Στο ορεινό Συρικάρι της Κισάμου, βρίσκεται ο ναός του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού. Οι λατρευτικές εκδηλώσεις για τα εγκαίνιά του έγιναν κατά το τριήμερο 2 με 4 Σεπτεμβρίου 2022, τις οποίες κάλυψε εκτενώς το οpe.gr.
Στον απόηχο των εγκαινίων και του πρώτου ναού που τιμάται στο όνομα του Οσίου παρουσιάζουμε ολόκληρη την ομιλία του οικείοι ιεράρχη, του Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιου, ανήμερα των εγκαινίων, ο οποίος αναφέρεται στο βίο του Αγίου, στον θαυματουργικό τρόπο με τον οποίο αποκαλύφθηκε ο τόπος ανέγερσης του ναού, αλλά και σε όλους όσοι συνείσφεραν ώστε να αποπερατωθεί ο ναός, να σμιλευθεί το βουνό ώστε να δημιουργηθεί 3.500 τμ μοναδικής αισθητικής περίβολος και να ανεγερθεί παρακείμενο οίκημα προκειμένου να φιλοξενήσει τους επισκέπτες.
Διαβάστε για το θέμα:
Αποστολή, Συρικάρι: Συγκίνηση και δέος στα εγκαίνια του πρώτου Ι.Ν. του Οσίου Νικηφόρου (ΦΩΤΟ)
Ομιλία Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου (Ἐγκαίνια Ι.Π.Ν. Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ. Συρικάρι, 3 Σεπτ. 2022)
Τιμή, δόξα καί εὐχαριστία ἀναπέμπουμε σήμερα πρός τόν ἐν Τριάδι ἕνα Θεό διότι πιστοποιοῦμε καί γινόμαστε μάρτυρες, διά μιάν ἀκόμη φορά, τοῦ προφητικοῦ λόγου: «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς» (Ψαλμ. 15,3).
Στούς δύσβατους καί ἀσέληνους χρόνους πού διανύουμε Κύριος ὁ Θεός ἀπεδείχθη καί πάλι ἀψευδής ὡς πρός τίς ὑποσχέσεις Του πρός τό ἀνθρώπινο γένος, καθώς σήμερα, πού ὅλοι μας διαπιστώνουμε νά κυριαρχεῖ στήν ἀνθρωπότητα τό πλεόνασμα τῆς κακίας καί τῶν παθῶν, βλέπουμε ταυτόχρονα νά ὑπερπερισσεύει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ (Ρωμ. ε΄, 20). Γιά νά στηρίζει τούς πιστούς, νά δίδει θάρρος στούς ἀδύναμους, νά χαρίζει ὑπομονή στούς δοκιμαζομένους. Σήμερα, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες καί κήρυκες τῶν θαυμαστῶν τοῦ Θεοῦ πού τελεσιουργοῦνται στό πρόσωπο ἑνός Ἁγίου, τοῦ Ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ, πού φανερώθηκε στίς ἡμέρες μας καί κατέδειξε τή δυνατότητα τῆς ἁγιότητας γιά κάθε ἄνθρωπο.
Ταπεινή καί ἀσήμαντη μέχρι τώρα ἡ ἐπί γῆς πατρίδα Του, τό Συρικάρι Κισάμου, στήν ὁποῖα ὅλους μας ἐσύναξε κατά τίς ἡμέρες αὐτές τό ἱερό χρέος τῆς τιμῆς τοῦ Ἁγίου μας. Τόπος ὀρεινός καί βραχώδης, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, ἐρημικός καί, ἰδίως κατά τούς χρόνους πού ἔζησε ὁ ἅγιος, ἀπαράκλητος, καθώς ἀπέχει μακράν ἀπό τίς ἀνέσεις ἀλλά καί τό θόρυβο τῶν μεγαλουπόλεων, τό εὐλογημένο αὐτό χωριό γίνεται μιά νέα κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ, τήν ὁποία προσεγγίζουν πλέον πλήθη λαοῦ απ’ ὅλη τήν οἰκουμένη γιά νά ἀποθέσουν τήν ἐλπίδα τους, νά λάβουν φῶς ἀπό τήν ἄσβεστη κανδήλα τῆς πίστεως τοῦ Ὁσίου, νά μάθουν νά αἰσιοδοξοῦν στά δύσκολα τοῦ βίου, νά βρίσκουν τόπο καί τρόπο ἡσυχίας καί παρακλήσεως στά δεινά τῆς καθημερινότητας. Γιά νά ἀποθέτουν τή δοξολογία καί τό τάμα τῆς εὐλαβείας τους, ὡς μικρό ἀντίδωρο, στά ὅσα ὑπερφυῆ καί ὑπέρλογα πραγματοποιεῖ στούς ταπεινούς ἀνθρώπους ὁ πολυέλεος Κύριος, διά πρεσβειῶν τοῦ ἱλαροῦ ἱκέτου Του, Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ, τοῦ πολύαθλου καί πολύπαθου οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ Ἁγίου.
