Στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου Αρναίας έλαβε χώρα, την Παρασκευή 4η Ιουνίου, η πρώτη για το 2021 Ιερατική Σύναξη, με ομιλητή τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως, Παν. Αρχιμ. π. Ιγνάτιο Ριγανά και θέμα: «Ο ιερεύς ως πνευματικός».
Προ της ομιλίας του π. Ιγνατίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου ενημέρωσε τους Κληρικούς επί διαφόρων τρεχόντων διοικητικών θεμάτων και τους καλωσόρισε στην Έδρα της Μητροπόλεως μετά την τελευταία Σύναξη κατά μήνα Σεπτέμβριο 2020, λόγω των προβλημάτων που δημιούργησε η πανδημία του κορωνοϊού.
Ο π. Ιγνάτιος με λόγο γλαφυρό, θεολογικό, πρακτικώτατο και πειστικό μίλησε για το Μυστήριο της Εξομολογήσεως και τη θέση του Πνευματικού στην ορθόδοξη εμπειρία και ζωή. Κατ’ αρχήν αναφέρθηκε στη χαώδη από πνευματικής πλευράς κατάσταση της σημερινής κοινωνίας, η οποία ευρισκόμενη σε πνευματικό αδιέξοδο παραπαίει και ζητεί αληθινή διέξοδο.
Στο πνευματικό αυτό αδιέξοδο ο π. Ιγνάτιος αντιπρότεινε ως μόνη λύση την επιστροφή στον Πατέρα μέσα από το θεόσδοτο και θεοΐδρυτο Ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως, επισημαίνοντας ότι Μετάνοια σημαίνει ταπείνωση. «Κι όμως», συνέχισε, «μέσα από το πλήθος των σημερινών Χριστιανών δεν εκχέεται το καρδιοστάλακτο δάκρυ της μετανοίας, ως αντίδοτο της παχυλής αποστασίας από τον Ουρανό».
«Κατόπιν αναφέρθηκε διεξοδικά στην υπό του Κυρίου σύσταση του Μυστηρίου ως αναγκαία προϋπόθεση για τη Σωτηρία του ανθρώπου. Προέβη σε σαφή διάκριση Γέροντος και Πνευματικού, στην παραποίηση δυστυχώς των ρόλων αυτών από τους διαχειριστές του Μυστηρίου και την προσκόλληση μερίδας των πιστών στα πρόσωπα του Γέροντος ή του Πνευματικού, πράγμα που αποβαίνει σε ζημία και των δύο πλευρών και της Μητρός Εκκλησίας».
Με ωραιότατη αναφορά στα κείμενα του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου παρουσίασε τη «σύλληψη», την «κυοφορία» και τον «τοκετό» των πνευματικών τέκνων από μέρους του Πνευματικού Πατρός και τις θυσίες και τα δάκρυά του, έως ότου μορφωθή ο Χριστός στις ψυχές εκείνων που προστρέχουν στο πετραχήλι του.
Ανέλυσε τον παιδαγωγικό χαρακτήρα των επιτιμίων που πιθανόν ο Πνευματικός μπορεί να επιβάλλη στους εξομολογουμένους ως θεραπευτικά μέσα και την ανάγκη της εξατομικεύσεως αυτών, κατά τον Μέγα Βασίλειο, ώστε να έχουν ευλογημένα αποτελέσματα, ανάλογα με την ψυχική κατάσταση, την διάθεση και την πρόοδο εκάστου.
Η θυσιαστική αγάπη του Πνευματικού προς τα πνευματικά του τέκνα και η αντίστοιχη εμπιστοσύνη τους σ’ αυτόν, ομολογουμένως φαίνεται ότι ταράζουν τα εσώψυχα του π. Ιγνατίου, γι’ αυτό και δακρύων κέντησε τον πίνακα της από μέρους των Κληρικών μας τοιούτου είδους συμπεριφοράς προς τους μετανοούντες. Η σχέση συνέχισε Πνευματικού και Εξομολογουμένου, είναι σχέση που χτίζεται με το Πετραχήλι, είναι σχέση πνευματικής ζωής και εμπιστοσύνης που βασίζεται στην αγιοζωή και αγιοεμπειρία του Πνευματικού και στον πόθο του πνευματικού του τέκνου να αποσείση από πάνω του τα επίχειρα της αμαρτίας.
Και κατέληξε ο Γέροντας: «Ο ιερεύς ο οποίος αναλαμβάνει το έργο της ιεράς εξομολογήσεως είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσει ότι αναλαμβάνει έργο βαρύ, πολύ δύσκολο, ιερόν και λεπτόν. Καλείται να χειριστεί την ανώτερη εξουσία και να εργαστεί τα έργα της, τα οποία είναι η δέσμευσις η η λύσις των αμαρτιών. Ως εκ τούτου πρέπει να έχει μορφώσει μια άρτια προσωπικότητα από πάσης πλευράς για να μπορέσει να ανταπεξέλθει εις την κατεξοχήν ιερά και βαριά αποστολή του.
»Το κυριώτερο και χαρακτηριστικώτερο της προσωπικότητας του πνευματικού πατέρα είναι να αποδεικνύεται πνευματοφόρος και πνευματοκίνητος. Να είναι δηλαδή γεμάτος από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος σε τέτοιο βαθμό ώστε κάθε ενέργεια, σκέψις, συμβουλή, κατεύθυνσις, να εμπνέεται από την πηγήν των θείων χαρισμάτων και θησαυρισμάτων, το Άγιον Πνεύμα. Να ζει ως εσταυρωμένος και αναστημένος. Να έχει συντελεστεί μέσα του η πνευματική ανάστασις και η του Αγίου Πνεύματος αναγέννησις…»
Όντως μια πνευματική σύναξη που άφησε αγιοπνευματικά μηνύματα και ψυχικά ωφέλησε όλους!
Διαβάστε την ομιλία «Ο_ιερεύς_ως_πνευματικός σε pdf.