Με το Χριστός Ανέστη και τους αναστάσιμους ύμνους προέπεμψαν οι πιστοί στην αιωνιότητα στις 7 Μαΐου 2021, τον επί 4 δεκαετίες άγρυπνο φρουρό της Παναγίας Σκριπούς στον Ορχομενό π. Χαράλαμπο Χατζηχαραλάμπους.
Στην εξόδιο ακολουθία, που έγινε στον Ιερό Ναό της Παναγίας, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος συγχοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ρωγών κ. Φιλοθέου, με τη συμμετοχή εντός του Ναού μόνον της οικογένειας του εκλιπόντος ιερέως, και την τήρηση όλων των υγειονομικών μέτρων προστασίας.
Τον επικήδειο εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως και όλων των ιερέων εκφώνησε ο πανοσ. αρχιμ. π. Αλέξιος Σαμαρτζής, ο οποίος ευστοχότατα σκιαγράφησε την προσωπικότητα και την προσφορά του π. Χαραλάμπους στην Τοπική Εκκλησία και στην Εκπαίδευση.
Εκ μέρους της πόλεως του Ορχομενού η Δήμαρχος κ. Παρασκευή Καράλη αποχαιρέτησε με συγκίνηση τον π. Χαράλαμπο και τον ευχαρίστησε για την μεγάλη του προσφορά στον Ορχομενό.
Επικήδειους εκφώνησαν από την πλευρά της οικογένειας ο υιός του π. Χαραλάμπους, Ανδρέας Χατζηχαραλάμπους, ο οποίος με συγκινητικά λόγια αποχαιρέτησε τον αγαπημένο του πατέρα, καθώς και η αδελφή του π. Χαραλάμπους.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών κ. Γεώργιος, αφού μετέφερε τα συλλυπητήρια και την αγάπη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυδωνιών κ. Αθηναγόρα, πνευματικού τέκνου του π. Χαραλάμπους, με δάκρυα στα μάτια μίλησε με συγκινητικά λόγια για τον εκλεκτό κληρικό αλλά και για τον αγαπητό αδελφό και φίλο του, με τον οποίο γνωρίστηκε τον καιρό των πανεπιστημιακών τους σπουδών.
Ανέφερε ότι ο π. Χαράλαμπος ήταν ειλικρινής και γνήσιος άνθρωπος, ο οποίος αγάπησε και διηκόνησε με όλη του την ψυχή τον Ναό της Παναγίας. Ήταν εργατικός, με ακατάπαυστη δίψα για τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, ακούραστος με τις ακολουθίες στον Ναό της Παναγίας και στα εξωκλήσια, καθώς και σε καθετί που συνέβαλε στο καλό της εκκλησιαστικής ζωής και της όλης κοινωνικής ζωής.
Επίσης, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη μεγάλη προσφορά του π. Χαραλάμπους στην εκπαίδευση, ο οποίος μετάγγιζε στις ψυχές των παιδιών όχι απλώς γνώσεις αλλά ήθος, αρετή και δύναμη για τη ζωή. Επίσης, τόνισε την προσφορά του σε κάθε πονεμένο, θλιμμένο και αναγκεμένο άνθρωπο προσφέροντάς του βοήθεια, ενίσχυση, στήριξη και παρηγοριά.
Ο Σεβασμιώτατος αποχαιρέτησε τον π. Χαράλαμπο με τα λόγια, που ο παπά – Χαράλαμπος έλεγε σε ανάλογες περιπτώσεις σε οικείους του ανθρώπους:
«Σήμερα κλαίει ο Ορχομενός,
Σκριπού – Πετρομαγούλα,
Σήμερα κλαίει η Παναγία κι ο Άγιος Σώστης».
Η ταφή του π. Χαραλάμπους έγινε όπισθεν του Ιερού της Παναγίας, που τόσο αγάπησε και διηκόνησε.
“Κερί στη μνήμη του αετού της Σκριπούς που πέταξε ψηλά”
Έγραψε η κα. Αρετή Μουλαρά, Διόνυσος
Όταν οι αετοί πετούν, ακόμα και τα αηδόνια σιωπούν, έτσι σιώπησαν όλοι παπά – Χαράλαμπε, σαν ήρθε η είδηση πως πέταξες ψηλά για να συναντήσεις τον ουράνιο Δημιουργό.
