Ο Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος ακολουθούμενος από τον Παν. Αρχιμ. π. Νικόδημο Κωτινούδη και τον Διάκονό του π. Νικόλαο Τσεπίση επισκέφθηκε χθες την Ενορία Αγίας Παρασκευής Κάτω Σταυρού, στην οποία εφημερεύει ο Αιδ. π. Κωνσταντίνος Ισαακίδης, πνευματικό ανάστημα του Σεβασμιωτάτου, και τέλεσε το 40νθήμερο Μνημόσυνο του Πρωτοπρεσβυτέρου κυρού Δημητρίου Σαμάρα, επί πολλά έτη Εφημερίου του ως άνω Ιερού Ναού, πλαισιούμενος και απο τον συνταξιούχο Εφημέριο Άνω Σταυρού Αιδ. Πρωτ. π. Αθανάσιο Βουρνἰτη.
Μέσα σ’ έναν ευπρεπισμένο και με απόλυτη ευταξία περιποιημένο Ιερό Ναό, που προσωρινά στεγάζεται στην Αίθουσα Πολλαπλών χρήσεων λόγω της ολικής ανακαινίσεως του κυρίως Ναού, χοροστάτησε στον Όρθρο και με τη συμμετοχή καλών Ιεροψαλτών προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας.
Επικεφαλής του Λαού ο φιλάγιος Δήμαρχος Βόλβης κ. Διαμαντής Λιάμας, ο Αντιδήμαρχος κ. Παναγιώτης Επιτρόπου κ.ά.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, με βάση την Ευαγγελική Περικοπή του πλούσιου Άρχοντα της Συναγωγής, που εμβρόντητος και περίλυπος άκουσε από τον Κύριο πως αν θέλει να είναι μαθητής και ακόλουθός Του οφείλει να πουλήσει τα πολλά υπάρχοντά του και να τα μοιράσει στους φτωχούς, απευθύνθηκε στον Λαό του Θεού με λίγα λόγια, αναλύοντας το θέμα της συνάξεως του πλούτου από τον άνθρωπο διαχρονικώς. Βρήκε, άλλωστε, καθώς νόμισε ο πλούσιος Άρχοντας της Συναγωγής την ευκαιρία να λάβει τον έπαινο και να βρει δικαίωση από τον αγαθό Διδάσκαλο στα μάτια των ανθρώπων, και μάλιστα κατά τον πλέον επίσημο τρόπο, για τον καθώς νόμιζε ενάρετο τρόπο ζωής του. Έπαινο για το έξυπνο συνταίριασμα από μέρους του Θεού και μεγαλείων στον βίο του και δικαίωση της φιλοσοφίας της ευμάρειας και της καλοπέρασης, φυσικών τέκνων της χλιδής, της γλυκιάς ζωής και του πλούτου. Κι’ όμως έμεινε κατάπληκτος ο άνθρωπος και καταλυπήθηκε, σαν άκουσε απ’ τα χείλη του μεγάλου Διδασκάλου πως Βασιλεία του Θεού, χρήματα και κοσμικά μεγαλεία δεν συμβιβάζονται. Τότε, για πρώτη φορά ίσως, άκουσε την καρδιά του να μουρμουρίζει:
«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Κι’ όσο εμπροστά προβαίνεις, τόσο
εξεταστική, προσεκτική να είσαι…»
(Κωνσταντίνος Καβάφης)
Δυστυχώς στις σημερινές «πολιτισμένες» ανθρώπινες κοινωνίες ο πλουτισμός, η περιουσία και η ξέφρενη συγκέντρωση υλικών αγαθών γίνηκε αυτοσκοπός, είπε ο ομιλητής. Ο άνθρωπος σύρθηκε στο να βλέπει τα πάντα σαν ουδέτερα αντικείμενα, υποτεταγμένα στις ανάγκες και στις ορέξεις του και χρήσιμα μόνο για την ικανοποίηση των εγωκεντρικών του επιθυμιών και επιδιώξεων. Και τούτο μόνο ο άνθρωπος σαν διαστραφεί, το επιδιώκει. Γίνεται μανιώδης και αχόρταγος στην αυτάρεσκη αποθήκευση των υλικών αγαθών. «Η γη, θα πει ο Μέγας Βασίλειος, δεν παράγει τους καρπούς της, για να τους φυλακίσει και να τους κρατήσει, με σκοπό να τους απολαύσει η ίδια. Τους προσφέρει για τη δική σου εξυπηρέτηση, να τους γευτείς, να τους χαρείς, να κρατηθείς στη ζωή. Συ μόνο τα συνάζεις, τα φυλακίζεις στα θησαυροφυλάκιά σου, τα ακινητοποιείς, τα αχρηστεύεις, για να ικανοποιηθεί το μάτι σου με την πληθωρική ποσότητα και τον όγκο του αριθμού…».
