Κήρυγμα του Σεβ. Μητροπολίτου Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας κ. Παϊσίου
Η σημερινή εορτή της βασιλικής του Χριστού εισόδου στην επίγειο Ιερουσαλήμ, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, φανερώνει την διάρκεια αυτής της μεγάλης Δεσποτικής Εορτής και Πανηγύρεως, και που είναι μία και η αυτή διηνεκώς, διότι ο Κύριος των κυριευόντων και Βασιλεύς των βασιλευόντων είναι χθες και σήμερα ο αυτός και στους αιώνες.
Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο από άπειρο αγάπη για να καταργήσει την εξουσία της ανομίας και της αδικίας και να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την δουλεία και την τυραννία του Διαβόλου και να προπαρασκευάσει την μέλλουσα βασιλεία Αυτού μετά δικαιοσύνης και αληθείας, της οποίας «ουκ έσται τέλος».
Η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου στην επίγειο Ιερουσαλήμ είναι προπαρασκευαστική, είναι τύπος και εικόνα και προτύπωση της μελλούσης του Χριστού παρουσίας στην πνευματική Ιερουσαλήμ, στην Άνω Ιερουσαλήμ, που τότε θα έλθει ο Κύριος κατά τήν Δευτέρα αυτού παρουσία, όχι καθήμενος επί πώλου όνου, πραΰς και σώζων, αλλά επί θρόνου δόξης και ως κριτής δίκαιος για να κρίνει ζώντας και νεκρούς.
Αυτή είναι η έννοια, η αιτία και ο σκοπός της σημερινής εορτής, που απ’ άκρο ως άκρο της οικουμένης εορτάζει η επί γης στρατευομένη του Χριστού Εκκλησία, και εμείς οι πιστοί σείοντες σήμερα, αυτή την αγία ημέρα, τα βάϊα των φοινίκων, ως εκείνοι οι παίδες, αναφωνούμε το «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο Θεός του Ισραήλ».
Ο άνθρωπος της κάθε εποχής, για να γίνει όμως μέτοχος αυτής της ουρανίου βασιλείας, οι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας λέγουν, ότι το καλό δεν είναι καλό όταν μη καλώς γίνεται, επομένως ένα πράγμα που γίνεται χωρίς αγάπη, αυτό δεν είναι καλό και ευάρεστο στον Θεό. Εάν π.χ. ο άνθρωπος κάνει ελεημοσύνη για να τον επαινέσουν οι άνθρωποι, μισθό δεν θα λάβει παρά του Μεγάλου και Δικαίου Κριτού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού την ημέρα εκείνη την μεγάλη και φωταυγή.
Ο άνθρωπος που θέλει και επιζητεί την σωτηρία της ψυχής του και επιθυμεί να κληρονομήσει την Άνω Ιερουσαλήμ, την βασιλεία των ουρανών, οφείλει μετά πολλής προθυμίας και αγάπης να προετοιμάζει το εαυτό με έργα και πράξεις ευάρεστες στον Θεό, της αγάπης, του ελέους και των οικτιρμών.
Οι ενέργειες του ανθρώπου, μικρές ή μεγάλες, πρέπει να εδράζονται και να έχουν την αρχή τους στο Θεό, στο Θεό της αγάπης και του ελέους. Και ο Θεός της αγάπης λαμβάνει υπόψη του περισσότερο την διάθεση του εργαζομένου το αγαθό, παρά την ποιότητα και ποσότητα αυτής της αγαθής προαίρεσης, ήτοι την προσφορά της αγάπης.
Μην ελπίζουμε ότι θα σωθούμε χωρίς έργα αγάπης που είναι ευάρεστα στο Θεό, και όπως είναι αδύνατο να ανάψει κανείς το φούρνο και να ψήσει τον αμνό το Πάσχα χωρίς ξύλα, έτσι είναι αδύνατο χωρίς έργα και πίστη να σωθούμε και να δούμε να μας φωτίζει και να μας αγιάζει το Φως το αληθινό, ο Χριστός, ο Παθών και υπέρ ημών Αναστάς.
Αδελφοί μου,
Το στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής τελείωσε – συν Θεώ – και τώρα κάθε ένας από εμάς ας κάνει την αυτοκριτική του και τον απολογισμό, το τι έπραξε κατά την περίοδο αυτή της Αγίας Τεσσαρακοστής, αυτή την περίοδο της προσευχής, της περισυλλογής και της μετάνοιας.
Με πόνο ψυχής σας γνωρίζω ότι, δεν είναι ο τόπος, αλλά ο τρόπος που θα προσευχηθούμε αυτές τις άγιες ημέρες προ της Εικόνος του Νυμφίου και Εσταυρωμένου Χριστού και πιστεύω ακράδαντα ότι η πίστις πάντων ημών και οι κατ’ ιδίαν προσευχές μας κάτω από το εικονοστάσι του σπιτιού μας, που είναι η Αγία Τράπεζα της κατ’ οίκον Εκκλησίας μας, θα εισακουστούν από τον Ουράνιο Πατέρα μας και θα μας απαλλάξει απ’ αυτή την δεινή συμφορά που μας ήλθε αυτές τις άγιες ημέρες, «Κύριος οίδε», από τον ιοβόλο και ύπουλο εχθρό τον ΚΟΡΩΝΟΪΟ.
Εμείς δε του Υψίστου λειτουργοί θα προσευχηθούμε και θα παρακαλέσουμε με κατάνυξη ψυχής αυτές τις άγιες ημέρες, τον Κύριο της Δόξης, τον Μέγα Ιατρό της ψυχής και του σώματος υπέρ υγείας και θείας βοηθείας πάντων ημών των εν οίκοις ευρισκομένων και νοερώς παρακολουθούντων τα εν τοις κεκλεισμένοις Ιεροίς Ναοίς τελούμενα.
Αδελφοί μου, σας εύχομαι από καρδίας συντετριμμένης η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, είη μετά πάντων υμών. ΑΜΗΝ.