Το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτη Δράμας κυρού Παύλου τελέστηκε σήμερα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας.
Συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Μαρωνείας κ. Παντελεήμων, Φιλίππων κ. Στέφανος και ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος.
Στην Θεία Λειτουργία μίλησε για το νόημα της Κυριακής των Μυροφόρων ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων.
Στο τέλος του Μνημοσύνου ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες και μίλησε κατάλληλα για τον προκάτοχό του.
Μετά το τέλος του Μνημοσύνου όλοι οι παρευρισκόμενοι μετέβησαν στο Μοναστήρι Αναλήψεως του Σωτήρος (Σίψα), όπου και ο τάφος του μακαριστού Δράμας Παύλου, και τελέστηκε Τρισάγιο στη μνήμη του.
Τέλος, στην Αίθουσα του Συσσιτίου της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας, το οποίο επαναλειτουργεί από την προσεχή Τρίτη, 2 Μαίου, παρατέθηκε γεύμα προς τιμήν των συμμετεχόντων.
Η ομιλία του Μητροπολίτη Δράμας
«Σεβασμιώτατε ἅγιε Ξάνθης κ. Παντελεήμων,
Σεβασμιώτατε ἅγιε Μαρωνείας, κ. Παντελεήμων,
Σεβασμιώτατε ἅγιε Φιλίππων, κ. Στέφανε,
Σεβαστέ Καθηγούμενε τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγ. Διονυσίου Ἁγ. Ὄρους κ. Πέτρε,
Σεβαστέ Καθηγούμενε τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀγάθωνος, κ. Γερμανέ,
Ἀξιότιμες πολιτικές, στρατιωτικές καί λοιπές Ἀρχές τοῦ τόπου μας,
Ἀγαπητοί πατέρες πού ἤλθατε ἀπό ἐγγύς καί μακράν,
Ἀγαπητοί μου αδελφοί,
Σᾶς ευχαριστῶ πού ἀνταποκριθήκατε στήν πρόσκλησή μας γιά τό ετήσιο μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μου, τοῦ Μητροπολίτου Παύλου, συνυφασμένο στήν ἀναστάσιμη χαρά τῆς Ἐκκλησίας: “Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος”.
Ὁ μακαριστός Παύλος “ἐσπάρη ἐν φθορᾷ” πρίν ἕνα χρόνο, ὅμως προσδοκοῦμε τό “ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ” (Α΄ Κορ. ιε΄ 42).
Μᾶς θυμίζει τήν παραβολή με τόν κόκκο τοῦ σίτου, πού χρησιμοποίησε ὁ Κύριος προαναγγέλλοντας τό θάνατό Του.“Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει” (Ἰω. ιβ΄ 24).
Κόκκος σίτου, θάνατος, καρποφορία ζωῆς.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Παῦλος ἐν ζωῇ εἶχε μια πληθωρική αἴσθηση ζωντάνιας. Μετέδιδε τήν αἴσθηση τῆς ζωντάνιας σέ ὅ,τι ἔλεγε, σέ ὅ,τι κήρυττε καί ἔγραφε, σέ ὅ,τι ἔπραττε καί ἐπιχειροῦσε, σέ ὅ,τι δημιουργοῦσε καί σέ ὅ,τι ἀνακαίνιζε, σέ ὅ,τι διεκδικοῦσε καί σέ ὅ,τι διαμαρτυρόταν.
Τίμησε τή Δράμα, συνοδεύοντας τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη στην Ἴμβρο, στήν Καππαδοκία καί στή Σουμελά. Τίμησε τή Δράμα, ἀνακομίζοντας τά ἱερά λείψανα καί μεταφέροντας τήν τιμή τοῦ ὀσίου Γεωργίου τοῦ νέου Ὁμολογητῆ παντοῦ, μέχρι καί τή Γεωργία καί τή Ρουμανία. Τίμησε τή Δράμα, ὑποδεχόμενος πανηγυρικά καί συμβολικά τήν πρώτη ἔμμεση ἐπιστροφή ἀπό τά κλαπέντα κειμήλια τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰκοσιφοινίσσης. Τίμησε τή Δράμα, καθιερώνοντας στόν ὡραιότατο νέο ναό τήν ἀπόδοση εὐλαβικῆς τιμῆς καί ἱστορικῆς εὐγνωμοσύνης στόν ἀπό Δράμας ἱερομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης.
Μνημονεύω λειτουργικά τόν ἀοίδιμο Προκάτοχό μου.
Οἱ κληρικοί μνημονεύουν τόν Ποιμενάρχη, πού ἄφησε πίσω του μιά ἔντονη λειτουργική μεγαλοπρέπεια.
Οἱ μοναχές τόν Ἐπόπτη τῆς μοναχικῆς εὐθυπορίας, τόν κοιμώμενο πλέον στό Μοναστήρι τῆς Ἀναλήψεως Σίψας.
Οἱ ντόπιοι Δραμινοί τό ρηξικέλευθο ὑπερασπιστή τῆς ἱστορικῆς μας Μακεδονίας.
Οἱ πρόσφυγες Δραμινοί τόν ἔντονης ποντιακῆς κουλτούρας ἄνθρωπο.
Όλοι θυμᾶστε τά ἔργα του, τά λόγια του, τή δημιουργική παρουσία του 17 χρόνια ἐδῶ στή Δράμα. Τά θυμᾶστε ὅλα καί προπαντός θυμᾶστε τό μακαριστό Μητροπολίτη Παῦλο, ἐπειδή ζεῖ ἐν Χριστῷ.
Παρακαλοῦμε τόν Κύριο καί ἱκετεύουμε τήν Παναγία μας καί ἐπικαλούμεθα ὅλους ἐδῶ τούς τοπικούς Ἁγίους, νά χαίρεται ὁ μακαριστός ἀπ᾽ οὐρανοῦ τήν ἀληθινή ὄψη τοῦ ποιμαντορικοῦ του κόπου καί μόχθου, τήν ἐκκλησιαστική συνέχεια πού κληρονόμησε καί τήν ἐκκλησιαστική συνέχεια πού μᾶς κληροδότησε. Νά χαίρεται αὐτήν τή διάρκεια τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ὁποία ἀγωνιζόταν ὁ μεγάλος Ἐθναπόστολος Παῦλος, καί γιά τήν ὁποία ἀγωνίστηκαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι καί εἰδικά οἱ ἅγιοι Πατέρες μας.
Παρακαλοῦμε τόν Κύριο να δίδει παρηγοριά και παραμυθία στούς κατά σάρκα συγγενεῖς του, ἰδιαίτερα στήν ἀγαπητή μητέρα του, τήν ἀδελφή του και τήν οἰκογένειά της, τούς φίλους καί ἀγαπητούς του.
Ἔτσι καί ὁ μακαριστός κυρός Παῦλος θά χαίρεται μέ μᾶς ἐν Κυρίῳ, καί ἐμεῖς θά συνεχίζουμε ἐν Κυρίῳ μέ ἀγαθές ἐλπίδες καί μέ τίς εὐχές τοῦ ἄμεσου προκατόχου μας καί τῶν προγενομένων.
Ο Κύριος νά τόν ἀναπαύει».