Με τίτλο “Η αιώνιος ζωή” ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων εξέδωσε το μήνυμά του για την Κυριακή των Αγίων Πατέρων, 5 Ιουνίου.
“Η σκέψη περί αιωνίου ζωής δεν σημαίνει φυγή από την καθημερινότητα της ζωής […]. Αντίθετα σημαίνει μια διάθεση ρεαλισμού, για να ζήσουμε σωστά στο εδώ και στο τώρα”, υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Παρακάτω το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου:
Συνήθως όταν ακούμε να γίνεται λόγος για την «αιώνιον ζωήν», πολλοί σκεπτόμαστε ότι αυτή αρχίζει μετά θάνατον. Στην πραγματικότητα όμως η «αιώνιος ζωή» αρχίζει ήδη απ’ αυτή τη ζωή. Αρχίζει από τον θάνατο του Χριστού και από την ανάστασή Του. Και σ’ αυτή μετέχουμε, όταν συσταυρούμεθα και συνανιστάμεθα μαζί Του. Όταν ζούμε εν Αυτώ βρισκόμαστε ήδη στην περιοχή της αιωνίου ζωής. Η συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι μετοχή στην «αιώνιο ζωή».
Γι΄ αυτό ο Κύριος στην αρχιερατική προσευχή Του λέει: «Αύτη εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Που σημαίνει, ότι η «αιώνιος ζωή» συνίσταται σ’ αυτήν ακριβώς τη γνώση, σ’ αυτή την ουσιαστική, βαθειά εμπειρία του αληθινού Θεού και του Ιησού Χριστού, του Σωτήρος, τον οποίον απέστειλε Εκείνος.
Η «γνώση» στην οποία αναφέρεται ο Χριστός δεν σημαίνει ιδέες αόριστες, λόγια, που απομνημονεύουμε και απαγγέλλουμε πολλές φορές μηχανικά. Πρόκειται για μία άλλη «γνώση», διαφορετικής ποιότητος.
Ο απόστολος Παύλος, ο οποίος έζησε όσο ελάχιστοι αυτή την βαθιά εμπειρία της «αιωνίου ζωής», ζώντας εν Χριστώ, σημειώνει με έντονο τρόπο: «Του γνώναι αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος τω θανάτω αυτού».
Ειδικά η γνώσις του Θεού δεν είναι η γνώση του νού, η γνώση της διάνοιας, η γνώση των σοφών, αλλ’ είναι μία γνώση βιωματική, που αποκτάται, όταν αποδεχόμαστε τη θυσία Του, όταν συμμορφωνόμαστε με το θέλημά Του, όταν ανταποκρινόμαστε στην αγάπη Του. Είναι η γνώση ενός προσώπου και η γνώση μιάς δυνάμεως: του Προσώπου του Χριστού και της δυνάμεως της Αναστάσεως.
Πρόκειται για μετοχή σε μία προσωπική κοινωνία με τον Θεό της αγάπης. Αυτή την γνώση δεν κατορθώνουμε να την αποκτήσουμε με τίποτε άλλο παρά μόνο με την ουσιαστική, βιωματική προσέγγισή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας.
Η σκέψη όμως περί αιωνίου ζωής δεν σημαίνει φυγή από την καθημερινότητα της ζωής, από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που επιφυλάσσει για τον καθένα μας η γήινη πραγματικότητα. Αντίθετα σημαίνει μια διάθεση ρεαλισμού, για να ζήσουμε σωστά στο εδώ και στο τώρα.
Αυτό μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες που τιμούμε σήμερα και γι΄ αυτό παραμένουν πάντα επίκαιροι οδηγοί και εμπνευστές μας.