Χειροθεσία Οικονόμου στο Σέσκλο από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος

Στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Σέσκλου χοροστάτησε χθες το απόγευμα, κατά την Δ΄ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος πήρε αφορμή από τον στίχο, εκ του Ακαθίστου Ύμνου, «Χαίρε καύχημα ιερέων ευλαβών» και μίλησε για το μέγα υπούργημα της Ιερωσύνης, «που δίδεται από το Άγιο Πνεύμα στους Ιερείς, διά του Επισκόπου, για να μπορούν να τελούν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και να συγκροτούν το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία… Η συμμετοχή στο Μυστήριο είναι η απόδειξη της αγάπης μας στον Χριστό, καθότι έτσι ενωνόμαστε μαζί Του και γινόμαστε ένα μεταξύ μας».

Αφού ανέλυσε την σημασία των ιερών Μυστηρίων και την συνέπεια της σωτηρίας που προκύπτει από την συμμετοχή μας σ’ αυτά, ο Σεβασμιώτατος παρατήρησε ότι «όλα αυτά έγιναν πραγματικότητα χάρη στην Παναγία, που είναι το πλέον τιμημένο πρόσωπο μετά τον Κύριο και Θεό μας. Μόνον Εκείνη ήταν άξια και ικανή να φέρει στα σπλάχνα της τον Θεάνθρωπο Χριστό, εν Πνεύματι Αγίω και μας έδωσε την δυνατότητα της Μυστηριακής κοινωνίας μαζί Του, την οποία διακονεί ο κάθε Ιερέας».

Στο σημείο αυτό ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον Εφημέριο του Ναού π. Στέφανο Στύλλα, ο οποίος ανήκει στην χορεία των Κληρικών μας, που χωρίς να αφήσουν το πρότερο επάγγελμά τους, προσφέρουν τον εαυτό τους στην διακονία του ιερού Θυσιαστηρίου. «Ο π. Στέφανος διακονεί με ταπείνωση, με υπακοή, με αγάπη και απόλυτη ανιδιοτέλεια», τόνισε ο Σεβασμιώτατος.

Στη συνέχεια, ο κ. Ιγνάτιος απένειμε στον π. Στέφανο το οφίκκιο του Οικονόμου, καλώντας τον «να διακονεί με τον ίδιο τρόπο την ενότητα των πιστών, διδάσκοντας περισσότερο με το παράδειγμά του και λιγότερο με τα λόγια του. Χάρη στον π. Στέφανο και σε περίπου τριάντα ακόμη Κληρικούς σαν κι αυτόν, μπορούμε να έχουμε Ιερείς, να καλύπτουμε τις Λειτουργικές ανάγκες των Μοναστηριών μας και να κρατούμε ζωντανά τα Θυσιαστήριά μας, όπου χρειάζεται. Οι Κληρικοί μας αυτοί έχουν γίνει παράδειγμα προς μίμηση, προσφέροντας, με αγάπη, τον εαυτό τους στην τόσο δύσκολη εποχή μας. Είναι το καύχημα του Επισκόπου, λαμπρύνουν την τοπική μας Εκκλησία και γεύονται την χαρά της Λατρείας του Θεού».