Πέταξες από τον Ναό της Παναγιάς για να είσαι κοντά στην ίδια την Παναγιά, άφησες το επίγειο θυσιαστήριο της Σκριπούς για να πας στο ουράνιο θυσιαστήριο του Θεού. Κι από εκεί ψηλά θα αντικρίζεις τη χιλιόχρονη Εκκλησιά της Παναγιάς, που για 40 ολάκερα χρόνια υπηρέτησες με όλη σου την ψυχή.
Από την πρώτη στιγμή που ήρθες στη Βοιωτία, κέρδισες την αγάπη και την εκτίμηση όλων με την γεμάτη αγάπη καρδιά σου, την απλότητά σου, την καταδεκτικότητά σου, τον καλό σου λόγο.
Παπά – Χαράλαμπε ο Διόνυσος σε έχει μέσα στην καρδιά του, από την πρώτη στιγμή που ήρθες στο χωριό μας, κατέκτησες τις καρδιές των κατοίκων του με την αγάπη σου και το χαμόγελό σου. Πάντα ήσουν δίπλα μας στις χαρές και στις λύπες, στις δυσκολίες και στα κατευόδια των συγχωριανών μας ήσουν εκεί, πάντα παρών. Κοντά στα παιδιά με τα κατηχητικά που έκανες μαζί με την Πρεσβυτέρα σου, την αγαπημένη μας κυρία Μαρία. Πόσες φορές δεν λειτούργησες στον Όσιο Σεραφείμ που τόσο αγαπούσες; Πόσους δεν ανέπαυσες στο πετραχήλι σου; Πόσους δεν στήριξες;
Σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, πάντα θα σε θυμόμαστε και πάντα στον Όσιο Σεραφείμ θα ανάβουμε ένα κερί για την ανάπαυση της γεμάτης αγάπης ψυχής σου.
Αγαπημένε μας Δάσκαλε μαζί με την Πρεσβυτέρα σου Μαρία, 40 χρόνια στα σχολεία δίδαξες ολόκληρες γενιές παιδιών, αμέτρητα παιδιά νουθέτησες και τους δίδαξες με το γλυκό σου λόγο Χριστό, αλλά και με το έργο σου το αθόρυβο μα τόσο διδακτικό, πάλι μας δίδασκες καθώς σε βλέπαμε να αναλώνεσαι καθημερινά για το κοινό καλό. Είχες πάντα ένα καλό λόγο για όλα τα παιδιά, ακόμα κι όταν κάποια έκαναν αταξίες κι ήταν ανυπάκουα ποτέ δεν τα τιμωρούσες, δεν το άντεχε η καλή καρδιά σου να τα μαλώσεις, μόνον με το γλυκό χαμόγελό σου τα συγχωρούσες και τα αγαπούσες πιο πολύ. Γιατί είχες καρδιά μικρού παιδιού Δάσκαλε που ήξερε πάντα να αγαπά.
Πάντα θα θυμόμαστε αυτό το ράσο που ανέμιζε μέσα στα σχολειά μας, στα κατηχητικά μας, στις εκδρομές μας, πάντα θα θυμόμαστε τον αγέρωχο δάσκαλό μας με το χαμόγελο μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του και τη βροντερή φωνή του να διδάσκει και να ψάλλει τα μεγαλεία του Θεού.
Από σήμερα παπά – Χαράλαμπε καθώς θα περνάμε από τη χιλιόχρονη Εκκλησιά της Σκριπούς και θα κάνουμε το σταυρό μας θα κάνουμε και μια προσευχή στην Παναγιά, που τόσο αγαπούσες, να σε έχει παντοτινά κοντά της εκεί που αιώνια στέκεται στα δεξιά του Υιού Της.
Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας πρόσφερες.
Καλό παράδεισο αγαπημένε μας Δάσκαλε
Καλή Ανάσταση παπά-Χαράλαμπε
