Πικραμένος και έντονα προβληματισμένος παρουσιάστηκε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων στο Θείο Κήρυγμα, στο τέλος της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας για τον πολιούχο της Ελασσόνας, Άγιο Αρσένιο, προ ολίγων ημερών. Ο Σεβασμιότατος έκανε λόγο για τα περιοριστικά μέτρα που λήφθηκαν λόγω της πανδημίας, τονίζοντας ότι επρόκειτο για ένα «διάστημα κρίσεως και διαλογητηρίου», ενώ δεν έκρυψε την έντονη δυσαρέσκειά του για εκείνους που «έλαβαν την ευκαιρία να χύσουν πολύ δηλητήριο για τη μητέρα τους, δηλαδή την ίδια την Εκκλησία!».
Σύμφωνα με την «Ελευθερία» της Λάρισσας, ο κ. Χαρίτων έκανε εκτενή αναφορά στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το οποίο κάποιοι «έφθασαν στο σημείο χυδαιότατα να διακωμωδήσουν και να βλασφημίσουν». Παράλληλα, «κατέθεσε» πως «η Εκκλησία μας είναι μητέρα, και τους συγχωρεί, αλλά και περιμένει από αυτούς την έμπρακτη μετάνοια τους».
«Όλες αυτές τις ημέρες, από τότε που ξέσπασε αυτή η δοκιμασία του ιού, ακούσαμε πάρα πολλά και είδαμε πάρα πολλά και συνεχίζουμε να βλέπουμε και να ακούμε, και μπορώ να πω τώρα που πλησιάζουν οι ημέρες όπου και πάλι οι πιστοί μας θα επιστρέψουν στους ναούς μας και θα δουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα μέσα στους ναούς, όλο αυτό το διάστημα ήταν ένα διάστημα για πολλούς από εμάς και διάστημα κρίσεως αλλά και – ας μου επιτραπεί η έκφρασις – διαλογητηρίου. Είδαμε διαθέσεις πολλών ανθρώπων να εκδηλώνονται αυτές τις ημέρες.
Είδαμε πρώτα τους Χριστιανούς μας να σηκώνουν με υπομονή το βάρος αυτό και την θλίψη της στέρησής τους και απομόνωσής τους και στο σπίτι και μακριά από τη Θεία Ευχαριστία και τις Ακολουθίες της Εκκλησίας μας. Υπάκουσαν στις εντολές της Πολιτείας αλλά και της εκκλησίας για το κοινό καλό όλων μας. Να παραμείνουν μέσα στα σπίτια τους και να μην προσέλθουν στους ναούς. Ταυτόχρονα, όμως, έτυχε η περίοδος των εορτών του Αγίου Πάσχα, που για τον Ορθόδοξο Χριστιανό δεν νοείται να είναι αυτές τις ημέρες μακριά από τις Ακολουθίες της Αγίας μας Εκκλησίας και μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες για την εκκλησία και της χώρας παρακολούθησαν τις Ακολουθίες μέσα από τους δέκτες της τηλεοράσεώς τους.
Είχαμε όμως και τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι – με λύπη το λέω – εκδήλωσαν δυσάρεστα συναισθήματα απέναντι στην Εκκλησία, όλες αυτές τις ημέρες, από την αφορμή αυτήν, έλαβαν την ευκαιρία να χύσουν πολύ δηλητήριο για τη μητέρα τους, για την ίδια την Εκκλησία.
Να βγουν και να μιλήσουν με απαξιωτικά λόγια όχι για τους ανθρώπους της Εκκλησίας, όχι για εμάς, εμείς το γνωρίζουμε ότι από τη στιγμή που ενδεδυθήκαμε το ράσο θα είμαστε στο στόχαστρο των ανθρώπων, αυτών που δεν αγαπούν την εκκλησία, είναι κλήρος αυτός της εκκλησίας άλλωστε να διώκεται.
Αλλά αυτοί όλοι οι άνθρωποι κινούμενοι -δεν ξέρω από ποια προαίρεση και διάθεση-, τα έβαλαν και με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Και έφθασαν μάλιστα στο σημείο χυδαιότατα να διακωμωδήσουν και να βλασφημήσουν αυτό το μυστήριο, που για την Εκκλησία μας είναι η πηγή της ζωής. «Σώμα Χρηστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε».
Για αυτούς, δυστυχώς, που είναι αδύναμοι στην πίστη, το Σώμα του Χριστού δεν γίνεται πηγή αθανασίας αλλά γίνεται πηγή θανάτου, δεν πιστεύουν στο σώμα του Χριστού, δεν πιστεύουν στο μυστήριο της Εκκλησίας γιατί αυτό το μυστήριο της Εκκλησίας, η ίδια η Εκκλησία είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, είναι αυτό που οι Απόστολοι κήρυξαν και δίδαξαν. Είναι αυτό που οι Άγιοι της Εκκλησίας έδωσαν τη ζωή και το αίμα τους. Δεν νοείται Εκκλησία άνευ του Σώματος και του Αίματος του Χριστού».
Και ο μητροπολίτης κ. Χαρίτων, ολοκλήρωσε με νόημα: «Όμως η Εκκλησία δεν είναι ούτε δικαστήριο, ούτε εισαγγελεύς. Η Εκκλησία μας είναι μητέρα και γνωρίζουμε μερικές φορές πως και η μητέρα από τα ίδια της τα παιδιά και κατηγορείται και δέχεται πολλά βέλη μέσα στην καρδιά της, που την πληγώνουν, την στεναχωρούν. Αλλά ποτέ η μητέρα δεν δείχνει απέναντι στα παιδιά να είναι θλιμμένη, να πονά και να οδύνεται. Το αντίθετο: κάθε φορά που βλέπει τα παραστρατούν γονατίζει και προσεύχεται και ένα δάκρυ πνίγει την καρδιά της. Έτσι και η Εκκλησία όλους αυτούς, οι οποίοι βλασφημούν και διακωμωδούν το Μυστήριο της Εκκλησίας της Θείας Ευχαριστίας, και τους συγχωρεί αλλά και περιμένει από αυτούς την έμπρακτη μετάνοιά τους. Περιμένει και πάλι να ορθοποδήσουν και να βρουν και πάλι τον πνευματικό τους προσανατολισμό.
Αυτά δεν τα λέω εγώ από μόνος μου. Τα λέει η εμπειρία της Εκκλησίας μας, τα λέει η εμπειρία των Αγίων μας…».