Σε δύο ιστορικά μοναστήρια του 11ου αι. και του 12ου αι. αυτά της Παναγίας της Φανερωμένης Δρυάλου Ανατολικής Μάνης και της Παναγίας της Ανδρουμπεβίτσας στη Δυτική Μάνη . Ο ναός της πρώτης Ι.Μονής ανακαινίσθηκε επι αυτοκράτορος Ανδρονίκου του Παλαιολόγου και αποτελεί αξιόλογο μνημείο αρχιτεκτονικής με σπουδαίες τοιχογραφίες της Παλαιολόγειας εποχής. Σ’ αυτή την Ι.Μονή τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’, πλαισιωμένου υπό ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, παρουσία του Δημάρχου Ανατολικής Μάνης κ. Ανδρεάκου και πλήθους προσκυνητών.
Μετά το πέρας του Εσπερινού, στον προαύλιο χώρο της Ιεράς Μονής πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση αφιερωμένη στην Εξωτερική Ιεραποστολή κατά την οποία μίλησε ο προσκληθείς εξ Αθηνών ιατρός κ. Δημήτριος Δημητρίου, ο οποίος με την ιατρική ομάδα που έχει συγκροτήσει επανειλημμένως επισκέπτεται ιεραποστολικά την Αφρική. Η ομιλία του είχε τίτλο: ‘’Διακονία στη Μαύρη Ήπειρο’’ και παρουσίασε εξαιρετικό ενδιαφέρον προβληματίζοντας τους ακροατές.
Την κυριώνυμο ημέρα της Φανερωμένης ο Σεβ. μετέβη στην Ι.Μονή Παναγίας Ανδρουμπεβίτσης, όπου στον κατάγραφο ιερό ναό από μεταβυζαντινές αγιογραφίες, μεταξύ των οποίων οι γραφικές παραστάσεις εμπνευσμένες από την υμνολογία των Αίνων ιερούργησε πλαισιούμενος από ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, παρουσία του Δημάρχου Δυτικής Μάνης κ. Γιαννημάρα και πλήθους προσκυνητών.
Στο κήρυγμά του ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος Γ’ ανέλυσε την ωδή της Θεοτόκου ‘’Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον” αυτή την προφητεία ουσιαστικά της ίδιας της Παναγίας, οτι θα την μακαρίζουν και θα την υμνούν όλες οι γενιές των ανθρώπων μέχρι της συντελείας των αιώνων. Κατά τον Αγ. Νικόδημο τον Αγιορείτη, είπε ο Σεβ., οτι τα μεγαλεία της Παναγίας υπερβαίνουν κάθε ύμνο και εγκώμιο. Επειδή όμως ξεπερνά τον φόβο, που μας δημιουργείται μπροστά στο ύψος της Θεοτόκου, ο διακαής πόθος και η προαίρεση μας προς την Παναγία μας να την υμνήσουμε είναι η δύναμή μας της υμνολογίας. Την υμνούμε, λοιπόν, και πάντοτε μέσα από την ψυχή μας και αυτό να το κάμνουμε. Τόσο ο αγ. Νικόδημος, τόσο και οι άλλοι άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες την Παναγία στα μέγιστα εξύμνησαν και εγκωμίασαν. Οι Ιω. Δαμασκηνός, Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αγ. Νεκτάριος και άλλοι. Και εμείς από κοντά με τα αδύναμα και αμαρτωλά χείλη μας.
Ειδικότερα, είπε ο Σεβ., η ωδή αυτή της Παναγίας δείχνει πρωταρχικά την βαθειά γνώση της Π. Διαθήκης που είχε η Παρθένος Μαριάμ. ‘’Μεγαλύνει’’ σημαίνει ευφημεί, δοξάζει τον Θεόν, αυτόν πρώτον και μάλιστα τούτο δείχνει ο ύμνος είναι γνήσιος όταν φυλάττουμε τον εαυτό μας από την αμαρτία και όταν πράττουμε σύμφωνα με το άγιο θέλημα Του. Έτσι ισχύει ο βιβλικός λόγος. ‘’Ο Θεός αντιδοξάζει όσους τον δοξάζουν’’. Έπειτα θα αγαλλιασθεί και το πνεύμα. ‘’Καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμα μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι μου’’. Όπως στην Παναγία έτσι θα συμβεί και σε εμάς, δηλαδή το πνευματικό χάρισμα που έχουμε λάβει με το βάπτισμα μας θα αυξηθεί και θα πληρώσει την ύπαρξή μας. Δοξολόγησε η Παναγία τον Θεό γιατί ‘’ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ’’. Και στη συνέχεια ο λόγος της Παναγίας που ισχύει διηνεκώς ‘’ἰδοὺ γάρ, ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί ’’. Αυτός ο λόγος είναι φωτισμός Αγ. Πνεύματος στην Παναγία και ιδού το διαπιστώνουμε, στο πέρασμα της χριστιανοσύνης υμνείται η Παναγία μας.
Τέλος, ο Σεβ. προέτρεψε τους πιστούς να έχουν όλοι εικόνισμα της Παναγίας στο σπίτι τους, στο αυτοκίνητο τους, στα σχολεία, στα γραφεία, στο πορτοφόλι τους, να ανάβουν καντήλι στο σπίτι, να θυμιατίζουν και να υμνούν πάντα την Υπεραγία Θεοτόκο.
Στη συνέχεια ο Σεβ. στο προαύλειο της Ιεράς Μονής συνομίλησε επ’ αρκετόν χρόνον με τους προσκυνητές και την μεσημβρίαν παρεκάθησε στην τράπεζα της Μονής.
