Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος ακολουθούμενος από τον Διάκονο π. Αθανάσιο Σφουγγάρο, πνευματικό τέκνο του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Παν. Αρχιμ. π. Ιγνατίου Ριγανά, επισκέφθηκε σήμερα την Ενορία Νεοχωρίου, στην οποία διακονεί ο Αιδ. Οικ. π. Γαβριήλ Ζαχαρίου, ο οποίος κατάγεται από την Κύπρο και ανδρώθηκε στον τόπο.
Σημειώνεται ότι ο Εφημέριος εδώ και πολλά έτη πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια και αναγκάζεται να υποστεί το μαρτύριο της αιμοκαθάρσεως τρεις φορές την εβδομάδα. Προσφάτως όμως, με τη Χάρη του Θεού και την υποστήριξη της ιατρικής επιστήμης, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση νεφρού επιτυχώς και απολαμβάνει πλέον τη ζωή, έχοντας δίπλα του την εκλεκτή του Πρεσβυτέρα Μαγδαληνή και τα τέκνα του Μιχαήλ και Κατερίνα.
Οι ενορίτες του Νεοχωρίου προσήλθαν στην Ευχαριστιακή Σύναξη και την πρόσκληση της Εκκλησίας να συμμετάσχουν στην Αρχιεριατική Θεία Λειτουργία, με επικεφαλής την κα Ελένη Καραντώνα, Αντιπρόεδρο του Αριστοτελείου Πνευματικού Κέντρου και Δημοτική Σύμβουλο, και την τέως Δημοτική Σύμβουλο και Πρόεδρο του ιδίου Οργανισμού, κα Κασσάνδρα Κατσαρού-Λάμπρου.
Ο Σεβασμιώτατος με την ευκαιρία της Ευαγγελικής Περικοπής Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. στ΄ 22-33) που αναφέρεται στην πρόνοια του Θεού για τον άνθρωπο και τον κόσμο και ιδίως με επίκεντρο και αναφορά του στο Αποστολικό Ανάγνωσμα από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου (Ρωμ. ε΄ 1-10), μίλησε για περίσσεια αποδείξεων της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και τον κόσμο, αναφερθείς στην έκρηξη της αγάπης του Θεού πάνω στον Σταυρό για τον άνθρωπο.
Ο Σεβασμιώτατος στάθηκε περισσότερο στη φράση του μεγάλου Αποστόλου των Εθνών: «Συνίστησι δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε», δηλαδή, “Ο Θεός όμως παρέχει ως απόδειξη του πόσο μεγάλη είναι η αγάπη Του για μας, το γεγονός ότι, ενώ ήμαστε ακόμη φορτωμένοι από πλήθος αμαρτιών, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας” (Ρωμ. δ΄ 8)!
Η κορυφαία αυτή φράση του ουρανοβάμονος Παύλου συνιστά το κορυφαίο του συμπέρασμα της προς Ρωμαίους του Επιστολής, ότι δηλαδή δεν μας φτάνει ότι ο Θεός μας αγάπησε τόσο πολύ, αλλά χαιρόμαστε ότι έχουμε αποδείξεις για την έκρηξη αυτής της αγάπης Του για μας. Αυτό είναι το μέγα μήνυμά του. Όντως, τα λόγια αυτά του Παύλου ζωγραφίζουν το βάθος και το πλάτος της θεικής αγάπης για το ανθρώπινο πρόσωπο και κυρίως διαγράφουν τις δυνατότητες που προσφέρει στον καθένα από μας η Σάρκωση και η Σταυρική Θυσία του Θεανθρώπου!
Όντως, συνέχισε ο ομιλητής, κατά τον Ιωάννη τον Θεολόγο «Ο Θεός αγάπη εστί»(Α΄ Ιωάν. δ΄ 7), δηλαδή, “Ο Θεός είναι αγάπη”! Δεν μας είπε ο Ιωάννης ότι ο Θεός είναι σαν την αγάπη ή ευρίσκεται εκεί όπου επιτελείται η αγάπη, ή ταυτίζεται με τον αγαπώντα!
