Στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής Ζαγοράς, λειτούργησε την Κυριακή των Μυροφόρων ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος. Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στους «ογκολίθους» που συναντούν οι άνθρωποι στη ζωή τους.
Στην Θεία Λειτουργία τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν οι Εφημέριοι της Ζαγοράς, ενώ συμμετείχαν ο Δήμαρχος κ. Κωνσταντίνος Καραγεωργίου και πλήθος πιστών.
Κατά την Θεία Λειτουργία, ο κ. Ιγνάτιος μίλησε πάνω στην Ευαγγελική περικοπή των Μυροφόρων. Αναφέρθηκε στο κλίμα τρόμου που επικρατούσε στο διάστημα μετά την Σταύρωση του Ιησού, γεγονός που έκανε τους Μαθητές να κρυφτούν, «διά τον φόβον των Ιουδαίων. Παρά ταύτα, παρουσιάστηκαν δύο άνδρες, κρυφοί Μαθητές του Χριστού, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, που ανέλαβαν το έργο του ενταφιασμού. Είναι διαχρονικό φαινόμενο ο Χριστός να επιλέγει ψυχές, ανάμεσα στους πολλούς, που έχουν μέσα τους τόση αγάπη που, στην κατάλληλη στιγμή, τους καθιστά μάρτυρες της Αναστάσεώς Του».
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τις Μυροφόρες, «οι οποίες, μαζί με την Παναγία και τον Ιωάννη, έφθασαν μέχρι τον Γολγοθά, την στιγμή που όλοι είχαν εγκαταλείψει τον Κύριο. Τόλμησαν να ξεπεράσουν τον φόβο και αψήφησαν την γυναικεία αδυναμία, χάρη στον αληθινό έρωτα για τον Χριστό. Έγιναν οι πρώτες μάρτυρες του Κενού Μνημείου και έλαβαν το μεγάλο δώρο της αναγγελίας της Αναστάσεως. Ο Χριστός τιμάει ιδιαίτερα την γυναίκες, οι οποίες βρισκόντουσαν πάντοτε κοντά του υπό το βλέμμα της Παναγίας Μητρός του.
Σε άλλο σημείο του κηρύγματος ο Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στους «ογκολίθους» που συναντούν οι άνθρωποι στη ζωή τους, οι οποίοι πολλές φορές «είναι αυτοί που εμποδίζουν τον άνθρωπο να προσεγγίσουν τον Αναστημένο Χριστό. Οι «ογκόλιθοι» αυτοί μπορεί να είναι του ορθολογισμού, όπου δεν αφήνουν στο μυαλό του ανθρώπου να χωρέσει το μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Χριστού η ότι ο ίδιος ο Θεός Σταυρώθηκε και Αναστήθηκε αυτό είναι που ξεπερνά τα όρια της λογικής που έχουν μάθει να ζουν οι άνθρωποι, αλλά εκεί είναι το σημείο που ο άνθρωπος συναντά την πίστη και όχι την λογική. Ο ογκόλιθος της λογικής εμποδίζει πολλές φορές τους ανθρώπους να προσεγγίσουν αυτό που γνωρίζουν και μέσα τους βαθιά πιστεύουν ακλόνητα όπως συμβαίνει με το μυστήριο του θανάτου, όπου ακόμα και όσοι έχουν πλήρη επίγνωση, ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουν, παρ’όλα αυτά κανείς δε πιστεύει ότι θα έρθει η ώρα του φυσικού αποχωρισμού από αυτόν τον κόσμο η ότι θα πάψει να αγαπά η ότι τα έργα που έκανε σ’αυτόν εδώ το κόσμο θα πάνε χαμένα και πολλές φορές μετριούνται ως κάτι που χαροποιεί την ψυχή αλλά δε, ως βάρος της ψυχής. Αυτή η φλόγα της αθανασίας, η οποία δεν αποδεικνύεται λογικά γίνεται μέσα μας πίστη, όσοι πιστεύουν στην Ανάσταση του Κυρίου δεν φοβούνται το θάνατο, δεν φοβούνται να προσεγγίσουν το μυστήριο, παίρνουν δύναμη και ζουν πράγματα που ξεπερνούν όντως τη λογική χωρίς να είναι παράλογα αλλά ουσιαστικά».
Επίσης ο Σεβ. Ιγνάτιος έκανε λόγο για τον «ογκόλιθο» του έντονου εκκοσμικευμένου κοινωνικού περιβάλλοντος της εποχής μας, «ο οποίος οδηγεί τον άνθρωπο να μην μπορεί να εκφράσει την αληθινή πίστη του στο Χριστό, γιατί ο ογκόλιθος αυτός πολλές επιβάλει να είναι κάποιος αρνητής της πίστεως για να γίνει αποδεκτός από την σύγχρονη κοινωνία, όμως η εμπειρία της Εκκλησίας αναφέρει ότι όταν κάποιος τολμήσει να ομολογήσει Χριστό και να νικήσει ακόμα και τις αντιδράσεις του περιβάλλοντός του, τότε σ’αυτό το περιβάλλον ζωντανεύει η πίστη, νιώθει την ευεργεσία από την τόλμη του άλλου και οδηγεί και άλλους να ομολογήσουν ότι αυτό περιμέναν για να τολμήσουν και αυτοί».
Τέλος ο Σεβ. Ιγνάτιος, αναφέρθηκε στον «ογκόλιθο» του πόνου είτε σωματικού είτε ψυχικού τονίζοντας ότι «την ώρα εκείνη χρειάζεται η τόλμη της πίστεως για να μπορέσει κάποιος εμπιστευτεί, να δεχθεί αυτό που δεν ερμηνεύεται λογικά και όποιος αφεθεί με τόλμη στο θέλημα του Θεού τότε αυτός όχι μόνο δεν απελπίστηκε αλλά ευεργετήθηκε από τον πόνο», αναφέροντας και μία προσωπική ιστορία που βίωσε και βιώνει ο ίδιος κατά τη διάρκεια της ποιμαντικής του διακονίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το ετήσιο μνημόσυνο του κ. Κωνσταντίνου Θαρσίτη, μέλους της επιτροπής του κληροδοτήματος ¨Δημητρίου Πολυμερή¨, το όποιο όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος προσφέρει στο τόπο της Ζαγοράς, υποτροφίες στους μαθητές και κοινωφελή έργα, όπως πρόσφατα ανέλαβε την επιδιόρθωση του Κοιμητηρίου της Αγίας Παρασκευής Ζαγοράς και άλλα.
