Με τίτλο “Ο Χριστός φως του κόσμου”, ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων εξέδωσε το μήνυμά του για την Κυριακή των Αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
“Τα «καλά έργα» για τα οποία κάνει λόγο ο Χριστός δεν είναι μία απλή εκτέλεση καθήκοντος, μία στείρα αγαθοεργία, μία ψυχρή προσφορά βοηθείας. Έχουν ομορφιά, είναι γεμάτα αγάπη, χάρη Θεού και χαρά. Όχι εξυπηρέτηση παγερή, ευγένεια κατά παραγγελία, αλλά αυθόρμητη, προσφιλής καλωσύνη, γεμάτη φως στην καρδιά και στο πρόσωπο”, υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Παρακάτω το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου:
Σήμερα Κυριακή των Αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 στη Χαλκηδόνα για να διατυπώσει το χριστιανικό δόγμα εξ αφορμής της αίρεσης του μονοφυσιτών και να διατρανώσει την πίστη της Εκκλησίας ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός, αλλά και τέλειος άνθρωπος, ο Χριστός στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα χαρακτηρίζει ως «Φως», αυτούς που θέλουν να τον ακολουθήσουν.
Τους αποκαλεί δηλαδή με το δικό του όνομα, διότι Αυτός είναι «το φως το αληθινόν, που φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον». «Εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα», για να σκορπίσω τα σκοτάδια της συγχύσεως και του χάους.
Αυτή ήταν πάντοτε η αυτοσυνειδησία των αληθινών μαθητών του Χριστού.
Κάθε φως πρέπει να λάμπει. Είναι στην φύση του να διακρίνεται, να φαίνεται. Μια φωτισμένη από τον Χριστό ψυχή θα φανεί από τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται, από το πως συμπεριφέρεται, πως κινείται, πως αντιδρά. Το φως αποκαλύπτει ο,τι το σκοτάδι κρύβει. Έτσι προειδοποιεί για τους κινδύνους, βοηθεί στον καθορισμό της σωστής πορείας, διαλύει την αβεβαιότητα και τους αορίστους φόβους, δίνει στο βήμα ρυθμό και σταθερότητα. Και «το φως υμών πρέπει να λάμψει έμπροσθεν των ανθρώπων», αποκαλυπτικά, παρηγορητικά, καθοδηγητικά.
Τα «καλά έργα» για τα οποία κάνει λόγο ο Χριστός δεν είναι μία απλή εκτέλεση καθήκοντος, μία στείρα αγαθοεργία, μία ψυχρή προσφορά βοηθείας. Έχουν ομορφιά, είναι γεμάτα αγάπη, χάρη Θεού και χαρά. Όχι εξυπηρέτηση παγερή, ευγένεια κατά παραγγελία, αλλά αυθόρμητη, προσφιλής καλωσύνη, γεμάτη φως στην καρδιά και στο πρόσωπο.
Τα «καλά έργα» γίνονται όχι για να μας προσέξουν οι άλλοι, όχι με σκοπό τον έπαινο και την αναγνώριση από τους ανθρώπους, αλλά τη δοξολογία του ονόματος του Θεού. Προσανατολισμός των χριστιανικών καλών έργων είναι ο Θεός. Κίνητρο η δόξα Του. Σκοπός η δοξολογία Του. «Όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς».
Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί ο κίνδυνος της αυτοδικαιώσεως του Χριστιανού διά των έργων του. Μέσα σε όλη την καρποφορία του ο χριστιανός δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι λυτρωτής και σωτήρας του είναι ο Χριστός, ο σταυρωθείς και αναστάς και όχι τα αγαθά έργα του, όσα πολλά και αν είναι.