Ὁ Ὅσιος, σάρκα ἀπό τή σάρκα μας καί μέλος ἀπό τά μέλη (Α΄ Κορ. ιβ΄, 27) τοῦ Σώματος τῆς Θεοφυλάκτου αὐτῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Κισάμου καί τοῦ Σελίνου, τήν ὁποία ταπεινά ὁ ὁμιλῶν χάριτι Θεοῦ διακονεῖ, ἀποδεικνύει μέ τρόπο φωτεινό καί ἀτράνταχτο ὅτι, γιά νά ἀκολουθήσει κάποιος τό δρόμο τῆς ἁγιότητας δέν ἀπαιτεῖται οὔτε περιφανής καταγωγή, οὔτε περιώνυμη πατρίδα, οὔτε ἐξέχοντες τίτλοι σπουδῶν καί ἀνώτερες περγαμηνές, οὔτε ἀξιοζήλευτοι κοινωνικοί ἀναβαθμοί, οὔτε εὐημερία βίου ἤ εὐρωστία σώματος, οὔτε οἱ ἐπευφημίες καί ἡ ἀναγνώριση τοῦ πλήθους. Ταυτόχρονα, ὁ ἅγιος Νικηφόρος, κάνει σέ ὅλους μας φανερό ὅτι, στήν ὁδό τῆς ἁγιότητας δέν στέκονται ἐμπόδια οὔτε ἡ φτώχεια καί οἱ κακουχίες, οὔτε ἡ ξενιτεία, οὔτε οἱ ἰσχύουσες κοινωνικές ἀντιλήψεις, οὔτε οἱ ἀντίξοες συνθῆκες τῆς ζωῆς, οὔτε ἡ ἀσθένεια καί ὁ πόνος (σωματικός καί ψυχικός), οὔτε ἡ ἀπόρριψη τῶν συνανθρώπων καί ὁ ἐμπαιγμός τους, οὔτε οἱ ἀπαξιωτικές κρίσεις καί οἱ ἐπιπόλαιες ἐτυμηγορίες τους, τελικά οὔτε καί ὁ θάνατος, ὅσο μαρτυρικός κι ἄν εἶναι αὐτός. Ὁ δρόμος τῆς ἁγιότητας εἶναι ἀνοικτός καί ἐφικτός γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, γιατί εἶναι καθολική ἡ θεία ἐντολή: «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιος εἰμί» (Α΄ Πέτρ. α΄, 16). Δέν ξεχωρίζει ἡλικία, φύλο, ἐπάγγελμα, ἰδιότητα, καταγωγή. Φτάνει νά ἐπιθυμήσει ὁ ἄνθρωπος νά ἀκολουθήσει τόν δρόμο αὐτό μέ αὐταπάρνηση, μέ ἀνιδιοτέλεια, μέ μετάνοια, μέ πίστη, μέ ἐλπίδα καί ἀγάπη. Χρειάζεται σίγουρα κόπος καί πόνος, καθαρότητα βίου, ὑπομονή καί προσήλωση ἀκράδαντη, ὥστε νά φτάσει στό σημεῖο ἐκεῖνο τῆς ἑνώσεως καί τῆς κοινωνίας του μέ τόν Θεό, τῆς Θεοκοινωνίας• δέν θά πρέπει ὅμως οὔτε μιά στιγμή νά πτοεῖται καί νά ξεχνᾶ ὅτι «πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. θ΄, 23).
Μέ τόν τρόπο αὐτό ζοῦμε μέσα στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅλα ὅσα συμβαίνουν στή ζωή μας γίνονται δεκτά ὡς εὐλογία καί δῶρο ἀπό τόν Θεό. Στόν κόσμο τῶν Ἁγίων δέν ὑπάρχει καλό καί κακό. Ὅλα εἶναι «καλά λίαν», ὅπως ὅταν βγῆκαν ἀπό τά χέρια τοῦ Δημιουργοῦ. Τό μόνο «κακό» γιά τόν
Ἅγιο εἶναι ἡ ἁμαρτία καί τά πάθη, ὅ,τιδήποτε καταστρέφει τήν σχέση του μέ τόν ἐρρώμενο Χριστό, κάθε τι πού τόν ἀπομακρύνει ἀπό Αὐτόν, πού κάνει τό σκοτάδι νά κυριαρχεῖ μέσα του, πού τυφλώνει τούς ὀφθαλμούς τῆς ψυχῆς του καί τόν κατευθύνει νά ζεῖ μέ ψευδαισθήσεις καί ψευδοοράσεις ὑλικοῦ, πρόσκαιρου καί ἀπατηλοῦ φωτός.
Τό θαῦμα αὐτό τῆς ἁγιότητος, τῆς ἐμπειρίας τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἀπό αὐτήν ἐδῶ τή ζωή κατόρθωσε, μέ τήν παράλογη κατά τό κοσμικό φρόνημα, ὁσιακή ἀλλά καί μαρτυρική βιοτή του ὁ Ἅγιος Νικηφόρος καί ἔκανε γνωστό καί σέ μᾶς τόν δρόμο γιά τό θαῦμα αὐτό. Καί ἀρκεῖ λίγη μόνον θέληση γιά νά ψηλαφίσουμε μέ τά μάτια τοῦ σώματος πρῶτα, ἀλλά καί τῆς ψυχῆς στή συνέχεια, πῶς, τά ὅσα ὑπερφυῆ καί θεῖα ἐβίωσε ὁ ἴδιος, συνεχίζονται σήμερα, ἐδῶ, στόν τόπο τῆς γενέτειρας του, τό Συρικάρι Κισάμου, ἀλλά καί ἐξακολουθοῦν στόν κόσμο ὁλόκληρο. Πάμπολλες οἱ μαρτυρίες ἀπό ὅλο τόν κόσμο γιά θαυμαστές παρεμβάσεις ἤ ἀποκαλύψεις τοῦ Ὁσίου σέ ἐμπερίστατους ἀδελφούς, οἱ ὁποῖες ἄλλαξαν κυριολεκτικά τή ζωή τους. Ἀλλά καί τά κτίσματα πού ἔχουμε ἐμπρός μας, ἐδῶ, στόν τόπο αὐτόν, σέ ἐδαφική ἔκταση πού ἀποτελοῦσε τήν πατρογονική γῆ τῆς οἰκογένειάς του• ὁ περικαλλής καί συνάμα λιτός αὐτός Ναός στό ὄνομα τοῦ Ἁγίου, τό παρακείμενο κτιριακό συγκρότημα, τό ὁποῖο ἀπό σήμερα διατίθεται γιά νά ἀναψύξει, ἔστω ἐλάχιστα, τό πλῆθος τῶν πιστῶν, ἡ πατρική οἰκία τοῦ Ὁσίου, λίγα μέτρα πιό κάτω, πού ἔχει συντηρηθεῖ καί μετατραπεῖ σέ προσκυνηματικό χῶρο προσευχῆς καί παρακλήσεως, ὁ ἐξωραϊσμός τοῦ προαύλιου χώρου• ὅλα αὐτά ἀποτελοῦν σύγχρονα, ἀπτά-ὀρατά καί διά γυμνῶν ὀφθαλμῶν θαύματα τοῦ ἁγίου Νικηφόρου, στά ὁποῖα ὅλοι μας γινόμαστε μάρτυρες καί κοινωνοί, καί τά ὁποῖα ἀνάγουν μέν τήν αἰτία τῆς δημιουργίας τους στή θεουργό δύναμη καί ἐνέργεια πού ἔχει περιβληθεῖ ὁ τιμώμενος σήμερα Ἅγιος, ἀλλά πραγματώνονται χάρη στήν ἔκδηλη εὐγνωμοσύνη καί τήν φιλοτιμία εὐλογημένων καί χαριτωμένων προσώπων πού καρδιακά εὐχαριστοῦμε καί, ὀφειλετικῶς, ἀκολούθως θά μνημονεύσουμε.
