό, μετράει η μετάνοια. Και τους έλεγε: «Ελάτε, μετανοήστε, και για σας σταυρώθηκε ο Χριστός. Και για σένα αδελφέ μου αναστήθηκε ο Χριστός!»
Ο Σεβασμιώτατος, έκλεισε την ομιλία του λέγοντας: «Προσήλθα σήμερα κι εγώ ως ταπεινός προσκυνητής, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του Ποιμενάρχου σας και της Γερόντισσας. Με τα φτωχά μου λόγια, προσπάθησα να αναδείξω κάτι από τον Άγιο, αλλά ο Άγιος, εύχομαι απόψε να μιλήσει στις ψυχές όλων μας, με τον δικό του, μοναδικό τρόπο, Αμήν!»
