Με την δέουσα εκκλησιαστική τάξη εορτάστηκε η μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής στο νησί των Φαιάκων. Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης και Αγίας Θεοδώρας, ιερούργησε σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος με τη συμμετοχή των ιεροδιακόνων του, πλήθος επισκεπτών και ντόπιων πιστών και την παρουσία του βουλευτή Κέρκυρας κ. Γκίκα και του αντιπερειφερειάρχη κ. Ζορμπά.
Στο κήρυγμα του ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων υπογράμμισε:
Με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος το υπερώο όπου ανέμεναν οι μαθητές την έλευση του Παναγίου πνεύματος κατά την επαγγελία του Ιησού Χριστού, παρατηρεί ο Άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης, ότι κατεστάθει κολυμβήθρα μέσα στην οποία αναβαπτίστηκαν οι μαθητές του Κυρίου μας. Ο Κύριος μας τους είχε πει ότι θα ελάμβαναν όχι το βάπτισμα του ύδατος, αλλά το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος και τώρα εκπληρώθηκε ο λόγος του Χριστού.
Τρείς μεταβολές παρατηρεί ο Άγιος Νικόδημος ότι έγιναν στους μαθητές. Η πρώτη είναι η μεταβολή του νου. Η δεύτερη είναι η μεταβολή της καρδιάς και η τρίτη είναι η μεταβολή του λόγου. Οι μαθητές οι οποίοι πρωτύτερα σκέπτονταν χοϊκά, τώρα σκέπτονται αγιοπνευματικά. Πρωτύτερα αξιολογούσαν την ζωή τους σύμφωνα με τα δεδομένα του παρόντος. Όταν ζήτησαν από τον Ιησού Χριστό να τους δώσει αξιώματα κοσμικά, δεν είχαν ακόμα αναβαπτιστεί πνευματικά. Τώρα πλέον η ζωή τους είναι απαλλαγμένη από κάθε απαίτηση υλική. Προηγουμένως η καρδιά τους ήταν δεσμευμένη στον φόβο της αβεβαιότητας και της απειλής των Ιουδαίων, για αυτό ο Πέτρος στις κρίσιμες στιγμές της επίγειας ζωής του Κυρίου μας, αναγκάστηκε να τον αρνηθεί. Όπως και οι άλλοι μαθητές στον κήπο της Γεθσημανή κατά την σύλληψη του Κυρίου μας διεσκορπίστηκαν και δεν τον ακολούθησαν. Τώρα όμως ο Πέτρος και οι άλλοι μαθητές αμέσως μετά τον ανακαινισμό τους από το Άγιο Πνεύμα, παύουν να υπολογίζουν τον φόβο και ζουν και πολιτεύονται σύμφωνα με την διδασκαλία του Κυρίου μας. Η γλώσσα τους, ενώ προηγουμένως μιλούσαν την δική τους διάλεκτο, τώρα πλέον εξέρχονται του υπερώου και κηρύσσουν πανταχού την παρουσία του Κυρίου, το πάθος και την Ανάστασή Του και καλούν στην Εκκλησία τους ανθρώπους που κατέκλεισαν την περιοχή του υπερώου θαυμάζοντες το γεγονός της καθόδου του Αγίου Πνεύματος που εκφράστηκε « καθάπερ βιαίας πνοής και επλήρωσε τον οίκον ού ήσαν καθήμενοι » και όχι μόνο αλλά και όλον τον τόπον που περιέβαλε το υπερώον. Κατ’ εκείνη την ημέρα έχουμε την συγκρότηση της Εκκλησίας του Χριστού μας που οι πράξεις των Αποστόλων αριθμούν τρεις χιλιάδες άνθρωποι έγιναν μέτοχοι στο μυστήριο της Εκκλησίας.
Ο Σεβασμιώτατος διερωτήθει, εάν σήμερα ο κόσμος μας που παραπαίει, γίνεται μέτοχος της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος και ζει αυτή την μεταβολή που έζησαν οι μαθητές, του νου της καρδιάς και του λόγου. Η διαπίστωση, άλλα μας δείχνει, μία κοινωνία η οποία συνεχίζει να έχει πέτρινη καρδιά, νου μεταπτωτικό και λόγο μη αναγεννημένο.
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας ακολούθησε ο εσπερινός της Γονυκλισίας και ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε το φώς του Παρακλήτου να φωτίζει τον κόσμο μας και να τον οδηγεί στην αλήθεια της πίστεως και της Εκκλησίας μας.