Κατά τό ἑορταστικό αὐτό διήμερο τῆς χθές, καί τῆς σήμερον μᾶς ἀξιώνει ὁ πανάγαθος Κύριος νά τελέσομε τά ἐγκαίνια τοῦ, ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ, εὐκτηρίου οἴκου Του, καί νά γίνομε ὅλοι μέτοχοι τῆς μεγάλης αὐτῆς χαρᾶς• νά ἐμπλησθοῦμε πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως καί νά σκιρτήσομε εὐφραινόμενοι γιά το ὕψιστο αὐτό πνευματικό καί ἱστορικό γεγονός, τό ὁποῖο δέν ἀφορᾶ μόνον τόν τόπο ἐτούτο, ἀλλά τήν οἰκουμενική Ὀρθοδοξία. Μέ τήν τελετή τῶν Ἐγκαινίων ὁ νέος Ναός, μέ τήν ἐναπόθεση ἐντός τῆς Ἁγίας Τραπέζης του λειψάνων Ἁγίων Μαρτύρων, συνδέεται ἄρρηκτα μέ τή ζωή, τήν ἁγιότητα, τήν ἱστορία καί τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό τήν γενέθλιο ἡμέρα Της μέχρι σήμερα. Ἐγκαινιάζοντας ἕνα νέο Ναό, αἰσθανόμαστε ὅτι τό νέο εἶναι ἤδη παλαιό, καινοτομοῦμε χωρίς νά ἀποκοπτόμεθα, δημιουργοῦμε καινότητα ζωῆς δίχως νά διαχωριζόμαστε ἀπό τό Ἕνα Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά ἑνωνόμαστε μέ Αὐτό μέ πλέον ἀμετάθετους δεσμούς. Τά σημερινά ἐγκαίνια, συνεπῶς, ἀποτελοῦν πύλη εἰσόδου εἰς τήν πηγή τοῦ Θείου ἐλέους καί τῆς φιλανθρωπίας, διά πρεσβειῶν τοῦ θαυμαστοῦ ἐν ἁγίοις Ὁσίου Νικηφόρου• κέντρο εἰς τό ὁποῖο ἐπήχθη ἱερό θυσιαστήριο ὅπου ὁ ἄνθρωπος συνιερουργεῖ μετά τοῦ πλήθους τῶν ἀγγέλων τήν ἀναίμακτο ἱερουργία• τόπο ἅγιο, καθάρσεως, ἁγιασμοῦ καί μετοχῆς τοῦ γένους τῶν βροτῶν εἰς τό μυστήριο τῆς σωτηρίας• εἰσόδου δέ εἰς τήν ἀνέσπερο βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Στήν σύντομη καί ἐπιλεκτική αὐτή ἀναφορά τῶν θαυμασίων, μέσα ἀπό τά ὁποῖα ὁ Ὅσιος Νικηφόρος κάνει αἰσθητή τήν παρουσία του καί καθιερώνεται στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ὡς μέγας στή χορεία τῶν Ἁγίων, δέν θά μποροῦσα νά μήν ἀναφέρω καί τήν ἔκδοση τοῦ πνευματικοῦ θησαυροῦ τόν ὁποῖο ἐξέδωσε ἡ Ἱερά Μητρόπολις μας και, κατά τόν τριήμερο ἑορτασμό τῶν Ἱ. Ἐγκαινίων, ὡς καί καθ’ ὅλη τήν ἐπόμενη ἐβδομάδα ὅπου καθημερινά θά τελοῦνται Θείες Λειτουργίες καί Ἱερές Παρακλήσεις, θά διανέμεται εἰς ὅλους τούς προσκυνητές ὡς εὐλογία. Πρόκειται γιά συλλογή πνευματικῶν ἐπιστολῶν πού εἶχε ἀνταλλάξει ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος ὁ Βαγιάνος, ἀπό τή Χίο, μέ τόν Ὅσιο Νικηφόρο τόν λεπρό, ἀλλά καί μέ τόν πρόσφατα καταταγέντα στό ἐπίσημο ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, Ὅσιο Εὐμένιο τό νέο, τόν Σαριδάκη, ἀπό τήν Ἐθιά Ἡρακλείου. Ἡ ἀλληλογραφία τῶν τριῶν αὐτῶν ἁγίων προσώπων, ἦταν θέλημα τοῦ Ὁσίου, μέ τρόπο θαυμαστό, νά περιέλθει στό ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, (θά διαβάσετε εἰς την εἰσαγωγή τοῦ πονήματος κάθε σχετική λεπτομέρεια διά νά μήν σᾶς κουράζουμε) καί ἡ Μητρόπολίς μας ἐθεώρησε ἐπιβεβλημένο χρέος Της νά θέσει τό φῶς «ἐπί τήν λυχνίαν, ἵνα φέγγῃ πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ», νά μοιραστεῖ τόν πνευματικό αὐτό θησαυρό, γι’ αὐτό καί ἐξέδωσε τό ἐν λόγῳ πόνημα σέ χιλιάδες ἀντίτυπα προσφέροντάς το ὡς εὐλογία, χάριν ὠφελείας πνευματικῆς καί μέ τήν εὐγενή χορηγία τῆς Περιφέρειας Κρήτης.
