Την Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο, η Ιερατική Σύναξη της Ι.Μ. Κερκύρας, με ομιλητή τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ και με θέμα : “Ο Απόστολος Παύλος και οι συνεργάτες του”.
Στην προσφώνησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος αφού καλωσόρισε και ευχαρίστησε τον κ. Ιωήλ, αναφέρθηκε σε όλα όσα τεκταίνονται το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας, αναφορικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος και την μισθοδοσία των Κληρικών.
“Δυστυχώς βλέπουμε ότι η Εκκλησία μας δέχεται πόλεμο όχι μόνον από τα ξενικά κέντρα, αλλά κυρίως από τα εγχώρια.
Επιχειρείται η απάλειψη της οποιασδήποτε ακόμα και αναφοράς στην Ορθόδοξη πίστη, λες και η πίστη αυτή έβλαψε την Ελλάδα. Τουναντίον, τα νάματα της Ορθοδοξίας και το αίμα των μαρτύρων της πίστεως κράτησαν ζωντανό το Γένος μας, όλους αυτούς τους αιώνες. Ό,τι δεν κατάφεραν οι αλλόδοξοι και αλλόθρησκοι κατακτητές, προσπαθούν λυσσωδώς να το επιβάλουν οι κρατούντες, απαιτώντας ταυτόχρονα από την Εκκλησία να σιωπήσει. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν θα συμβεί. Ιδίως οι Επίσκοποι έχουν χρέος να υπερασπίζονται την αλήθεια, απέναντι σε οποιονδήποτε, χωρίς να λογαριάζουν κανένα κόστος. Προέχει η διαφύλαξη της πίστεως των πατέρων μας και η σωτηρία των ανθρώπων. Μπροστά σε τέτοια σωτηριώδους αξίας θέματα δεν χωρούν ούτε εκπτώσεις, πόσο μάλλον διπλωματίες”.
Ακολούθως τον λόγο πήρε ο κ. Ιωήλ ο οποίος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Κερκύρας και ανέπτυξε την ομιλία του τονίζοντας τρία στοιχεία αναφορικά με τον Απόστολο των Εθνών Παύλο και την σχέση του με τους συνεργάτες του, άνδρες και γυναίκες.
“Πρώτον, ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν αγνώμων προς τους συνεργάτες του. Ομολογεί μετά παρρησίας ότι τον βοήθησαν πολύ στην προσπάθειά του να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Η έκφραση αυτή της ευγνωμοσύνης του δείχνει μια λεπτότητα της ψυχής του. Ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν ούτε φίλαυτος, ούτε εγωιστής. Για εκείνον συνεργάτης σημαίνει συμμέτοχος στους απερίγραπτους κόπους και κινδύνους του κηρύγματος. Δεύτερον, ο Παύλος ήταν ευγενικός προς τους συνεργάτες του και τρίτον, κατά την διάρκεια των ιεραποστολικών του ταξιδιών και της ιεραποστολικής του δραστηριότητος είχε άμεση ανάγκη των συνεργατών του, μιας πραγματικότητας που την ομολογεί.
Καταλήγοντας ο κ. Ιωήλ υπογράμμισε ότι για να είναι κάποιος ευγνώμων και να αναγνωρίζει την αξία και την σπουδαιότητα των συνεργατών του, είναι ανάγκη να έχει μέσα του την Χάρη του Θεού και να είναι καλλιεργημένος πνευματικά σαν τον Απόστολο Παύλο. Πολλοί άνθρωποι είναι άριστοι στην εργασία, αλλά ακατάλληλοι στην συνεργασία. Η συνεργασία δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων μαρτυρεί την παρουσία του Παναγίου Πνεύματος, παρατηρεί ο Μέγας Βασίλειος. Με το πνεύμα της συνεργασίας ο άνθρωπος ελκύει τον Παράκλητο στην ζωή του και γίνεται καρποφόρος”.