Ο Ιωάννης ταυτίζει για πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας τον Θεό με την αγάπη! Και κυρίως έρχεται να μας πη ο Παύλος ότι αυτή η αγάπη κορυφώνεται κατά τη δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό, όπου ο άνθρωπος πλάθεται πρόσωπο και προορισμός του τίθεται από τον Θεό και Πλάστη του η με την αγάπη Του ένωση με Εκείνον. Βέβαια, είναι γνωστή η “πτώση” του ανθρώπου και η παράχρηση και η κατάχρηση της ελευθερίας με την οποία τον προίκισε ο Θεός και τελικώς η προδοσία του Δημιουργού του.
Όμως, εδώ και πάλι παρεμβαίνει πριν 2.000 χρόνια ο Τριαδικός Θεός και στέλνει με συναπόφασή Του το Β΄ Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος στη γη, να πάρη τη φύση μας και να την ενώση με τη θεική, να μοιραστή τη ζωή μας και να την ενώση με εκείνη του ανθρώπου. Να ντυθή τη σάρκα μας, να γευτή τους πόνους και τις χαρές μας, να νιώση τις στερήσεις μας, να αγκαλιάση τις ελπίδες μας, να ενώση τον ιδρώτα Του με τον δικό μας και τέλος ξένος και φτωχος και διωγμένος να γίνη αποκούμπι και σωτηρία για την ανθρώπινη υπόσταση!
Τούτη την αλήθεια, επέμεινε ο Σεβασμιώτατος, την περιγράφει μοναδικά ο θείος Ταρσέας στην προς Εφεσίους του Επιστολή, χρησιμοποιώντας τρεις χαρακτηριστικούς όρους-ρήματα για να περιγράψη τη σωστική για τον άνθρωπο και τον κόσμο αλήθεια:
«Ο δε Θεός πλούσιος ων εν ελέει, διά την πολλήν αγάπην αυτού ην ηγάπησεν ημάς, και όντας ημάς νεκρούς τοις παραπτώμασι συνεζωοποίησε τω Χριστώ…και συνήγειρε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις εν Χριστώ Ιησού», δηλαδή, “Ο Θεός όμως, που είναι πλούσιος σε έλεος, ένεκα της πολλής και άπειρης αγάπης Του με την οποία μας αγάπησε, και όταν ακόμα ήμαστε νεκροί πνευματικά λόγω των παραπτωμάτων μας, μας ΕΖΩΟΠΟΙΗΣΕ μαζί με τον Χριστό…και μας ΣΥΝΑΝΕΣΤΗΣΕ και μας έβαλε να καθίσουμε στα επουράνια μαζί με τον Χριστό, λόγω της μετ’ Αυτού ενώσεώς μας” (Εφεσ. β΄ 4)! Συνεζωοποίησε, λοιπόν, συνήγειρε και έβαλε τον άνθρωπο να καθίση στα επουράνια μαζί με τον Χριστό! Αυτά είναι τα αποτελέσματα της Αγάπης που ξέρει και θέλει να γίνεται θυσία!
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: «Δεν υπάρχει κανένα σφάλμα ανθρώπινο, κανένα έγκλημα, όσο τρανό κι αν είναι, που να ξεπερνά τη θεική αγάπη! Δεν υπάρχει τίποτα χαμένο που να μην μπορή ο Θεός να το ξαναβρή ! Τίποτα το νεκρό που να μην μπορή να ξαναζήση στο αντίκρυσμα του Πνεύματός Του! Δεν υπάρχει καρδιά τόσο ζοφώδης, τόσο σκοτεινή και απελπισμένη, που να μην μπορή να ξαναβρή το φως και να ξανανιώση, να βρη πάλι τη ζεστασιά της ζωής, μάλλον δε της Σαρκωμένης, της Σταυρωμένης και της Αναστημένης Αγάπης!
Προ της άναγνώσεως της Αποστολικής Περικοπής και μετά τον Τρισάγιο Ύμνο, ο Σεβασμιώτατος με παράκληση του πατρός Γαβριήλ χειροθέτησε σε Αναγνώστες και Ιεροψάλτες τους κ.κ. Ιωάννη Παπαργυρίου και Αθανάσιο Στάμο και τον γιό του, Μιχαήλ, εις Αναγώστη. Ευχόμαστε και οι τρεις να ποιούν έργο Αγγέλων και τα θεία λόγια να καθίστανται ευπρόσληπτα στον Λαό του Θεού.
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