Πρίν ἀπό 4 χρόνια τελέστηκαν στό χῶρο αὐτό τά θυρανοίξια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ ἀπό τήν ΑΘΠ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, τήν ΑΘΜ τόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο Γ΄, μέ πλειάδα Μακαριωτάτων Ἀρχηγῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων, τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ἐκλεκτῶν προσκεκλημένων, πλῆθος κλήρου καί λαοῦ. Σήμερα στόν ἴδιο αὐτόν χῶρο τελέσαμε, μόλις, τά Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ μέ τήν συμμετοχή σεβασμίων ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, πού μέ πολλή προθυμία ἀνταποκρίθηκαν στό κάλεσμα τῆς Μητροπόλεώς μας, μέ προεξάρχοντα τῆς σημερινῆς Πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας τῶν Ἐγκαινίων τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γέροντα Πριγκηποννήσων κ.κ. Δημήτριο καί τούς ὁποίους ἐγκάρδια καλωσορίζουμε καί εὐγνώμονα εὐχαριστοῦμε, καθώς ἐτέλεσαν «πῆξιν βάσιμον τῷ Θεῷ» (Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ Ἐγκαινίων) τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Θυσιαστηρίου.
Ἐπιτρέψτε μου νά σημειώσω ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέροντας Πριγκηποννήσων προέρχεται ἀπό τήν Βασιλίδα τῶν Πόλεων, τήν Πρωτόθρονη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καί μᾶς μεταφέρει τήν ἁγιαστική εὐλογία τοῦ Φαναρίου, τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τοῦ πεπνυμένου οἰακοστρόφου Της, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Δημήτριος εἶναι Ἱεράρχης ἱεροπρεπής, ἐμβριθής τῶν Θεολογικῶν, καί ὄχι μόνον, Γραμμάτων, περιννούστατος, σώφρων, ἀθόρυβος, σοβαρός, διακρινόμενος γιά τήν πιστότητά του μεταξύ διδασκαλίας καί πράξεων, τήν ταύτιση τῶν λόγων καί τοῦ ἤθους του, πολυτάλαντος καί ἀπόλυτα ἀποδοτικός στούς τομεῖς πού, κατά καιρούς, τοῦ ἀναθέτει ἡ Μητέρα Ἐκκλησία• ὑποστασιάζει μία ἰδιαίτερη σύνθεση μέτρου καί λεπτότητας• ἀποτελεῖ καύχημα καί δόξα στή χορεία τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Μέ τόν Σεβασμιώτατο, ὁ ὁποῖος διανύει ἤδη, τό 32ο ἔτος εὐκλεοῦς καί καρποβριθοῦς Ἀρχιερατείας, καί τόν ὁποίο ἰδιαίτερα σέβομαι καί τιμῶ, συνδεόμαστε ἀπό ἱκανοῦ χρόνου μέ δεσμούς βαθιᾶς πνευματικῆς φιλίας, καί τήν ἐπίσημη καί ἱερή ἐτούτη ὥρα, αἰσθάνομαι βαθιά τήν ἀνάγκη ὅπως τόν εὐχαριστήσω γιά τήν ἀμέριστη στήριξη, τήν ἀφειδώλευτη ἀρωγή καί τήν εὐαγγελική ἀγάπη πού ἔχει δείξει εἰς τήν ἐλαχιστότητά μου, καθ’ ὅλη τή διάρκεια τῆς ταπεινῆς Ἀρχιερατικῆς διακονίας μου• μέτοχος στούς παραπικρασμούς τῆς ζωῆς ἀλλά καί στά τερπνά τοῦ βίου μου. Εὐγνώμονα τόν εὐχαριστῶ καί τοῦ εὔχομαι ταπεινά Κύριος ὁ Θεός νά τόν διαφυλάττει ὑγιή καί μακροημερεύοντα γιά τό καλό τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους. Ὀφειλετικῶς καί καρδιακῶς εὐχαριστῶ τούς Σεβασμιωτάτους καί τιμιωτάτους παρόντες ἁγίους Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι διά τῆς συμμετοχῆς καί παρουσίας τους γίνονται μέτοχοι καί κοινωνοί τῆς μεγάλης αὐτῆς χαρᾶς τῆς Ἐκκλησίας μας. Τόν Σεβασμιώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Εὐγένιο, ὡς καί σύμπασα τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ἡ συμμετοχή τῶν ὁποίων δηλώνει τήν εὐλάβειά τους εἰς τόν Ὅσιο Νικηφόρο καί