Και βαραίνει μέρα με τη μέρα, μας λέει ο ιερός Χρυσόστομος, και γίνεται πλεονέκτης ο τρόφιμος της γης, διαστρέφοντας την προσωπικότητά του, δοσμένος στο βασανιστικό κύκλωμα του θησαυρισμού. «Θα σας φέρω ένα παράδειγμα από τα πλοία, συνεχίζει ο Χρυσόστομος, μιλώντας γι’ αυτό το δυσβάστακτο βάρος. Όταν το φορτίο είναι πολύ βαρύ, καθίζει το σκάφος. Όταν ελαφρωθεί πλέει γοργά. Και στα σπίτια μας το ίδιο γίνεται· Όταν συνάξεις περισσότερα απ’ όσα σου χρειάζονται χρήματα, μια ριπή ανέμου, ένας πειρασμός του βίου και βουλιάζει αύτανδρο το σκάφος. Μα αν σύναξες μονάχα όσα έχεις ανάγκη, και καταιγίδα να σε βρεί, συ ελαφροπατάς πάνω στα κύματα!».
Και κατέληξε ο Δεσπότης: «Σαν βουλιάξει η ανθρώπινη κατεστραμμένη οντότητα και χάσει την αυθεντικότητά της και τη φυσιογνωμία της, μουχλιάζοντας μαζί με τους τίτλους των θησαυροφυλακίων που έκανε θεούς της, χάνει κυρίως το ανθρώπινο πρόσωπο, μα και την εικόνα του αληθινού Θεού! Απώλεια βαριά που ώθησε τον όσιο Νικήτα Στηθάτο να γράψει· “ Αν θέλεις να είσαι φίλος του Χριστού, πρέπει να μισήσεις τον χρυσό και την αχόρταγη αγάπη του, γιατί στρέφει τη διάνοια στον εαυτό της και την απομακρύνει απ’ τη γλυκύτατη αγάπη του Ιησού… Αν αγαπάς τον χρυσό, δεν αγαπάς τον Χριστό…”. Και δεν καταλαβαίνεις ότι η γη δεν σου ανήκει, αλλά εσύ ανήκεις σ’ αυτήν! Πότε θα το καταλάβουμε αυτό άραγε οι άνθρωποι;»
Με την ευκαιρία της παρουσίας του στον Σταυρό, ο Σεβασμιώτατος, μαζί με την συνοδεία του και τον κ. Δήμαρχο Βόλβης, επιθεώρησε τις εργασίες ολοκληρώσεως τόσο του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής, όσο και του Ιερού Ναού Οσίου Αυξεντίου του εν Κατερλί, των δύο δηλαδή Ενοριών του παραλιακού Σταυρού. Και έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος, συγχαίροντας μαζί με τον κ. Λιάμα τους Εφημερίους, π. Χρύσανθο και π. Κωνσταντίνο. Να τους αξιώσει ο Θεός να ολοκληρώσουν το Θεοσκέπαστο Έργο τους!