ἡ παρουσία τους ἀποτελεῖ ἐπιστηριγμό τῆς ἀνάξιας λόγου διακονίας μου. Τούς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς ἐκ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι, μή φειδώμενοι κόπου καί μόχθου, διήνυσαν ὁδόν μακράν διά νά εὑρεθοῦν κοντά μας, ὀλόθυμα εὐχαριστῶ. Τόν σεβαστό Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ, ὁ ὁποῖος καί ἐκεῖνος χαίρεται τήν χαρά τῆς πρόσφατης ἁγιοκατατάξεως τοῦ ἁγίου προκατόχου του, Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου, ὡς καί τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολῖτες: Ἀργολίδος κ.Νεκτάριο καί Μεγάρων καί Σαλαμῖνος κ. Κωνσταντῖνο, κλέος καί γόνο ἐκλεκτό της Μητροπόλεώς μας, τούς ὁποίους ἰδιαίτερα τιμῶ, καθώς ἔχοντας βιώματα καί ἐμπειρίες τῆς παρουσίας τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου εἰς τόν Ἀρχιερατικό τους βηματισμό, συν-εὐφραίνονται καί ἐπαγάλλονται μαζί μας. Τούς Θεοφιλεστάτους Ἐπισκόπους: Κλαυδιουπόλεως κ. Ἰάκωβο, βοηθό Ἐπίσκοπό του Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Θυατείρων κ. Νικήτα, ὁ ὁποῖος ἦλθε εἰδικά ἀπό Λονδίνο, Εὐμενείας κ. Εἰρηναίο καί Δορυλαίου κ. Δαμασκηνό, Καθηγουμένους Ἱ. Πατριαρχικῶν Μονῶν τῶν Χανίων. Συγκινητικό τό γεγονός ὅτι πλειάδα Ἀρχιερέων ἐκ τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ ἐξωτερικο ἐπικοινώνησαν μαζί μας τίς ἡμέρες αὐτές, ἐκφράζοντας ἐπιθυμία συμμετοχῆς στό μεγάλο αὐτό πνευματικό γεγονός, ὅμως ὑπῆρχε ἡ ἀνάγκη περιορισμοῦ τῶν προσκλήσεων. Ἐξέφρασαν τήν πρόθεσή τους ὅπως, ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ, ἐκπληρώσουν τό τάμα τους στόν Ἅγιο. Μέ σεβασμό καί ἀγάπη καλωσορίζουμε τόν Πανοσιολογιώτατο Ἱερομόναχο π. Ἀθανάσιο Ἰβηρίτη, ἐκπρόσωπο τῆς Ἱ. Μονῆς Ἰβήρων, ὁ ὁποῖος κομίζει τήν εὐλογία τοῦ Ἁγιωνύμου Ὅρους, ὡς ἐπίσης καί τίς συνοδεῖες τῶν μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων, ἁγίους Πρωτοσυγκέλλους καί ὅλους τούς παρισταμένους Κληρικούς, ἀπ’ ὅλη τήν Κρήτη καί ἀλλαχοῦ. Χαιρετίζουμε, ἐπίσης, καλωσορίζουμε καί εὐχαριστοῦμε: Τήν ἐκπρόσωπο τοῦ ἐξοχ. Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, Γ.Γ. Σύγχρονου Πολιτισμοῦ κα Ἑλένη Δουνδουλάκη, τόν ἀγαπητό μας Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Σταῦρο Ἀρναουτάκη, τούς κ. Δημάρχους – Ἀντιδημάρχους τοῦ τόπου καί τοῦ Νομοῦ, τούς ἐκπροσώπους τῶν κομμάτων: ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ, Περιφερειακούς καί Δημοτικούς Συμβούλους, τούς Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Διοικητές Στρατιωτικῶν Μονάδων τοῦ Νομοῦ, ἐκπροσώπους Ἱδρυμάτων, τῆς λογιοσύνης, Φορέων καί Σωματείων, ὡς καί ὅλους ἐσᾶς τούς ἐκλεκτούς παρόντες πού εὐγενῶς ἀνταποκριθήκατε στήν πρόσκλησή μας. Τόν Ἀστυνομικό Δντή Χανίων Ταξίαρχο Γεώργιο Μαστραντωνάκη , τόν διοικητή τῆς Τροχαίας Χανίων κ. Ιωάννη Βλαχάκη, ὡς καί τόν Διοικητή Π.Υ. Κισάμου κ. Γεώργιο Νικολουδάκη εὐχαριστοῦμε διά τήν πολύτιμη συμβολή τους εἰς τήν ὀμαλή καί ἀσφαλή προσέλευση τοῦ πλήθους τῶν προσκυνητῶν τοῦ τριημέρου ὡς καί τούς Ἐθελοντές Σαμαρεῖτες-Διασώστες ΕΕΣ Κισάμου, τό Ἀννουσάκειο Ἵδρυμα τῆς Ἱ.Μητροπόλεώς μας διά τήν διάθεση τῆς Κ.Ι. Μονάδας καί τούς Ἰατρούς πού τήν στελεχώνουν.
Σεβασμιώτατοι καί τιμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ἐκλεκτή συμπανηγυρίζουσα ὁμήγυρις.
Στό ἐρώτημα ποιός ἀνήγειρε τό ἱερό αὐτό προσκύνημα, ποιός μεταμόρφωσε ἕνα τόπο ἀπαράκλητο, ἔρημο καί ἄνυδρο σέ ἐπί γῆς παράδεισο, ἡ ἀπάντηση εἶναι ὁ οἰκοδεσπότης καί ἡγούμενός του, ὁ Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός! Ὡς σημειώνουμε καί στήν εἰσαγωγή τοῦ πονήματος πού, πρό ὀλίγου μνημονεύσαμε, ὅταν τόν Ἰούλιο τοῦ 2014 θέταμε τόν θεμέλιο λίθο, στήν σκέψη μας ὑπῆρχε ἡ δημιουργία ἑνός μικροῦ Ναοῦ μέ τήν προοπτική ἀνέγερσης ἑνός μεγαλύτερου στήν ἕδρα τῆς Ἱ.Μητροπόλεώς μας, τό Κατέλλι. Ὅμως τά σχέδια τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου ἦταν ἄλλα. Ἤθελε αὐτός ὁ τόπος νά μεταμορφωθεῖ σέ τόπο παρακλήσεως καί παρηγορίας, τόπο ἁγιάσματος καί χάριτος. «Νά πᾶς στό Συρικάρι ὅπου χτίζεται τό σπίτι μου, νά φτιάξεις τόν σταυρό καί θά βρεῖς βοήθεια», παραγγέλλει ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος, σέ πρόσωπο πού οὔτε καν γνώριζε τήν ὕπαρξη Του ἀλλά ἐν προσευχῇ ἀναζητοῦσε ἀπάντηση καί λύση σέ μεγάλη δοκιμασία τῆς ζωῆς του, ἀκριβῶς τήν περίοδο ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ ἐτούτου Ναοῦ. Πλῆθος οἱ μαρτυρίες τῶν θαυμασίων τοῦ Ὁσίου, ἐπώνυμες καί ἐπιβεβαιωμένες. Πλῆθος καί τά εὐλογημένα καί χαριτωμένα πρόσωπα πού ἔγιναν συνεργοί στό σχέδιο αὐτό τοῦ Ἁγίου, δημιουργίας τοῦ ἱεροῦ προσκυνήματός Του, τῶν 3.500τ.μ. Πρόσωπα, τά ὁποῖα συνέβαλαν οὐσιαστικά καί ἔμπρακτα, προσφέροντας καρδιακά καί ἁπλόχερα, ἀντιδωρώντας στίς πολλές εὐεργεσίες τοῦ Ἁγίου, ἐκφράζοντας τήν εὐχαριστία καί εὐλάβειά τους, ἐπιθυμώντας ὅπως συνεργήσουν εἰς ὅ,τι ὄμορφο καί εὐλογημένο συντελεῖται σέ αὐτό τόν ἱερό καί ἅγιο τόπο. Πρόσωπα, πρός τά ὁποῖα ὀφείλουμε βαθιά εὐγνωμοσύνη και, ἀξιοχρέως, ἐτούτη τήν ὥρα εὐχαριστιακά μνημονεύουμε.
Ἐν πρώτοις τούς κατά σάρκα συγγενεῖς του Ὁσίου μας: τήν μακαριστή, πλέον, γερόντισσα Ἄννα Κωστογιαννάκη, κόρη τῆς ἀδελφῆς του Ὁσίου καί ἀνιψιά Του, διά τήν δωρεά τῆς πατρικῆς οἰκίας τοῦ Ἁγίου πρός τήν Ἱ. Μητρόπολή μας, ἡ ὁποία βρίσκεται λίγα μέτρα παρακάτω καί ἔχει μεταμορφωθεῖ σέ προσκύνημα, ὡς καί τίς εὐλογημένες οἰκογένειες τῶν: Νικολάου Νικολακάκη καί Εὐστρατίου Μανδραμπαζάκη, δωρητές ὅλου αὐτοῦ του χώρου τοῦ ἱεροῦ προσκυνήματος. Τόν πολύ ἀγαπητό μας Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Σταῦρο Ἀρναουτάκη, ὁ ὁποῖος εἰς τό αἴτημά μας ἀρωγῆς στό προσκύνημα ἔτεινε εὐήκοο οὖς καί ἀσμένως ἀποκρίθηκε, ὡς πράττει σέ κάθε αἴτημά μας. Τόν τότε Δήμαρχο Κισάμου κ. Θεόδωρο Σταθάκη ὡς καί τόν σημερινό Δήμαρχο κ. Γεώργιο Μυλωνάκη, διά τήν ἀρωγή καί συμβολή τους, θεσμική καί προσωπική. Τίς Ἐνορίες, Ἱερές Μονές καί εὐλαβεῖς Κληρικούς τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας, τήν Ἐρανική Ἐπιτροπή τοῦ προσκυνήματος• τόν Αἰδεσ. Πρωτοπρ. π. Ἐμμανουήλ Μπαργωτάκη, μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς πού εἶχε καί τήν ἀρχική εὐθύνη στό ξεκίνημα τοῦ ἔργου. Ἰδιαίτερα μνημονεύω καί εὐχαριστῶ τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Χρύσανθο, ἀδελφό τῆς Ἱ. Πατριαρχικῆς Μονῆς Γωνιᾶς, διά τήν πολύτιμη συμβολή καί προσφορά του, καθώς ὑπῆρξε τό πρόσωπο ἐκεῖνο πού τοῦ ἀνατέθηκε καί ἐπωμίστηκε τήν ὅλη εὐθύνη συντονισμοῦ τῶν πολλῶν συνεργείων καί πάσης φύσεως τεχνιτῶν οἱ ὁποῖοι ἐργάστηκαν στό ἔργο, λειτουργώντας ὡς ὁ συνδετικός κρίκος μεταξύ ἑνός πλήθους διαφορετικῶν ὁμάδων ἐργασίας μέ τίς ὅποιες πρακτικές δυσκολίες αὐτό συνεπάγεται. Ἔργο, τό ὁποῖο διακόνησε μέ πολύ ἀγάπη, καί ἔφερε εἰς πέρας μέ ἀπόλυτη ἐπιτυχία καί πλήρη ἀποτελεσματικότητα.
Εὐχαριστίες πρέπουν σέ πρόσωπα ξεχωριστά καί ἀγαπημένα καθώς, χωρίς τήν δική τους οὐσιαστική, πολύτιμη καί ἔμπρακτη ἀρωγή τόσο τό παρακείμενο κτιριακό συγκρότημα, τό ὁποῖο θά ἐγκαινιάσουμε ἐντός ὀλίγου, ὅσο καί ὁ προαύλιος χῶρος τῶν 3.500τ.μ. θά παρέμεναν προσδοκία ἀνεκπλήρωτη. Πρόκειται περί τῶν ἐπιχειρηματιῶν κ.κ.Ἰακώβου Χονδράκη, Γεωργίου Λυμπεράκη, Ἰωάννου Γελασάκη, Ἀντωνίου Γελασάκη καί Ἐμμανουήλ Σβουράκη. Στό, πρό ἀρκετῶν μηνῶν, κάλεσμά μας ὁλοκλήρωσης τοῦ προσκυνήματος μᾶς ἀπάντησαν: «Πεῖτε μας τί χρειάζεται, τί πρέπει νά γίνει καί θά γίνει»! καί τό ἔκαναν πράξη, καθώς ἐπωμίστηκαν τό μεγαλύτερο κόστος τῶν χώρων αὐτῶν. Τόν κ. Ἰάκωβο Χονδράκη εὐχαριστοῦμε, ἐπιπροσθέτως, καί διά τήν προσφορά τοῦ ὅλου ἐξοπλισμοῦ τοῦ τριημέρου (τέντες, καθίσματα, τραπέζια, ὡς καί ἕνα πλῆθος ἄλλων διευκολύνσεων, πολύτιμων καί ἀκριβῶν.
Ἐξαιρέτως εὐχαριστοῦμε τόν ἐργολάβο κ.Στυλιανό Πετράκη, ὁ ὁποῖος προσέφερε πλῆθος κατασκευαστικῶν καί ἄλλων ὑπηρεσιῶν, ὑψηλῆς ποιότητας καί ἀξίας, ὡς ἐπίσης καί τούς ἐπιχειρηματίες κ.κ. Παῦλο Χανιωτάκη, Ἰωάννη Κακαουνάκη καί τούς ἀδελφούς Ἀντώνιο καί Μιχαήλ Πνευματικάκη, πολύτιμους ἀρωγούς καί εἰς τό ἔργο αὐτό τῆς Μητροπόλεώς μας. Εὐχαριστίες ἁρμόζουν καί σέ ἄλλα πρόσωπα πού προσέφεραν ἀμισθί καί μέ ἀγάπη τίς ὑπηρεσίες τους. Τόν μηχανικό κ. Νεκτάριο Ψαράκη διά τήν ἐκπόνηση τῆς μελέτης καί σχεδίων τοῦ Ναοῦ, τήν ἀρχιτέκοντα κα Νεκταρία Λαϊνάκη καί τόν μηχανικό κ. Ἀπόστολο Ἀνδρεάδη διά τήν ἀρωγή καί τίς χρήσιμες συμβουλές τούς εἰς τήν διαμόρφωση τοῦ αὔλειου χώρου. Τούς τεχνίτες πού ἀμισθί ἐργάστηκαν καί προσέφεραν ὑλικά: Ἀδελφούς Βερυκάκη (Γεώργιο, Ἀντώνιο καί Νικόλαο) ἠλεκτρικές ἐγκαταστάσεις τοῦ Ναοῦ, ὡς καί τούς κ.κ. Κωνσταντῖνο Χριστοδουλάκη, Ἐλευθέριο Σταγάκη, Ἐμμανουήλ Κυρπίζο καί Σταυρουλιδάκη διά τίς ἀμισθί ὑπηρεσίες τους, ὡς καί τά δωρεάν κατασκευαστικά ὑλικά. Τήν κατασκευαστική ἑταιρεία Ὁμίλου Ἐταιριῶν Βάβουλα πού ἀνέλαβε τό ἔργο, στά πρόσωπα τῶν παρισταμένων ἐκπροσώπων κ. Βάβουλα Ἰωάννη καί Χαριτάκη Δημητρίου, διά τήν ἀρτιότητα καί τήν συνέπεια παράδοσης τοῦ ἔργου, παρά τά ἀπρόβλεπτα καί ποικιλόμορφα ἐμπόδια πού προέκυψαν, ὡς ἐπίσης καί τόν Γενικό Διευθυντή τῶν Louis Hotels κ.Γεώργιο Διονυσίου διά τήν προσφορά πλήρους ἐξοπλισμοῦ τοῦ παρακείμενου κτιριακοῦ συγκροτήματος, ὁλόθυμα εὐχαριστοῦμε. Τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδας Σπαρμοῦ, Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Νικάνωρα, ὡς καί τήν ἐκκλησιαστική τηλεόραση 4Ε καί τό διεθνές πρακτορείο ἐκκλησιαστικῶν εἰδήσεως ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, εὐχαριστοῦμε διά τήν προθυμία κάλυψης τοῦ ἐόρτιου τριημέρου, ὡς ἐπίσης καί τούς Τηλεοπτικούς Σταθμούς MEGA TV καί Νέα Τηλεόραση Κρήτης διά τίς ἐκτενείς ἀναφορές. Τόν Αἰδεσ. Πρωτοπρ. π. Ἰγνάτιο Καλογεράκη, Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Ἱ.Μητροπόλεως Γουμενίσσης, ὁ ὁποίος μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεπτοῦ Ποιμενάρχου του, Σεβ. κ. Δημητρίου βρίσκεται ἀνάμεσά μας, μέχρι προτινός πρόσωπο παντελῶς ἄγνωστο σέ ἐμᾶς, ὅπου ὁ Ἅγιος ἔστειλε κοντά μας ἀπό τό ὄμορφο καί ἀκριτικό Κιλκίς καί ὁ ὁποῖος, μέ ἰδιαίτερο σέβας καί φροντίδα, ἐπιμελήθηκε τῆς παρασκευῆς τῶν ἱερῶν ἐγκαινίων, συνεπικουρουμένου ὑπό τοῦ κ. Ἐμμανουήλ Μποτωνάκη, συνεργάτου τῆς Μητροπόλεως μας, τόν κ. Ἀπόστολο Γαργαβάνη, γνωστό καί καταξιωμένο ἁγιογράφο ἀπό τίς Σέρρες, καί αὐτός πρόσωπο μέχρι προσφάτως μή οἰκεῖο σέ ἐμᾶς, ἔχοντας ὁ ἴδιος προσωπική ἐμπειρία θαυμαστῆς παρεμβάσεως τοῦ Ὁσίου, καθώς στήν προσπάθειά του νά τοποθετήσει ἁγιογραφία τοῦ Ὁσίου Νικηφόρου σέ Ναό γλίστρησε καί ἔπεσε ἀπό σκαλωσιά ὕψους πολλῶν μέτρων πάνω σέ τραπέζι, χτυπώντας σέ σιδερένια κολωνάκια καί μαρμάρινα σκαλοπάτια καί, σύμφωνα μέ τούς ἰατρούς, τό λιγότερο πού ἔπρεπε νά τοῦ συμβεῖ θά ἦταν νά μείνει ἀνάπηρος, εὐχαριστοῦμε ἐπίσης διά τήν προσφορά τῆς ἐξαιρετικῆς ἁγιογραφίας τοῦ κατασάρκιου (κεντρικό κάλυμμα πού ἀμέσως μετά τά ἐγκαίνια τοποθετεῖται ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης καί παραμένει εἰς τό διηνεκές). Τίς ἐταιρίες Edf en Hellas (φωτοβολταϊκά) καί Narada (μπαταρίες) διά τήν ὑλοποίηση πρότασης ὁ Ναός αὐτός νά εἶναι ὁ πρῶτος στήν Ἑλλάδα μέ ἐνεργειακή αὐτονομία, (ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο εἰς τούς καιρούς μας), καθώς μέ τήν ὁλοκλήρωσή του, διαθέτει ἐξοπλισμό αὐτόνομου ὑβριδικοῦ συστήματος πού εὐγενῶς προσέφεραν• ἐπιπροσθέτως τόν κ. Ἐμμανουήλ Νικηφοράκη, διά τήν στήριξη καί βοήθειά του εἰς τό θέμα αὐτό. Τούς διακονητές τοῦ προσκυνήματος πού φυλάττουν τόν τόπο καί, μέ περισσή εὐλάβεια, ἐπιμελοῦνται καί φροντίζουν τό προσκύνημα. Τίς κες Χρυσάνθη Ἀποστολάκη καί Νίκη Τζανακάκη, ὡς καί τόν κ.Ἰωάννη Μασταμπαζάκη, ἐπιπροσθέτως δέ τίς κες Ἀργυρῶ Ποντικάκη καί Ἔφη Καρτάκη διά τήν πάντα πρόθυμη διακονία τους. Παράλειψις μεγίστη θά ἀποτελοῦσε ἡ μή εὐχαριστιακή ἀναφορά εἰς τόν ἐκλεκτό χορό τῶν Ψαλτῶν «ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΜΑΪΣΤΟΡΕΣ» ἐξ Ἡρακλείου, πού τό ἐόρτιο αὐτό τριήμερο ἀποδίδουν τούς θεσπέσιους ὕμνους καί ᾠδές μέ τρόπο ἀριστοτεχνικό ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ καταξιωμένου χοράρχου κ. Ἀντώνιου Πλαϊτη, Ἄρχοντος Ὑμνῳδοῦ τῆς Α.τ.Χ.Μ.Ε.
Τόν Πρωτοσύγκελλο τῆς Μητροπόλεώς μας Παν. Ἀρχ. κ. Ἀγαθάγγελο ὡς καί τούς Κληρικούς μας Αἰδ. π. Ἐλευθέριο Τατέλο καί Ἰεροδιάκονο π. Ἐμμανουήλ Κυριακάκη, οἱ ὁποίοι ἐπωμίστηκαν τήν διακονία καταγραφῆς τῶν 45.000 και πλέον ὁνομάτων (ζώντων καί κεκοιμημένων), πού συνελέγησαν ὑπό τῶν Κληρικῶν μας και τοποθετήθηκαν ἐντός τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὁμοῦ μετά τῶν Ἱερῶν Λειψάνων.
Κατακλείουμε τήν φτωχή αὐτή προσλαλιά μας, καλωσορίζοντας καί χαιρετίζοντας τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές ἀπό ὅλη τήν Κρήτη καί ἀλλοῦ, πού τίς ἡμέρες αὐτές κατακλύζουν τόν προσκύνημα, εὐχαριστώντας ὅσες Ἱ. Μητροπόλεις ὀργάνωσαν προσκυνήματα, ὡς καί ὅλους ἐσᾶς τούς φίλους τοῦ Ἁγίου μας πού, μέ χαρά, διαθέσατε πολύ κόπο καί χρόνο προκειμένου νά χαριτωθεῖτε ἀπό τόν Ἅγιο, νά γίνετε μέτοχοι καί κοινωνοί τῆς μεγάλης αὐτῆς πνευματικῆς χαρᾶς, βιώνοντας τήν ἐμπειρία τῆς πίστεώς μας, ἐμπειρία πού δέν ἀφορᾶ καταστάσεις τοῦ μέλλοντος ἀλλά καί τοῦ παρόντος, ἐπικαλούμενοι, ταπεινῶς, πρός πάντας ὑμᾶς τίς πρεσβεῖες καί ἰκεσίες τοῦ Ὁσίου μας, Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ.